🌸 دانلود فیلم The Theory of Everything 2014 (تئوری برای همه‌چیز)

تئوری برای همه‌چیز 2014 (به انگلیسی: The Theory of Everything) یک فیلم درام و محصول 2014 کشور بریتانیا, آمریکا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم تئوری برای همه‌چیز 2014 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که این فیلم نگاهی به رابطه‌ی فیزیکدان مشهور "استفان هاوکینگ" و همسرش دارد....

این فیلم به کارگردانی James Marsh, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم تئوری برای همه‌چیز 2014 یا دانلود دوبله فارسی فیلم The Theory of Everything 2014 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Eddie Redmayne, Felicity Jones, Charlie Cox, Emily Watson, Simon McBurney, David Thewlis, Maxine Peake, Harry Lloyd, Tom Prior, Sophie Perry, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود تئوری برای همه‌چیز 2014 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Eddie Redmayne, Felicity Jones, Charlie Cox, Emily Watson, Simon McBurney, David Thewlis, Maxine Peake, Harry Lloyd, Tom Prior, Sophie Perry, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی تئوری برای همه‌چیز 2014 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم تئوری برای همه‌چیز 2014 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود The Theory of Everything 2014 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

این فیلم در ژانرهای درام, عاشقانه, بوده و محصول کشور بریتانیا, آمریکا, هست. زبان اصلی فیلم تئوری برای همه‌چیز 2014 لاتین, انگلیسی, فرانسوی, ایتالیایی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم تئوری برای همه‌چیز 2014 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم The Theory of Everything 2014 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم تئوری برای همه‌چیز 2014 7.7/10 از 10 می باشد.

تئوری برای همه‌چیز نگاهی به رابطه‌ی فیزیکدان مشهور "استفان هاوکینگ" و همسرش دارد...
"تئوری همه چیز" همانطور که از نامش بر می آید قرار است تئوری همه چیز باشد. این تئوری می تواند یک عشق بی انتها یا یک کهکشان بی انتها باشد. مسلماً تئوری زندگی استفن هاوکینگ نیز مشابه پیچیدگی های نظریه های علمی اش بوده و نمی توان نقطه انتهایی برای آن در نظر گرفت... * نسخه دوبله پارسی (شبکه Onyx) بدون حذفیات اضافه شد | سینک اختصاصی
فیلم ، نگاهی به زندگیِ فوق العاده تاثیرگذارِ ، فیزیکدان مشهور “استفان هاوکینگ” و همسرش “جین هاوکینگ” دارد و …
تئوری برای همه‌چیز داستان زندگی استیون هاوکینگ، یکی از بزرگ‌ترین فیزیکدانان تاریخ رو نشان میده...
تئوری برای همه‌چیز زندگی یکی از بزرگترین ریاضیدانان و فیزیکدانان تاریخ استیون هاوکینگ را نشان می دهد. داستان فیلم روابط عاشقانه، رشد علمی و روند بیماری او را طی سالها نشان می دهد...
نگاهی به رابطه فیزیکدان معروف استیون هاوکینگ و همسرش.
فیلم داستان دانشمند باهوش و مشهور زمان ما استفن هاوکینگ، و جین وایلد دانشجوی هنری که در خلال تحصیل در دانشگاه کمبریج عاشق او می شود را روایت می کند...

جهت دانلود فیلم The Theory of Everything 2014 (تئوری برای همه‌چیز) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

برای فهمیدن همه چیز، اگر به دنبال فیلمی برای SH the Physicist هستید، این یکی نیست. این یک فیلم برای مرد SH و به طور ناقص فیزیکدان است. این یک فیلم بسیار ساخته شده است که به رابطه او با به یاد ماندنی ترین همسرش که با آنها سه جوان دارند، اشاره می کند.

این تقریباً فیلمی است درباره رابطه‌ای که در آن یکی از دو همدست واقعاً بیمار است و تلاش‌های متفاوتی برای کمک کردن و حضور در آنجا دارد. و پس از آن یک بار دیگر، کاملاً در مورد آن نیست. نمی توانم فکر نکنم که هدف این بود که این را به تصویر بکشم، اما با توجه به هویت SH، این نمی تواند فقط یک فیلم درباره رابطه او باشد. آنها نیاز داشتند که پایه و اساس کمی درباره او و کارش داشته باشند. با این حال، در آن مرحله، تثبیت این موضوع در فیلم The Theory of Everything، قطعاً مستلزم دور کردن سرمایه‌گذاری و ژرف‌انگاری از تصویر رابطه و همه زمان‌های امیدوارکننده و کمتر امیدوارکننده آن بود.

نتیجه برای من این است که مطمئن شوم یک فیلم تماسی با هر یک از اجزای موجود در آن، یا اگر نه، بخش بزرگی از آنها، و با یک کار خیره کننده که به مؤثرترین شکل ممکن بازی می شود. . جدای از آن، به نظر می رسد که فیلم در مورد موضوعات رابطه کم عمق می ماند و اجزای متعددی از واقعیت وحشتناک را که می تواند نیاز فیلم را برطرف کند، کنار گذاشته است. ما هرگز نتوانستیم بفهمیم که آنها چگونه سازگار شدند، هرگز نتوانستیم در مورد مسائل واقعی و واقعی زوج و جوان بیاموزیم. آنها به شدت پیشنهاد می شوند اما به طور مستقیم با آنها برخورد نمی شود. به جای آن، فیلم به سادگی تصویر معلم SH را نشان می دهد که در حال دور زدن روی صندلی خود در حالی که بچه ها از آن آویزان هستند.

مضافاً دلم برای همکاری خانواده های جدا در این امر یا اعلام عدم حضورشان تنگ شده بود. به نظر می رسد که پدر و مادر او واقعاً از همه چیزهای دیگر به جز برخی از امور اجتماعی خانوادگی دور هستند، که زمانی عجیب به نظر می رسد که هیچ نشانه ای از فشار یا مشکلات آنها در روابط خود نداشته باشیم. در پایان روز، با فرض اینکه فرزند شما آن را طی کند، شما تمام مدت آنجا هستید، چیزی که ما هرگز در فیلم The Theory of Everything پیدا نکردیم.

اجازه ندهید در مورد من اشتباه قضاوت شود، من واقعاً فیلم را گرامی داشتم. با این حال، با توجه به اینکه داستانی واقعاً جذاب و قوی در مرکز خود دارد، انتظار دیگری از آن دارم. نگرانی من این است که به نوعی رئیس یا شاید مقاله نویس محتوایی، در وسط راه، فیلمی را انتخاب کرد که کمی از همه اینها را برای جلب جمعیت های مختلف نشان دهد، اگرچه تئوری برای همه‌چیز باید در مورد رابطه در تمام عمق و وسعت آن...

با انرژی دیدنش را پیشنهاد می کنم! علاوه بر این، در صورتی که بتوان با بازی جعل هویت ارتباطی برقرار کرد، که به نظر می‌رسد، هر زمان که بخواهم به بازی جعل هویت پیشنهاد می‌کنم.

در واقع باید پیش از ورود به تئوری برای همه‌چیز زندگی‌نامه‌ای استفان سلینگ، فرضیات خود را اصلاح کرد، به این دلیل که فرضیه همه چیز در واقع تحقیقی از جهش‌های رو به جلوی متفاوتی نیست که دستفروش در طول حرفه‌اش انجام داده است، اما اساساً به رابطه او با او مربوط می‌شود. به یاد ماندنی ترین همسر، جین وایلد پدلینگ. به یاد بیاورید که از دفتر خاطرات جین تنظیم شده است و بر اساس دیدگاه او گفته می شود، نه استفان.

فرضیه همه چیز زندگی نامه جین و استیون پدلینگ را بازگو می کند که به طرز جالبی در یک مهمانی در سال 1963 و فلش لحظه ای بین این دو وجود دارد. رابطه آنها شکوفا می شود اما بدبختی اتفاق می افتد در حالی که پدلینگ متوجه می شود که او عفونت نورون موتور دارد. او که با این یافته له شده است، تمام انتظاراتش را از دست می دهد، اما جین به او انگیزه می دهد تا برای آن زندگی کند. این دو در درازمدت با هم ازدواج کردند، اما وضعیت از هم پاشیده هاوکینگ همچنان به آزمایش رابطه آنها ادامه می دهد.

به کارگردانی جیمز سوامپ، فرضیه همه چیز اثری ذهنی است که گرما و دوستی را به همراه دارد در حالی که بوگ نمایش فوق العاده ای را با او می سازد. محتوای داده شده و به طرز وحشتناکی با محتوای خود منصفانه است. محتوا همه اینها را کنار می‌گذارد تا عناصر رابطه را کاملاً به صفر برساند. فیلمبرداری یک لایه صیقلی به کل تصویر می دهد، Altering داستان را در بیشتر زمان اجرا بسیار جذاب نگه می دارد، و موسیقی یوهان یوهانسون بسیار خصوصی، لذت بخش و دلگرم کننده است.

با آمدن به نمایشگاه ها، ترسیم ادی ردمین. این فیزیکدان فرضی معتبر بی سابقه است زیرا سرگرم کننده جوان کاملاً در کار واقعاً دشوار خود غوطه ور است و ویژگی های هاوکینگ را با دقت خیره کننده ای نشان می دهد در حالی که فلیسیتی جونز به طور مشابه به شغل خود جین وایلد پدلینگ اختصاص داده شده است و ارائه صادقانه کامل او به همان اندازه قابل توجه است. کار خیره کننده ردمین علاوه بر این، بازیگران مکمل آن نیز نمایش خوبی ارائه می‌کنند.

مطمئناً در نمونه‌های خاصی احساس می‌شود که یک قطعه دستکاری شده است، مطمئناً با این عوامانه معمولی سازگار می‌شود که پشت هر مرد مؤثر یک بانوی باورنکردنی نهفته است، مطمئناً در سفر است. دوره ای که مستلزم خطرات زیاد یا انتخاب های قوی نیست و مطمئناً با یک یادداشت نسبتاً ترسناک به پایان می رسد، اما علم روی صفحه بین ادی ردمین و فلیسیتی جونز علاوه بر ارائه آنها بسیار عرفانی، متقاعد کننده و پر از تعامل است. که در نهایت به بررسی بی‌پایان بیشتر شکایات خاتمه می‌یابد.

در مقیاسی کلی، فرضیه همه چیز ممکن است فیلم زندگی‌نامه‌ای استفان سلینگ نباشد، اما بسیاری می‌توانستند آن را پیش‌بینی کنند، اما بدون در نظر گرفتن آن به عنوان یک داستان عاشقانه تماشایی پر می‌شود. نگاهی هوشمندانه به وجود فردی یک زوج غیر معمول ارائه می دهد. یک قطعه فیلمسازی جذاب و جذاب که در واقع تمیز شده و با قدرت دو سرنخ خود به خوبی کار می کند، The Hypothesis of Everything یک رویارویی واقع گرایانه فوق العاده است.

استیون پدلینگ یک شخصیت انگیزشی در زمینه علم است. دیدگاه او در مورد اسرار در جهان بی حد و حصر ما در هر صورت اساساً برای من بسیار تحریک کننده بوده است. در هر صورت، واضح است که در اینجا تأکید بر دیدگاه منطقی به طور غیرقابل انکاری کمتر با نمایش و احساسات تضاد دارد. هنوز تماشای نبرد یک هنرپیشه مهیج با عفونت نورون موتور که برای ادامه فعالیت عمومی خود مبارزه می‌کرد، روح‌بخش بود. اعدام ادی ردمین، چه از نظر واقعی و چه از نظر احساسی، خیره کننده است.

مرکز اساسی فیلم ارتباط بین پدلینگ (ادی ردمین) و نیمه بهترش جین (فلیسیتی جونز) است. در سال 1963 باز می شود، زمانی که استفن و جین در ابتدا با هم آشنا می شوند. این احساسات فوق‌العاده احیاگر است، و به بازی فوق‌العاده هر دو بازیگر و امتیاز پایه دوست‌داشتنی مدیون است. هدف افراطی استفان نتیجه گیری شرطی بود که انبوهی از اسرار جهان و عملکرد آن را که او آن را «نظریه همه چیز» نامید، معنا کند. راه او زمانی که مصمم به بیماری نورون موتور است که به تدریج کل بدنش را ناتوان می کند، به طرز غم انگیزی ضربه بزرگی می زند. جین در واقع استفن را به خاطر شخصیتی که بود می‌پرستید و به او اعتماد به نفس و اشتیاق می‌داد و هر دوی آنها به هم می‌خوردند. متخصصان پیش از این پیش‌بینی می‌کردند که استفن تنها مدت کوتاهی پس از شروع عفونت خواهد بود، اما استفن به طور مشخص از آن زمان فراتر می‌رود (خوب در سن 72 سالگی امروز او هنوز به علم متعهد است). جین در تلاش است تا با ناتوانی استفن با زندگی آنها کنار بیاید. پس از این، آن را با تمام نمایش در زندگی زناشویی خود می شود تا حدودی بیش از حد. بخش علمی و قلبی فیلم ها فوق العاده دلپذیر است در حالی که نمایش یک قطعه کسل کننده به نظر می رسد. خوشبختانه در پایان به علم باز می گردد، جایی که استفن در حال بحث و گفتگو است و پس از آن با یک چرخش فوق العاده به عقب به زمان خود که در ابتدا با جین ملاقات کرده است، ادامه می دهد. خیلی مسحورکننده بود.

نظریه همه چیز به طرز محسوسی ناقص است. نمایشگاه هایی که منجر به آن می شود محتوای تنظیم شده از تاریخ جین را تحت تأثیر قرار می دهد. در حال حاضر من کتاب را مطالعه نکرده ام، بنابراین نمی توانم دیدگاه مناسبی در مورد آن داشته باشم. فلیسیتی جونز در نقش جین بسیار مسحورکننده و زیبا است، برخی ممکن است انتخاب های او را ناقص بدانند، اما باید تلاش کرد تا شرایطی را که در آن قرار داشت درک کرد. تصویر ادی ردمین از استفان سلینگ مطمئناً به عنوان یکی از بهترین نمایشگاه ها در اواخر سال 2018 به پایان می رسد. بارها. وای چنین بازیگری فوق‌العاده در سال 2014 دیده شده است. موسیقی زیبا که بیشتر قسمت های پیانو را تشکیل می دهد، بسیار ساده شده و در عین حال جذاب است. دقایق متعددی که استفن با نقص خود نبرد می کرد، اشک را برانگیخت. صرف نظر از اینکه ای کاش مطالب علمی بیشتری در آن گنجانده می شد یا نه، موافقم که از این که به طور جدی به آن به عنوان داستانی صمیمانه فکر کنم، خوشحالم. این احساسات سینمایی به وضوح نسبت به بسیاری از فیلم های احساسی که اخیراً دریافت می کنیم برتر است. بدون غافل از ایراداتش، فرضیه همه چیز شاید بهترین فیلم سال نباشد. مطمئناً این یک تجربه فوق العاده، احساسی و انگیزشی بود.

من 7/8 از راه برای نامزدهای بهترین فیلم در طول سال جاری هستم (در واقع «پسرانگی» را در پیش دارم) و چیزی که به‌ویژه وجود نداشت، علیرغم وجود چند فیلم خارق‌العاده، این ظرفیت است که با احساس ازدحام بیرون بروید هر فیلم تند یا جالب یا آموزنده بوده است، با این حال «فرضیه همه چیز» تمام موارد ذکر شده در بالا است و این تازه شروع است. داستان عاشقانه در نقطه کانونی، با در نظر گرفتن همه چیز، بخش واقعاً جذابی است که توسط دو نمایشگاه رانندگی خیره کننده و فیلمنامه ای بی عیب و نقص در معرض دید قرار می گیرد.

ادی ردمین و فلیسیتی جونز برای کمک های مالی بنیاد انتخاب شده اند. نمایشگاه ها. ردمین بدون شک بهترین اجرای سال را ارائه کرده است. او در هر صحنه کاملاً هیپنوتیزم می‌کند، تا جایی که گاهی لازم است به خود یادآوری کنید که فیلمی واقعی از استیون پدلینگ واقعی را تماشا نمی‌کنید. رقابت اصلی او برای این افتخار از مایکل کیتون در «پسر بچه‌گی» است. مطمئناً کیتون فوق‌العاده بود، با این حال او بیشتر نمونه‌ای از این است که «اگر برنده شود، چه داستان خارق‌العاده‌ای خواهد بود»، اگرچه ردمین به دلیل نقش آفرینی در اصل این افتخار را دارد.

جونز نیز به طور کلی در ارائه خود عالی است. او یک قطعه حیاتی برای معتبر ساختن داستان عاشقانه است و شما باید به دنبال آن باشید، در حالی که به طور مداوم دقیقاً به همان اندازه سخت است. من واقعاً هرگز قبل از تئوری برای همه‌چیز نقش جونز را در فیلم The Theory of Everythingی ندیده بودم. انتخاب او بسیار شایسته است و با در نظر گرفتن این که می ترسم برای مزاحمت جولیان مور مبارزه کند و واقعاً این افتخار را به دست آورد، در آینده به او فرصت داده خواهد شد، زیرا من نزدیک به 100% هستم. نمایشگاهی که من به تازگی تماشا کردم.

بخشی از تحقیر تئوری برای همه‌چیز به هر حال از جانب افرادی است که بیش از حد جزئی به شک و تردید نیستند. این که این افراد نمی‌توانند فقط دیدگاه‌هایشان را کنار بگذارند و فیلمی را که هست قضاوت کنند، به‌شدت ناامیدکننده است. تحلیل دیگری که من چندین بار دیده ام این است که فیلم بیش از حد معادله یا «طعمه اسکار» است. من این را به هیچ وجه درک نمی کنم. من کاملاً از فیلمی متحرک و شگفت‌انگیز استقبال می‌کنم، در حالی که به شیوه‌ای معمولی گفته می‌شود، تا فیلمی که واقعاً به عقب خم می‌شود تا آن‌طور که می‌توان انتظار داشت در رابطه با گروه منحصربه‌فرد باشد، اما هرگز واقعاً بر جمعیت یا ساخت آن تأثیر نگذارد. هر اظهارات قابل تحسین «هتل هزار بوداپست» برای من نمایش کاملی از آخرین گزینه است.

«فرضیه همه چیز» توضیح خاصی است که من برای تماشای مداوم همه نامزدهای اسکار حاشیه‌ای دارم. من عموماً فیلمی را پیدا می‌کنم که در هر صورت نمی‌توانستم حاشیه‌ای برای تماشای آن داشته باشم و در نهایت آن را کاملاً گرامی داشته باشم. من واقعاً به هیچ وجه برای رفتن به تئاتر انرژی نداشتم، پیش بینی می کردم که این یکی از افرادی باشد که کمتر از آن قدردانی می کنم، بنابراین هیجان زده بودم که از آن شگفت زده شوم. بازی خیره کننده است، محتوا ترکیب بی عیب و نقص و تیتر صدا دارد. چگونه می توانید چیزی بیشتر بخواهید؟

فرضیه همه چیز که در میان نمایشگاه‌ها و تبلیغات فراوان شامل انتخاب‌های قابل تصور اسکار و لغزش سیل‌آمیز طلایی پیش‌بینی‌شده ظاهر شد، معیار بزرگی برای خود قرار داد و پیش از نمایش این پیش فرض‌ها به‌طور غیرقابل تصوری بالا بود.

همینطور اندازه‌گیری شد. تا آن مفروضات؟ پاسخ کوتاه "نه" است، اما این بدان معنا نیست که فیلمی ناگوار است، فقط کسانی که انتظار بی عیب و نقص بودن و چیزی واقعا استثنایی را دارند کمی ناامید خواهند شد.

در وسترن تعداد زیادی وجود ندارد. جهانی که از معلم استیون پدلینگ و تأثیری که او با کتاب چند میلیونی خود به نام «تاریخ مختصر زمان» بر دنیای منطقی گذاشت، بی‌اطلاع است، صرف نظر از اینکه به سختی بینشی نسبت به مجموعه تجربیات او دارند یا نه. از نیمه بهتر و پشتیبان او، جین. در مورد هیچ چیز دیگری، معلم سلینگ با وجود توده‌های ناآگاه تماس گرفته است (و من خودم را در میان آنها می‌شمارم) از طریق حضورش در انحراف معاصر، به عنوان مثال، پینک فلوید به صحبت کردن ادامه دهید، سفر ستاره‌ای: آینده، فوتوراما، نظریه انفجار کیهانی ماقبل تاریخ، The Simpsons

The Hypothesis of Everything یک فیلم بیوگرافی مثال زدنی است که وجود خیره کننده یک هنرپیشه برتر از حرفه مکتبی خود در کمبریج، از طریق آغاز و پیشرفت شخصیت های زندگی اش را مشخص می کند. بیماری نورون موتور (یا به طور واضح تر، اسکلروز افقی آمیوتروفیک که به عنوان عفونت لو گهریگ شناخته می شود) و ارتباط خود با مری، بچه های آنها و کارکنان و دانشجویان کمبریج.

نگاهی به دستاوردهای هاوکینگ بدیهی است که بررسی دقیق زندگی او برای اکثر ما بسیار طولانی و دردناک خواهد بود، بنابراین رئیس جیمز باگ (Man on Wire, Venture Nim) h همانطور که مولفه های درخشان را فیلتر کرد تا فیلمی تولید کند که مسحور کننده و جذاب باشد در حالی که، به وضوح، تا حد زیادی به منبع منبع، کتاب جین هاوکینگ، Going to Vastness: My Existence with Stephen اختصاص داده شده است.

دو نمایشگاه کانونی مطمئناً قابل توجه هستند. ادی ردمین در حرفه ای عالی به عنوان پدلینگ با چرخشی دلسوزانه است که بدبختی و اطمینان پولادین را بر روی صفحه نمایش می ریزد و لباسی از «انگلیسی» مثال زدنی دارد. این نمایشگاهی است که نمی‌توان به کنترل و نکات ظریف در به تصویر کشیدن چنین نقص مفصلی احترام گذاشت و اگر هفته من با مرلین در سال 2011 شهرت را توصیه کرد، فرضیه همه چیز اساساً آن را تأیید می‌کند.

فلیسیتی جونز، دیگر مهم او، مری، به طور مشابهی صفحه را حفظ می کند و به اندازه ردمین صفحه نمایش را سفارش می دهد. بیایید فصل کمک هزینه، هر چند هر دو ممکن است برگزیده‌های اسکار باشند، من پیش‌بینی می‌کنم که جونز در کلاس بهترین سرگرمی‌کننده مکمل در صدر قرار بگیرد تا ردمین، زیرا او بدون شک با مایکل کیتون و استیو کارل همراه می‌شود.

اگرچه The Hypothesis of Everything یک فیلم بسیار مناسب برای برخی نمایشگاه‌های خوب است، اما هیچ چیز قابل توجهی وجود ندارد، چیزی که گلوی تماشاگر را بگیرد، اشک بریزد یا نیازی به تماشای مجدد داشته باشد. این یک فیلم عالی دیگر است که در پایان سال، تماشاگر به طرز مشکوکی از دیدن و قدردانی آن بازبینی می‌کند، اما نمی‌تواند جزئیات آن را به خاطر بیاورد. هیچ چیز واقعاً واضحی وجود ندارد که بتوان به آن اشاره کرد و گفت "اوه عزیز". فقط کافی نیست، شور و اشتیاق بیشتری را که balllyhoo وعده داده بود کم می آورد.

برای نظرسنجی های بیشتر از The Squiss، در وبلاگ من خرید کنید و صفحه فیس بوک را لایک کنید.

شگفت آور است که برای تبدیل شدن به یک فیلم کامپوننت، نیاز به مقداری سرمایه گذاری برای نمایش واقعی زندگی و فصول خالق/محقق/ریاضی دان مشهور استیون پدلینگ است و خوشبختانه نتیجه نهایی بازگویی بسیار خوب بخشی از زندگی هاوکینگ است. بسیاری هرگز در هیچ نقطه ای به رابطه او با همسر طولانی مدت خود جین فکر نمی کردند. زیر دستان تضمین شده مستندساز Man on Wire که شامل رئیس جیمز سوامپ می شود، فرضیه همه چیز (با توجه به مجموعه خاطرات جین هاوکینگ) فیلمی عالی است بدون اینکه یک ضرورت بی چون و چرا باشد.

ذینفع. از میان 5 انتخاب اسکار، سخت نیست که دلیل موفقیت فرضیه با انتخاب کنندگان بنیاد را درک کنید. از میان فیلم‌های تخت بسیار برنامه‌ریزی‌شده، دو نوبت اصلی فوق‌العاده با شخصیت مادام‌العمر یکی از ادی ردمین در نقش سلینگ و با یک امتیاز منحصر به فرد فوق‌العاده از یوهان یوهانسون، Hypothesis کیفیت را به معنای خلاقیت فریاد می‌زند، اما نمی‌تواند آن را در طبیعت فرضی شکست دهد. حس ساخت فیلم تلویزیونی هفته هیچ چیز بیش از حد خارق العاده ای در اینجا وجود ندارد و کسانی که امیدوارند دانشی را در مغز انسان بسیار بالاتر از دانش معمولی بدون توجه به موانع روانی او بیابند، باید در جای دیگری جستجو کنند، زیرا در حالی که توسط سلینگ بازی جدا شده است، تأکید به طور کلی باقی می ماند. در مورد سختی های ازدواج استفن و جین و فشاری که از دیدگاه های متعدد از آغاز وحشتناک ALS بر هر دوی آنها وارد شد.

جیمز بوگ در درمان برخورد هاوکینگ با این بیماری مبهم به طرز خارق العاده ای موفق شد و اتفاقی که پدلینگ با بمباران بدنش روی می‌دهد، یک بار هم احساس افسوس نمی‌کند و این تا حد زیادی به دلیل برگزاری نمایشگاه‌های اجباری و آگاهانه دو تن از برجسته‌ترین استعدادهای جوان صنعت است. .

در شغلی که به‌طور قانونی او را در مهم‌ترین کارکردهای افتخاری در سراسر سیاره نامیده‌اند، ردمین تقریباً به عنوان Ped غیرقابل تشخیص است. dling و توانایی بازیگری دقیقی را نشان می دهد که گزینه ناپدید شدن به مردی را داشته باشد که همه ما با دیدن آن آشنا هستیم، به حدی که شما شروع به فراموش کردن این موضوع نمی کنید، در واقع خود Peddling نیست. فلیسیتی جونز در یک کار کمتر قابل مشاهده، اما نه کمتر قوی، با قدرت بازیگری که در فیلم The Theory of Everything‌های کمتر محبوب نمایش داده می‌شود، اتفاق افتاده است و در نهایت با چرخشی توسعه‌یافته و طبیعت‌گرایانه در نقش جین به نقطه اول بازمی‌گردد. جین کسی است که ما از فیلم بیشتر احساس می کنیم و این به خاطر چرخش قابل قبول و کارگردانی جونز نیست. داستان عاشقانه استفن و جین داستانی است که می تواند بسیار غیرعادی باشد و در مواقعی کاملاً انگیزه دهنده باشد و این دو سرگرم کننده آن را کاملاً میخکوب می کنند.

فرضیه همه چیز واقعاً یک تجربه قابل تماشا و در مواردی متحرک است. شاید بارزترین ناکامی‌های آن این باشد که فیلمی است که قبل از تماشای آن متوجه شده بودیم که داریم می‌بینیم. در اینجا اتفاقات زیادی نمی افتد که ما نتوانیم پیش بینی کنیم، شرایط مانند کتاب استاندارد پیش از آن اتفاق می افتد و همه چیز کمی "خوب" به نظر می رسد، به گونه ای که قطعاً در واقع نمی تواند وضعیت باشد. تحقیقی فوق‌العاده جذاب درباره وجود مردی که به احتمال زیاد هرگز یکی از ما را در نظر نگرفته‌ایم و با دو نوبت اصلی فوق‌العاده، تئوری برای همه‌چیز قطعا ارزش وقت گذاشتن را دارد، اما من گمان می‌کنم که حضورش در اسکار امسال بی‌ثمر باشد. یکی با وجود افتخارش، نوبت های اصلی قابل ستایش است.

3 و نیم عضویت مجله از 5

برای نظرسنجی ها و احساسات بیشتر فیلم به -

مراجعه کنید www.jordanandeddie.wordpress.com

سال 2014 برای ما دو فیلم مشهور متعهد به وجود محققین بی‌گمان آورده است - «بازی جعل هویت» درباره آلن تورینگ و «فرضیه همه چیز» درباره استفان سلینگ. در حالی که این برداشت هنوز جدید است، یک اجبار بزرگ وجود دارد که هر دو را با یکدیگر مقایسه کنیم و به دنبال تشبیه باشیم. با این حال، واقعاً، من به سختی می‌توانم دو فیلم ظاهراً قابل مقایسه را نام ببرم که تقریباً به اندازه این دو غیرقابل انکار هستند.

همانطور که در نظرسنجی متفاوتی برای «بازی جعل هویت» نوشتم، تئوری برای همه‌چیز تا حد زیادی از به معنای "ذهن دوست داشتنی" است، به طوری که افسانه برای نبرد بد بخت است و هیچ دستاورد یا دستاورد منطقی فرصتی برای ایجاد هماهنگی یا شادی به او نمی دهد. تمام وجود آلن تورینگ به عنوان نبردی با هر چیزی که در اطرافش است به نمایش گذاشته می شود: افراد نادان و سرپرستان مشتاق و محدود، جامعه حیله گر و غیره.

از سوی دیگر، در «فرضیه همه چیز» تصویری کاملا متفاوت به ما داده می شود. فرد بنیادی، که به نظر می‌رسد یک مدل مرد شیک و مد روز است، فقط از همه اطرافیانش شناسایی و محبت می‌گیرد: خانم‌های جوان داغ از همان ابتدا غش می‌کنند، شرکا و مربیان فقط او را به خاطر تعهدات قوی‌اش بدون هیچ نشانه‌ای از حسادت یا حسادت دوست دارند. با نارضایتی، عموم مردم در هر نقطه‌ای که او ظاهر می‌شود بسیار خوشحال می‌شوند، افراد نامنظم برخی از کمک‌ها را قرض می‌دهند که مانند افراد غیرکارمندی رفتار می‌کنند، اساساً به این دلیل که نزدیک بودن به Peddling انگیزه‌ای برای زندگی‌شان ایجاد می‌کند. در واقع، حتی حاکم بریتانیا هم باید او را ببیند.

همه اینها نسبتاً مسخره است. تئوری برای همه‌چیز استیون سلینگ را به‌عنوان یک قهرمان شگفت‌انگیز به تصویر می‌کشد که اصلاً اولین نفر است و به ندرت خارج از بیس است. این کاملاً واقعیت زندگی او را پنهان می کند، شبیه به این که تعداد کمی از حدس و گمان های شدید او در داخل و خارج از پایگاه بود، که او از اعتراف آن عصبانی بود، و اینکه دستاورد فوق منطقی او - تابش فروش - هنوز به اثبات نرسیده است. وجود دارد، در حالی که بوزون هیگز، مولکول زیراتمی که او وجود آن را انکار کرد، واقعاً پیدا شد.

همانطور که استفن پدلینگ واقعی است، تصویر فیلمی از او وضعیت نامی بزرگ را تجربه می کند. در این فیلم، پدرش به او می گوید که او به طرز شگفت انگیزی محبوب است. استفن پاسخ می دهد: "برای افتتاحیه های تاریک، نه برای کنسرت های راک". با این حال، فیلم از او نیمه خدایی می‌سازد، که فقط جنبه‌های محکم زندگی‌اش را به تصویر می‌کشد و بقیه را کاملاً متمایز می‌کند.

تهیه‌کنندگان می‌توانستند احساس کنند که نقص هاوکینگ یک نقطه ضعف کافی برای ادامه دادن است. به تنهایی مطمئناً، اعدام ادی ردمین از مردی که گام به گام اجازه می دهد بدن خودش را کاملاً بگذراند بسیار عالی بود، و شکی نیست که او شایسته اسکاری بود که برای این کار دریافت کرد. و با این حال نمی‌توانم احساس کنم شیوه‌ای که «فرضیه همه چیز» وجود یک فرد مبتلا به ALS را به تصویر می‌کشد بیش از حد شیرین و به‌طور شگفت‌انگیزی شک و تردید است. هیچ شکی در مورد تجربه استیون هاوکینگ وجود ندارد. به هر حال، او دائماً توسط افرادی محاصره می شود که برخورد با او را به عنوان چشمه رضایت به جای وزنه می بینند و به معنای واقعی "زمین زیر چرخ های او را می پرستند". من بسیار مطمئن هستم که وجود یک فرد معمولی، نه مرفه و نه محبوب، که بیماری مشابهی را تجربه می‌کند، بی‌پایان خشن‌تر و دراماتیک‌تر است.

در حالی که "فرضیه همه چیز" قابل احترام است و فیلمی طلسم‌کننده، در نهایت از پشت سر گذاشتن فانتزی کلی موجود استفان سلینگ و نشان دادن چند جنبه کمتر شگفت‌انگیز از زندگی و شخصیت او غفلت می‌کند. علاوه بر این، واقعاً افتضاح است، به این دلیل که، در یک جهان به طور پیوسته در حال رشد، تصویر عمومی از پروردگارش نیز از برخی گسترش ها سود می برد.

"نباید هیچ محدودیتی برای تعهدات انسانی وجود داشته باشد. ما منحصر به فرد هستیم. به هر حال ممکن است زندگی وحشتناکی ظاهر شود، به طور مداوم کاری وجود دارد که می توانید انجام دهید، و در آن غلبه کنید. در حالی که زندگی وجود دارد، امید وجود دارد." از روایت معتبر رئیس انگلیسی جیمز مارش (Man on Wire) و همسر قبلی هاوکینگ، جین وایلد، کتاب «سفر به بی‌کران: وجود من با استفن» داستان لذت‌بخش و متضاد یک فرد استثنایی با مغزی خارق‌العاده را باز می‌کند که می‌تواند اوضاع را اصلاح کند. جهان فیزیولوژی و کیهان شناسی فرضی تا آنجا که ممکن است به ما مربوط شود و ارزشمندترین هدیه زندگی از آن هاست: خود زمان. تایمز به تنهایی نقش یک شخصیت اصلی را ایفا می کند، همانطور که ردمین دکتر سلینگ؟ بیایید بررسی کنیم.

دکتر استفن سلینگ با یک اجرای سرسختانه که توسط ادی ردمین (Les Misérables) بیان شده است، با یک بی عیب و نقص درخواستی، تاثیرگذار و ظریف بازی می کند. از نقطه شروع عالی در کالج کمبریج در اواسط دهه 1960، تا تجربه احساسات پرشور برای جین وایلد فوق العاده کلیسا رفتن با بازی فلیسیتی جونز (مرد حشره شگفت انگیز 2) تا تجربه بیماری لو گریگ بعداً، او دکترای خود را در زمینه زیبایی شناسی گرفت. ازدواج می‌کند و پدر می‌شود، فقط به او گفته می‌شود که یک متخصص دو سال دیگر زنده است. از این طریق، ما با پدلینگ شروع به دیدن و تشخیص جهان می کنیم که او برای دو ساعتی که با او لذت می بریم، می بینیم و تشخیص می دهیم: پوزخند می زنیم، نگرانی خود را نشان می دهیم و وقتی می بینیم این شخص بی امان او را در آغوش می گیرد، احساس نگرانی عمیق می کنیم. سرنوشت و تصمیم به زندگی بسیار بیشتر از هر زمان دیگری در خاطرات اخیر. شخص مهم او علاوه بر این تصمیم می گیرد بدون توجه به اینکه چه چیزی کنترل بدن او را به دست می گیرد او را تحسین کند، اما تربیت بچه ها و رسیدگی به نیازهای خودش خسته کننده می شود. Assist به عنوان یک جماعت با پیشگام گروه کر به نام جاناتان هلیر جونز (چارلی کاکس)، مردی دلسوز که یک سال قبل یکی دیگر از افراد مهم خود را به دلیل سرطان خون از دست داد، ارائه می شود. در نهایت او به عنوان یکی از افراد خانواده سلینگ تبدیل می‌شود و پیانو را به جوانان آموزش می‌دهد تا در یک موقعیت در جبهه اقیانوس از طریق چشم فضول یک نقطه کانونی بسیار 8 به اشتراک بگذارند. با این حال، برای همیشه روی ویلچر بسته شده و وضعیتش رو به زوال است، و تنها با یک رایانه شخصی آمریکایی که پس از از دست دادن صدایش به دلیل آسیب بافت عضلانی در گلو، او را نمایندگی می‌کند، پدلینگ تصمیم می‌گیرد تا آهنگ فوق‌العاده‌اش «تاریخ کوتاه زمان» را بسازد. او با مراقب پزشکی خود الین به آمریکا می رود و جین را ترک می کند تا با جاناتان باقی بماند، که از این طریق آنها شروع به نشان دادن احساسات مشترک نسبت به یکدیگر کردند و از بچه ها حمایت کردند که پدر دیگری داشته باشند که به جین در انجام تعهداتش در زندگی به عنوان والدین نیز کمک کند. صرف نظر از همه محبوبیت و ثروتی که ممکن است در هر نقطه ای از زندگی به دست بیاورد، هیچ کس نمی تواند در هیچ نقطه ای ماده دوردست و عظیمی را که زمان است دوباره بخرد. ما یا بیش از حد داریم یا خیلی کم. غیرقابل تشخیص است اما دائماً ما را احاطه کرده است. با این حال، هرگز نمی‌توانیم تماس بگیریم یا بیشتر در چنگمان بگیریم و آن را برای آینده در یک انبار نگهداری کنیم، از طریق عینک عینکی «همیشه کثیف» و در عین حال رز سایه‌دار، سلینگ می‌تواند علی‌رغم بیماری‌اش پوزخند بزند و آن را برای آنچه هست تصدیق کند. ما وقتی او را مشاهده می کنیم که ایده های فرضی غیرقابل بیانی از سیستم ها و روزنه های تاریک شکل می دهد در حالی که به همین ترتیب لبه ای از شوخ طبعی را برای حفظ و ارتقای زندگی و روحیه افراد و اطرافیانش حفظ می کنیم. در این داستان آمیخته از محبت، بدبختی و خود زندگی، زمان قطعاً ترجیح می دهد که بر جهان و افراد اطراف ما تأثیر بگذارد، با این حال همیشه نمی تواند در آرزوی ارزش گذاری هر ثانیه برای آنچه واقعاً ارزش دارد وارد شود. بنابراین... «ذهن لذت بخش» با «پای چپ من» ملاقات می کند؟ شاید، شاید نه. از نظر من، دو ساعت گذراندن دو ساعت در یک مرکز اجرا و تماشای حضور یک هنرپیشه مرده، تاریخچه بسیار کوتاهی در زمان بود، البته تاریخ بسیار مهمی بود، و در سن 73 سالگی، وجود دکتر. دستفروشی در واقع حتی هنوز هم به جلو ادامه می دهد.

داستان‌های افراد خارق‌العاده، به‌ویژه دانشمندان باورنکردنی، منبعی برای فیلم‌های زندگی‌نامه‌ای تحسین‌شده و معتبر بوده‌اند، گونه‌ای فرعی که اخیراً تا حدودی توسعه یافته است. شما می توانید به سادگی با تقابل دو تا از بهترین های سال 2014 که هر کدام حول یکی از بهترین شخصیت های انگلیسی 100 سال بیستم متمرکز شده اند، متوجه شوید. «بازی جعل هویت»، دراماتیک و «ثانیه بحرانی زندگی» که وجود ریاضیدان و پدربزرگ رایانه شخصی، آلن تورینگ را فرض می‌کند، و پس از آن «فرضیه همه چیز»، یک حس نزدیک به خانه است که «قطعه‌هایی در نظم» را می‌گیرد. روشی برای مواجهه با فیزیکدان فرضی استیون هاوکینگ.

برگرفته از دفتر خاطرات جین هاوکینگ، به نظر می رسد درست باشد که چرا "فرضیه همه چیز" ما را بیش از آنچه که در مورد رابطه او و استیون به انجام می رساند روشن می کند. کار استفان. برای کسانی که علاقه بیشتری به مطالعه زندگی و کار استفن دارند، این فیلمی است که تا حدودی ناامید کننده خواهد بود. رئیس جیمز سوامپ و مقاله‌نویس آنتونی مک‌کارتن به طرز غیرقابل انکاری مشتاق‌تر به روش تفکر و فلسفه‌ای هستند که بر دیدگاه استفن تأثیر گذاشت، و همچنین به معنای جین برای او نیز بود.

«فرضیه همه چیز» نیز یک روایت است. از یک بیماری ویرانگر ما استفن (ادی ردمین) را در کمبریج ملاقات می‌کنیم، جایی که او با جین وایلد (فلیسیتی جونز) آشنا می‌شود و به‌طور ناامیدکننده‌ای شیفته او می‌شود و در حال حاضر متوجه می‌شود که ALS، یک بیماری کشنده را تجربه می‌کند. با غم و اندوه، او سعی می کند از جین دور شود، اما او می خواهد که در نزدیکی خود بماند. ما به تدریج می بینیم که استفن توانایی حرکت بخشی از بدنش را از دست می دهد تا زمانی که ویلچر بسته شود و دیگر هرگز نتواند صحبت کند. با این حال، به طور خارق العاده ای، این بیماری هرگز زندگی او را تضمین نمی کند، و هرگز بر روان او تأثیر نمی گذارد، صرف نظر از اینکه بر خانواده اش تأثیر منفی بگذارد.

ردمین به دلیل داشتن گزینه ای برای به تصویر کشیدن واقعی و واقعی، کاملا شایسته همه تشویق های روی کره زمین است. ناتوانی های پیشروی، با این حال نمایشگاه او بسیار فراتر از چنین افتخارات سطحی فریب گروب است. دستاورد واقعی ردمین روشی است که با آن به شخصیت استفن اجازه می دهد بدون وجود موانع واقعی، رشد کند و تابش پیدا کند. از طریق ارتباط چشم به چشم و نگاه، او با وجود محدودیت های منطقی قلم مو، چیزی منحصر به فرد شگفت انگیز را نقاشی می کند. روح استفن واقعاً نشان می دهد، و به آنچه در حال حاضر یک فیلم نزدیک به خانه است می افزاید.

با این حال استفن تنها نقطه همگرایی تئوری برای همه‌چیز نیست. جین تقریباً مشابه اوست، و از جهات متعدد، فیلم واقعاً درباره او است، نبرد یک زن برای ناظری بودن که او برای انجام مأموریتی قرار دارد، مراقبت و لباس پوشیدن و به معنای واقعی به چه چیزی شبیه است. مراقبت از یک سلبریتی جهانی که برای انجام آن کارهای اساسی برای خودش آماده نیست. او شخصیتی گیج‌کننده است، حوزه‌های قدرتی برای هر دو ضعیف است، و به پیش‌فرض‌های جانبی فشار می‌آورد که چگونه باید یا نباید رفتار یا فکر کند در هر یک از درهای باز. جونز که یک جوان 30 ساله روبه‌رو است، برای انتقال سن و پیشرفت در فیلم The Theory of Everything اعتماد می‌شود (مواد آرایشی واقعاً به تجارت رسیدگی نمی‌کند)، و او به گونه‌ای عمل می‌کند که اکثر سرگرمی‌های هم سن او هنوز نمی‌توانند. به نظر می رسد در حرفه خود نشان می دهند.

مارش و مدیر برنامه‌ریزی فیلم، نینا گلد، به دلیل اعتماد به چنین توانایی جوانی در انتقال این افراد در چنین مراحل بلوغ روابطشان، شایسته ادای احترام شگفت‌انگیزی هستند. اکثر فیلم‌ها با کهنه‌سربازان تثبیت‌شده‌تر پیش می‌رفتند که می‌دانستند می‌توانند با بازی استفن و جین در دهه 20 زندگی‌شان کنار بیایند و بعداً در فیلم The Theory of Everything به حالت عادی برسند. با در نظر گرفتن همه چیز، آنها دو ستاره در حال ظهور کمتر محبوبیت داشتند که مشاغل طولانی پیش روی خود دارند و در هر صورت احتمالاً ممکن است مدت طولانی این مشاغل را پر کنند.

«فرضیه همه چیز» فقط نیاز به نمایش قانع کننده دارد این نمایشی از دو فرد و اوج و فرودهای رابطه آنهاست، که باعث می شود به طور قابل توجهی غیراصولی تر وجود یک سلبریتی را به جای دوره زندگینامه مشهور هالیوود که برنده جایزه اسکار بهترین فیلم برای «ذهن دلپذیر» شد، فرض کند. به طور خلاصه، قطعاً بیش از آنکه آنها را درگیر کند، جمعیت را به حرکت در می‌آورد، که برای نوع واقعی زندگی، واقعاً طراوت‌بخش است. از مطالعه شما متشکرم! برای اطلاعات بیشتر از فیلم رویای نظرسنجی دیدن کنید!

سال 2014 سال مهمی برای تمرکز حواس ALS بود. شما ضبط‌هایی از چالش سطل یخ دریافت کردید که به یک حس وب تبدیل شد، و پس از آن فیلم‌هایی مانند این دریافت کردید که به یک دستاورد عظیم تبدیل شدند. فرضیه همه چیز واقعا نشان می دهد که چگونه ALS: اسکلروز افقی آمیوتروفیک که در غیر این صورت به عنوان بیماری لو گریگ شناخته می شود واقعاً به بدن آسیب می رساند. ترسو نمی شود. در حالی که فیلم در آن کانون دلسرد کننده است. به همین ترتیب نشان می‌دهد که افراد چقدر بالابرنده و انگیزه‌بخش هستند، نقطه‌ای که در آن با آن موضوع برخورد می‌کنند. صرف نظر از اینکه شخص اصلی چقدر تحلیل می کند، او اجازه نمی دهد که به لطف شبکه حمایت کننده عاطفی اش، مانعی در چگونگی مدیریت زندگی و کارش شود. توسط جیمز سوامپ هماهنگ شده و توسط آنتونی مک کارتن تنظیم شده است. تئوری برای همه‌چیز به مجله سابق استیون هاوکینگ، دومین مجله جین وایلد، «سفر به بی‌محدودیت: وجود من با استفن» بستگی دارد، که حول محورهای مطمئن‌تر رابطه‌شان نسبت به دفتر خاطرات کمتر تعریف‌کننده، «موسیقی برای حرکت ستاره‌ها» متمرکز است. آن دفتر خاطرات بخشی از پیش فرض را به فیلم تلویزیونی بی بی سی در سال 2004 دستفروشی با حضور بندیکت کامبربچ داد. تهیه‌کنندگانی که پشت «فرضیه همه چیز» قرار دارند، بهترین احساس را داشتند در صورتی که «پدلینگ» را در نوری برتر به تصویر بکشند. این ممکن است برای فیلم فوق‌العاده باشد، زیرا نشان نمی‌دهد که تا حدودی جنبه ابری هاوکینگ را نشان می‌دهد، اما می‌تواند به همین ترتیب یک نقص باشد، زیرا باعث می‌شود که او کمتر از انسان‌ها و مقدس‌تر به نظر برسد. به هر حال، تئوری برای همه‌چیز داستان استیون پدلینگ (ادی ردمین) و رابطه او با نیمه بهترش، جین وایلد (فلیسیتی جونز) را در دراز مدت بازگو می کند. فیلم با سرعت فوق العاده ای حرکت می کند. در طول دوران یادگیری آنها در کمبریج در دهه 1960، به نبردی که استیون پدلینگ و جین وایلد برای مدیریت ALS به آن نیاز داشتند، در نهایت با بزرگترین نتیجه استیون هاوکینگ در علم مواد، زمانی که کتاب خود "تاریخ مختصر" را پایان داد، به اوج خود رسید. زمان» در اواسط دهه 1990. نیمه اصلی خودکار، نیرومند، آهسته و عتیقه است، با این حال آخرین قسمتی است که واقعاً فیلم را فوق العاده جذاب می کند. تئوری برای همه‌چیز فوق‌العاده تحریک‌آمیز و یکی از معدود فیلم‌های استثنایی بود که دایره هدف مناسبی از درام داشت. در حالی که، طرح فیلم تعجب آور نیست، صحنه هایی وجود داشت که واقعاً من را متحیر کرد که نمی دانستم، درباره مرد. بازی ادی ردمین در نقش هاوکینگز و همبازی او، فلیسیتی جونز در نقش بازیگر نقش اول او بسیار عالی بود. در برخی از دست‌های غیرقابل قبول و برخی سرگرم‌کننده‌های غیرقابل‌قبول، بدون شک می‌توانست با شیوه‌ای کارتونی برای مقابله با فروش و حضور نامطلوب برای نیمه بهترش، جین، ترش کند. ردمین واقعاً خصلت هاوکینگ را از بین برد. واقعاً منطقی بود که او به چیزی که امروز Peddling است تغییر کند. در واقع، استفن سلینگ واقعی، اعدام ردمین را در تئوری برای همه‌چیز زندگینامه با توجه به زندگی او دوست دارد. مانند پدلینگ، جین وایلد از دیدن اینکه جونز ویژگی‌ها و طرح‌های گفتمان خود را در ارائه‌اش ادغام کرده، شگفت‌زده شد. او فوق العاده شیفته بود. تئوری برای همه‌چیز باعث شد که جمعیت نسبت به آنچه جین در حال گذراندن آن بود احساس دلسوزی کنند و این بدبختی است که چقدر در دراز مدت از هم جدا شدند. تئوری برای همه‌چیز موضوعات خشن را از همه چیز، از نزاع زناشویی، خیانت، و مرگ را مدیریت می کند. فیلم تا حدودی به مطالعات هاوکینگ می پردازد، با این حال هرگز واقعاً به دقت گفتگوی موقعیت در مورد آن را توصیف نمی کند. من به سختی به یاد می آورم که در مورد افتتاحیه های تاریک در تئوری برای همه‌چیز چیزی گفته شود. من قبول دارم که در صورت وجود تئوری برای همه‌چیز نمی‌توانست کار داشته باشد. خوب است که یک روایت به آن موضوع رسیدگی کند تا فیلمی مثل این. این امر اکثریت قریب به اتفاق را از داستان اساسی خارج می کند. تئوری برای همه‌چیز تا حدودی نقاط قوت اعتقادات هاکینگ را روشن می کند. موضوع خدا فقط توجه است، چند بار در طول فیلم، تا آنها بتوانند چه بینندگان مذهبی و چه غیر مذهبی را جذب کنند. به نظر می رسد تا حدودی قانونی است. به همین ترتیب، در آن نقطه، که در آن حل و فصل فیلم در جریان است، سلینگ در واقع می پذیرد که جهان توسط قوانین علم، ساخته شده توسط یک موجود الهی، بازنمایی می شود، با این حال، خداوند شفاعت نمی کند تا قوانین را زیر پا بگذارد، اما همچنان ادامه دارد. 2011، او خودش را تکرار می کند که به هیچ خدایی اعتماد ندارد، زیرا زمانی قبل از انفجار عظیم وجود نداشته است، و بدون زمان، نمی تواند یک موجود الهی وجود داشته باشد. احتمالاً بهترین چیز در مورد فیلم، موسیقی است که آن را پوشش می دهد. تئوری برای همه‌چیز با چند تغییر جزئی در زندگی استیون هاوکینگ بسیار دقیق است. یک مدل واقعی شبیه این است که او متوجه شد که مصمم به ALS است. استیون پدلینگ واقعی احساس می کند که فیلم به اندازه کافی دقیق در زندگی او است. تئوری برای همه‌چیز در واقع تا حد زیادی با نظرسنجی‌های خاصی مواجه می‌شود و مطمئناً در جشن‌های سینمایی چند کمک مالی دریافت خواهد کرد. به طور کلی: یک فیلم باشکوه با اجرای فوق‌العاده فوق‌العاده فوق‌العاده. باید تماشا کرد.

استفان: من یک کیهان شناس هستم استفان: این یک نوع دین برای آتئیست های خردمند است.

باید اعتراف کنم که تئوری برای همه‌چیز را نیم ماه قبل دیده بودم. احتمالاً روشی که ادی ردمین برای جایزه اسکار انتخاب شد، مرا برانگیخت تا بررسی کنم که آیا او یک رقیب ستودنی برای تندیس درخشان است یا خیر. علاوه بر این، مهمترین چیزی که می توانم بگویم این است که او کاملاً حق برنده شدن با ارائه برجسته خود را داشت. من دوست دارم هر چند وقت یکبار یک فیلم تاریخی ببینم. عیب اصلی این است که من به طور کلی نسبت به موضوعی که در چنین فیلم زندگی‌نامه‌ای پوشانده شده تا حدودی ناامید هستم و تاکید بر چیزی است که من دنبالش نبودم. در "jOBS" من طرز فکری که این رویاپرداز در مورد ویژگی های مکینتاش و پیشرفت نقطه اتصال اعمال شده داشت (که در حال حاضر کاملاً برای همه معمول است) را از دست دادم. از درگیری بین مشاغل و درها به عنوان یک فایت پرش یاد می شد، در حالی که من را مجذوب خود کرد. به همین ترتیب در "فرضیه همه چیز" توجه به ویژگی های مختلف زندگی هاوکینگ بود. چیزی که در مورد هر دوی تئوری برای همه‌چیز ها صدق می کند، این است که قهرمان ها در واقع تا حد زیادی شبیه شخصیت های مقایسه کننده هستند. این وحشتناک است که بفهمیم چگونه این دو نفر نظارت می کنند نه اینکه به طور انحصاری به بخش عمیق دست پیدا کنند، اما علاوه بر اینکه با ویژگی ها و ویژگی های واقعی این افراد مشهور مطابقت داشته باشند. «بازی جعل هویت» نیز به وضوح یک فیلم زندگی‌نامه‌ای است که با وجود این، به جای اینکه یک طرح ساده به زندگی باشد، باد شجاع‌تری داشت.

باید بپذیرید که نمایشگاه ادی ردمین بسیار عالی است. دو قسمت از سال های مدرسه، جایی که او هنوز سالم، سرزنده است و روشی که او امتحاناتش را به شیوه ای معمولی کامل می کند، به عنوان تصویری از هنرپیشه ای که دچار بیماری عضلانی شده است، باشکوه و چشمگیر است. مجموعه ای از مناسبت ها با استفاده از انواع مختلف خارق العاده در زمان های خاص به طرز فوق العاده ای پیش بینی شده است. معلم کالج که از ترتیبات شوکه شده به نظر می رسد، در پشت یک برنامه نوشت (10 کار مرتبط با تعدادی که فکر می کنم انجام آنها بسیار دشوار است، که استفن می تواند 9 مورد از آنها را حل کند). یک شام خانوادگی جین به آن خوش آمدید و از هم اکنون می توانید احساسی از هوای علمی داشته باشید. تناقضات بین جین و استفن در مورد مذهب. فروش کسی که بعد از شنیدن تصمیم وحشتناک و اطمینان جین از همه دوری می کند. این قطعات برای من ماندگار شد و آن را به فیلمی گیرا تبدیل کرد.

گمانه‌زنی‌هایی که مغز فوق‌العاده سلینگ در بدن فرد چالش‌برانگیز ارائه شده است، کاملاً قابل درک نیست. تا حد زیادی به دهانه های تاریک، چتری های بزرگ و ایده زمان اشاره شده است، اما در درازمدت به این فکر می کردم که دقیقاً تعهد افراطی استیون هاوکینگ به نوع بشر چیست. مشاغلی را که انجام داده اید می توانید در هر فروشگاه رایانه شخصی پیدا کنید. همچنین، از تورینگ متوجه می شویم که او کد پازل را شکسته است. در هر صورت، مدرک منحصر به فردی که پدلینگ ارائه کرد، برای من روشن نبود. از یک ثانیه به بعد او یک VIP و یک سخنران بازدید کننده بسیار مورد توجه است. اینکه زنی که به ترتیب با یک فرد مرده زندگی می کند نمی تواند واقعاً در یک زندگی عاشقانه و هیجان انگیز شرکت کند و اینکه او واقعاً فردی است که پاسخگوی همه مسائل عمل گرایانه در ازدواج است، بدیهی است. علاوه بر این، این موضوع محوری تئوری برای همه‌چیز زندگی‌نامه‌ای است: یک رابطه مراقبتی که به‌تدریج به دلیل یک بیماری کشنده، آشنایی با محدودیت‌ها و خطر جستجوی آرامش در آغوش دیگران، به‌تدریج از بین می‌رود. بنابراین این عمدتا یک فیلم بیوگرافی در مورد همسر سلینگ است، نه در مورد خود Peddling. درک وجود یک شخصیت فاضل عددی، که می‌توانست راز آغاز جهان را با بهره‌گیری از ذهن علمی استثنایی‌اش بفهمد، در نتیجه به یک رمان سکه‌ای استاندارد در مورد بانویی مشکل‌دار تبدیل می‌شود که احساس می‌کند از همسر همیشه گرامی‌اش مهجور شده است. علاوه بر این، این چیزی است که من برای آن مقاومت نمی‌کردم.

علی‌رغم روش‌شناسی صمیمانه، فکر می‌کنم تئوری برای همه‌چیز افتخاری است. شرایطی که پدلینگ در طول زندگی خود به آن نگاه می کند، تضمین می کند که ویژگی های متفاوتی به وجود آمده است: شوخ طبعی و عزم. این دو ویژگی به طور نامحسوسی در تئوری برای همه‌چیز ادغام شده است. در واقع، حتی تصمیم در سنین تثبیت شده در مورد ازدواج او، من را تحت تأثیر قرار داد (واقعاً من از وجود پدلینگ آگاهی نداشتم). در واقع این نشان می دهد که او خود را یک کارگر معمولی می داند. "فرضیه همه چیز" فیلمی لذت بخش است که واقعاً مرا تحت تأثیر قرار داد و باید به عنوان تصویری عمل کند تا نشان دهد با روحیه درست و بخش عمده ای از پشتکار می توان چه کارهایی را انجام داد.

نظرسنجی های بیشتر در اینجا : http://assessment as-a-moviefreak.blogspot.be