🌸 دانلود فیلم People I Know 2002 (مردمی که من می‌شناسم)

مردمی که من می‌شناسم 2002 (به انگلیسی: People I Know) یک فیلم درام و محصول 2002 کشور آلمان, آمریکا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم مردمی که من می‌شناسم 2002 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که زمانی که یک عامل مطبوعات در نیویورک به درجه بالا میرسد ، یک رسوایی بزرگ رخ میدهد....

این فیلم به کارگردانی Daniel Algrant, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم مردمی که من می‌شناسم 2002 یا دانلود دوبله فارسی فیلم People I Know 2002 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Al Pacino, Kim Basinger, Ryan O'Neal, Téa Leoni, Richard Schiff, Bill Nunn, Robert Klein, Mark Webber, Eldon Bullock, Juliet Papa, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود مردمی که من می‌شناسم 2002 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Al Pacino, Kim Basinger, Ryan O'Neal, Téa Leoni, Richard Schiff, Bill Nunn, Robert Klein, Mark Webber, Eldon Bullock, Juliet Papa, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی مردمی که من می‌شناسم 2002 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم مردمی که من می‌شناسم 2002 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود People I Know 2002 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم مردمی که من می‌شناسم 2002 R بوده و قبل از دانلود فیلم مردمی که من می‌شناسم 2002 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر R سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای درام, هیجان انگیز, بوده و محصول کشور آلمان, آمریکا, هست. زبان اصلی فیلم مردمی که من می‌شناسم 2002 انگلیسی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم مردمی که من می‌شناسم 2002 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم People I Know 2002 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم مردمی که من می‌شناسم 2002 5.4/10 از 10 می باشد.

زمانی که یک عامل مطبوعات در نیویورک به درجه بالا میرسد ، یک رسوایی بزرگ رخ میدهد...
یک کارگزار مطبوعاتی نیویورک وقتی مشتری اصلی او درگیر یک رسوایی بزرگ می شود، باید تقلا کند.

جهت دانلود فیلم People I Know 2002 (مردمی که من می‌شناسم) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

من مردمی که من می‌شناسم را اجاره کردم که فکر می‌کردم با توجه به بازیگران، نتایج بالقوه‌ای داشت. من فکر کردم که باید به طرز معقولی عالی باشد، اما من خارج از پایه بودم. در صورتی که قبل از اینکه این را اجاره کنم از IMDb بازدید کرده بودم، تصدیق می‌کردم که چرا بلافاصله به دی‌وی‌دی رفت و کمتر از 1000000 در سینماها به ثبت رسید. طرح به هیچ وجه شکل و قالب قابل قبول و متقاعد کننده نیست. خط داستانی ناظر را ملزم می‌کند که اعتماد کند که گردهمایی‌های مختلف - یهودی، آفریقایی آمریکایی و غیره - مانند مافیاها هماهنگ شده‌اند و مردانی را کتک می‌زنند که مانند قاتلان حرفه‌ای اسرائیلی اعدام می‌کنند. علاوه بر این، شخصیت های مختلف یا قابل اعتماد نیستند یا وارد فیلم می شوند که به طور کامل تکامل نیافته اند یا در بال ها آویزان شده اند. کیم باسینجر به عنوان همسر برادر فقید آل پاچینو با طعمی صمیمانه به دست می آید، اما به هیچ جا نمی رسد. اشاره شده است که خواهر و برادرش همه چیز را به پایان رساندند، اما به جایی نمی رسد. من تمام فیلم را تماشا کردم با این اطمینان که در نهایت چیزی به هم خواهد رسید، اما نشد. اگر تمایلی به دیدن یک روز در بیوگرافی شخصی در شهر نیویورک دارید، Drawing Out The Dead with Nicolas Enclosure یک تصمیم بسیار بهبود یافته است. در صورتی که به چیزی خسته کننده با جزئیات باقیمانده نیاز دارید، یک فیلم ناآشنا مانند ساعت چه زمانی آنجاست را انتخاب کنید. اساساً تخیلی و معقول است و زمینه های بهتری دارد.

مردمی که من می‌شناسم را در اوایل دیدم، و نمی‌توانم آنقدر که فکر می‌کردم مردمی که من می‌شناسم وحشتناک بود، فشار بیاورم. در تمام طول، جمعیت بر سر مکمل وحشتناک جنوبی پاچینو ناله می کردند. ال بدشانس به طرز مضحکی خشن به نظر می رسید، و من نمی توانم نتیجه بگیرم که آیا این عمداً برای شغل او به عنوان یک متخصص بازاریابی وابسته به دارو ضروری بود یا شاید او قبل از آمدن به مجموعه هیچ استراحتی نداشت. با وجود این، بسیار وحشتناک تر از نماهای نزدیک پاچینو، دلیل رقت انگیز یک طرح است. از همان ابتدا در فیلم People I Know نشانه هایی به ما داده می شود که شخصیت پاچینو همجنس گرا است و من گمان می کنم این همان چیزی است که فیلمنامه نویس در ابتدا برنامه ریزی کرده بود. پس از آن، با وجود این، ما باید شک و تردید خود را متوقف کنیم و اعتماد کنیم که هم تی لئونی و هم کیم بسینجر (هر دو در خواب راه رفتن در مشاغل متزلزل هستند) برای این مرد پیر، نیمه مرده و زنانه با مکملی پوچ، کاج را انتخاب می کنند. وحشتناک ترین بخش به طور کلی، رشته اصلی داستان بود، که مربوط به برخی شناسایی های شرکتی بود که به ندرت کاملاً قابل درک است و ما هرگز تحت هیچ شرایطی به کمترین چیزی اهمیت نمی دهیم. از آنجایی که این یک نمایش بود، من آخرین قضاوتم را حفظ می کنم، به دلیل احتمال فیلمبرداری مجدد و تغییر، با این حال می توانید شرط بندی کنید که من برای دیدن این در سینما یک پنی پرداخت نمی کنم.

"افرادی که من می دانم" یک دستکار است و هیچ کس نمی تواند آن را بکشد و هیچ کس اغلب در مورد آن فکر کند - - با وجود تلاش های بازی یک بازیگران با استعداد. متخصص قرار گرفتن در معرض تپه به دلیل یک دوره طولانی تحقیر اخلاقی تخلیه شد. با این حال، برخلاف مایکل کورلئونه، داشتن علاقه نزدیک به این شخص، معضل یا سرنوشت او دشوار است.

مردمی که من می‌شناسم از ترتیبات الی برای یک مزیت به دلیل سیاسی لیبرال پیروی می کند. در حالی که توسط یکی از مشتریان (رایان اونیل، عالی در بخش تایید شده) جدیدترین "لباسشویی کثیف" اشغال شده است - برای این وضعیت، یک دستیار سرگرم کننده تلویزیونی که با افراد غیرقابل قبولی درگیر است. Tea Leoni ظرفیت ستاره استاندارد خود را به این شغل پشتیبانی می‌آورد، اگرچه یک بار دیگر، محتوا به او کار زیادی نمی‌دهد. به عنوان خواهر الی، کیم بسینگر می‌داند که چگونه می‌تواند علیرغم مکانیزم‌های بعید طرح‌ریزی، شفقت را برانگیزد.

مردمی که من می‌شناسم به شدت برای افرادی است که دوست دارند ببینند پاچینو وسایلش را به هم می‌ریزد و در مدیران مختلف شرکت می‌کند. متأسفانه، بین محتوا و عنوان، "افرادی که می شناسم" کاملاً غیرحرفه ای است. در نتیجه تحویل دراماتیک محدود و گشت و گذار سریع به DVD. خود را به عنوان اخطار ببینید.

در دنیای مخفی نامطلوب داروها، رابطه جنسی و قتل‌های عجیب و غریب، دسته‌ای از سلبریتی‌ها مشکلات خود را به خاطر نمی‌آورند و در اولین قسمت روز می‌توانند تصور کنند که هرگز آنجا نبوده‌اند. به چه دلیل افراد ثروتمند همه چیز را کنار می گذارند؟ طبق گفته افراد من می شناسم، این در پرتو این واقعیت است که آنها به دیگران پول می دهند تا خجالت خود را پنهان کنند. آل پاچینو یکی از "پاک کننده ها" است، اما زمانی که رایان اونیل، قانونگذار با تی لئونی نامرغوب درگیر می شود، بین یک سنگ و یک مکان سخت گیر می کند. Téa مواد مخدر مصرف می کند، در کلوپ های ناخوشایند معاشرت می کند، و دوستان ناخوشایندی دارد.

حالا، با فرض اینکه مسئولیت شما این بود که چنین افرادی را آرام کنید، می توانید با آنها جشن بگیرید و تعداد بی شماری مصرف کنید. داروهایی که نمی توانید به خاطر بیاورید معامله چه بود؟ این کاری است که آل پاچینو انجام می‌دهد و تا پایان فیلم سعی می‌کند راز چگونگی کشته شدن تی مستقیماً قبل از او، چه کسی این کار، چه کسی تلاش می‌کند آن را پنهان کند و چرا از او استفاده می‌شود را کشف کند. با فرض اینکه به نظر می رسد یک انبوه حماقت به نظر می رسد، بیرون بروید و مردمی که من می‌شناسم را اجاره کنید. هر چقدر هم که از آب و هوای بدی که در آن قرار گرفته‌اید مطلع باشید، احتمالاً هیچ غافلگیرکننده‌ای وجود نخواهد داشت.

هشدار کودک: واضح است که شما بر فرزندان خود فرمان دارید. در هر صورت به دلیل مصرف دارو اجازه نمی‌دادم بچه‌هایم آن را ببینند. به همین ترتیب، ممکن است یک صحنه حمله وجود داشته باشد.

در واقع، دنیای بسیار مطمئنی نیست که در مردمی که من می‌شناسم نمایش داده می شود. همانطور که شخصیت کیم باسینجر (ویک) در پایان می گوید: "ما تا حدودی در حال غوطه ور هستیم" - این بسیار واضح است. زندگی E. (آل پاچینو) تاسف بار است. انتظار اصلی، پرتو اصلی نور روز در مردمی که من می‌شناسم از همنشینی واقعی و عمیق میان Vicc و E می‌آید. با این حال، مردمی که من می‌شناسم فوق‌العاده‌ای است، به این دلیل که هیچ اسبی در آن وجود ندارد. از ظاهر می گذرد. عمیقا، و در واقع، دیوانه. آن‌ها در مشروبات الکلی، داروها و رابطه جنسی خفه می‌شوند تا خودشان را آزاد کنند. آنها احساس واقعیت، خود واقعی را از دست داده اند. با در نظر گرفتن همه چیز، کیم بیسینجر، آل پاچینو، رایان اونیل و تی لئونی در کنار هنرمندان مختلف عالی هستند. احتمالا بهترین اجرای حرفه آل پاچینو! او دقیقاً همان جاست، با سبک اولیه‌اش در استودیو سرگرمی‌ها (استراتژی که اغلب نتایج ناگوار، بازی ساختگی به همراه می‌آورد)، در همه چیز بسیار واضح، بسیار ابتدایی، بسیار منظم. به هر حال، بهتر است به این احتمال که در حال حاضر دلسرد یا بدخلق هستید، در مردمی که من می‌شناسم نگاه نکنید! بهتر است زمانی که احساس می کنید کامل هستید، آن را تماشا کنید. سپس، در آن نقطه، شما را تحت تأثیر قرار نخواهد داد و شما این گزینه را خواهید داشت که ارزش آن را برای آنچه هست ببینید: تحقیقی در زمان ما که توسط یک طبیعت شناس انجام شده است.

من با این اصل مخالفم که این اساساً در مورد شرایط رفتاری خود جذبی است. مردمی که من می‌شناسم از نظر وسعت بسیار گسترده است و دنیای گیج کننده تبلیغات، قانون گذاران، سرگرمی ها و ناامیدی ها را منعکس می کند.

پاچینو الی وورمن است، یک مرد روابط عمومی که در حال پر شدن از جهان/بازاریابی شهر نیویورک است. حرفه ای که در آن زندگی می کند. او ناراحت است که به هاروارد رفت، یکی از ناسازگارانی بود که با دکتر مارتین لوتر رولر همراه شد، اما زندگی او اکنون به یک احساس بدبختی و خستگی تبدیل شده است.

رابرت کلاین به طور کلی عالی است به عنوان متخصص شهر نیویورک برای افراد مشهور که فقط به الی توصیه می کنند والیوم بیشتری مصرف کند. یک شکست دیگر زمانی اتفاق می افتد که الی باید یک دیوا را نجات دهد (اعدام عجیب توسط تی لئونی). او خیلی دور می شود، یا کشته می شود، الی در دسترس بود، اما در اتاق دیگر غافل می شد. او یک نوار جنسی از او با قهرمان اسکار، نماینده مشتاق، کری لونر (که توسط رایان اونیل به عنوان یک فرصت طلب مغرور خودپسند عالی است) تهیه کرده است.

کیم بسینجر نقش کوچکی را در نقش خواهر الی ایفا می کند. ، که همسرش همه چیز را به پایان رساند. او با زودگذر از الی سوال می کند که چرا خواهر یا برادرش خودکشی کرده است، الی اساساً پاسخ می دهد که "مردم گاهی اوقات فرسوده می شوند". این به وضوح نشان می‌دهد که الی با ایده‌های خود ویرانگر ارتباط برقرار می‌کند.

به طور کلی، فیلمی جذاب است که ارزش نقد دارد. 9/10.

یک متخصص تبلیغات در نیویورک (آل پاچینو) تلاش می کند تا اهداف از دست رفته خود را با ترتیب دادن یک موقعیت به دلیل سرکوب تخلفات توسط شهردار بازیابی کند، سرکوبی که دستگیری ها و استردادهای گسترده ای را به همراه دارد. دوره‌های طولانی داروها باعث کاهش ماندگاری او شده است، و فرهنگ دارویی یک بخش اساسی از داستان فرعی فیلم است، که تی لئونی را به عنوان یک سرگرم‌کننده سرسخت نشان می‌دهد که پاچینو از زندان نجات می‌دهد و به یک مهمانی دیوانه‌وار می‌رود که در آن افراد سیگار می‌کشند. تریاک هنگامی که او به زودی پس از آن در اقامتگاهش کشته می شود، در حالی که پاچینو به پشت خم شده و تقریباً در حمام افتاده است، داستان شروع به ترکیبی هوشمندانه از این کار می کند تا فردی فرهیخته، سیاسی و سخت گیر جهانی را در پرتو شهر پرمشغله آماده کند. رئیس، در حالی که به همین ترتیب در زهکشی پرنور و خطرناکی شنا می‌کنند که در آن تعداد زیادی از آنها گاهی اوقات ترجیح می‌دهند در آن بگردند. با یک نقش خارق‌العاده برای رایان اونیل به عنوان یک برنده جایزه اسکار که در مورد مسائل دولتی فکر می‌کند، و چند بازیگر و یک بن بست باورنکردنی در آشپزخانه در غذاخوری که در آن مزیت بین یک روحانی اصلی تاریک و محافظانش و دشمن یهودی او و نگهبانانش نیز اتفاق می افتد، فیلم با توجه به یک متخصص نوردهی گیج و ضعیف به احترام کاذب هر یک از آنها حمله می کند. که تقریباً از حد خود فراتر رفته است.

در ظاهرا طولانی‌ترین 1 ساعت و 35 موردی که برای مدتی طولانی به استقامت نیاز داشتم، قطعا آل پاچینو اجرای دقیقی را ارائه می‌کند. نه کبوترکنی معمولی او که عالی بود. با این حال، شخصیت او به سادگی واقعاً نفرت انگیز بود. در حالی که او در حول و حوش متلاطم شدن و به خاطر سپردن ترتیبات، ترحم می کند، زیرا می دانیم که فعالیت های عمومی هالیوود انرژی زندگی اش را از دست داده است. با این حال، در مردمی که من می‌شناسم ما واقعاً می خواستیم کسی دوست داشته باشد. علاوه بر این، به دلایل نامعلوم، هر یک از افراد حاضر در تصویر به کاراکتر آل پاچینو گفتند "نمی دانم چرا تو را دوست دارم، الی" و من حتی نمی توانستم از او لذت ببرم.

The wide طیفی از هنرمندان مختلف سبک استاندارد خود را بازی کردند. تی لئونی، ریچارد شیف، و بیل نون هرگز شخصیت‌هایی که در تلویزیون یا فیلم‌های قبلی خلق شده‌اند را تغییر ندادند. علاوه بر این، کیم بیسینجر حتی در فیلم People I Know به حدی نبود که نمایشگاهی از هر نوع ارائه دهد.

داستان فیلم هیچ انرژی نداشت. اکثر صحنه‌ها هرگز داستان را به جلو نمی‌برند، بلکه نکاتی را درباره شخصیت‌ها جمع‌آوری می‌کنند که بعداً به عاملی جدایی‌ناپذیر در دشمن تکمیل اوج تبدیل شدند. این پتانسیل بالقوه داشت به استثنای عدم تمایل آنها به گسترش داستان.

علامت فیلم چیست؟ دنیل آلگرنت و جان رابین بایتز از شما می خواهند که "وقتی هالیوود شما را دارد، نمی توانید از آن خارج شوید." قطعا درسته! علاوه بر این، به همین دلیل است که افراد بی شماری در هالیوود خاتمه می یابند.

دن آلگرنت با «افرادی که می‌شناسم» روایتی از این که چگونه افراد ثروتمند و قوی می‌توانند همه چیز را زیر نور خورشید به دست آورند، بازگو می‌کند. در این فیلم، یک سرگرم کننده، جیل (تی لئونی) و یک روابط عمومی (آل پاچینو) هستند که تسلیم می شوند تا گام هایی برای کشف اسرار مبهم احتمالاً شرم آور نخبگان ثروتمند بردارند. تصویر آلگرانت به‌طور استثنایی ناهموار است، زیرا او هر یک از شخصیت‌های ثروتمند را به‌عنوان گرگ‌های بزرگ وحشتناک و افراد کمتر خوش‌شانس‌تر را در نوری دلسوزانه نشان می‌دهد. مدل‌ها صحنه‌ای را در بر می‌گیرند که در آن چهره‌ی تی، وقتی به خانه‌ای در کشور فکر می‌کند، راحت می‌شود، و گروه‌بندی‌هایی میان پاچینو و بسینجر که در آن ما جنبه ضعیف الی را می‌بینیم. نمایشگاه ها به چشم می خورد. آل پاچینو یک نمایشگاه بسیار جدی از یک فرد درمانده و به طور کلی ناتوان نشان می دهد. این کاملاً شبیه مشاغلی نیست که قبلاً انجام داده است و شاید بزرگترین جنبه او. کیم بسینجر در نقش ویچی ثابت و دوست‌داشتنی صفحه‌نمایش را آسان‌تر می‌کند. من ترجیح دادم که آلگرانت چگونه ارتباط منحصر به فرد بین الی و ویچی را به نمایش بگذارد. صحنه های کنار هم آنها احتمالا بهترین عکس های فوری فیلم بود. چای لئونی بدون در نظر گرفتن نقش کوچکی که ایفا می کند، عالی است. رایان اونیل و ریچارد شیف راضی کننده هستند. «افرادی که می‌شناسم» فیلم کوچکی است و ممکن است بسته شدن آن با افراد زیادی صحبت نکند، اما من فکر می‌کردم که جذاب بود، علی‌رغم این واقعیت که نسبتاً کسری در مورد چگونگی ویران کردن و از بین رفتن قدرت است.

الف) این یک اظهارنظر قوی و بسیار عاقلانه در مورد هر آنچه که برای انقلابیون جوانی که در دهه 60 تلاش کردند آمریکا را تغییر دهند - یا در هر صورت برای برخی از آنها اتفاق افتاد. آنها همه چیز را به چارچوبی ارائه کردند که قبلاً با آن می جنگیدند، شبیه به چند مترقی سابق در این کشور، که در حال حاضر مانند حاکمان واقعی مافیا حکومت می کنند. ب) فیلمی فوق العاده نکبت بار و فوق العاده سرگرم کننده است. مثل خود زندگی. علاوه بر این، از نظر سیاسی ذهنی و به طور همزمان منفی است. مانند چند یادگار خوشحال کننده از دهه 60 که در نهایت می شناسم. ج) نیویورک را نه به‌عنوان یک ویترین بزرگ برای کریسمس، نه به‌عنوان یک رویا (یا رویای بد نخبه‌گرا)، نه به‌عنوان شهر هولیگان‌ها، بلکه بیشتر به‌عنوان شهر پر جنب و جوش و پرجنب‌وجوش خطرناکی از ترتیبات گمشده نشان می‌دهد. مثل کیم بسینجر-بلکه نمی تواند آن را تحمل کند. خودی ها - مانند آل پاچینو- با وجود این واقعیت که دیگر آن را دوست ندارند، کشنده هستند. د) آل پاچینو عالی است. او واقعا عالی است.شاید بهترین سرگرم کننده زمان ما باشد. هرچه تثبیت تر شود، بهتر می شود. علاوه بر این، او می داند که چگونه شغل ها را انتخاب کند (بر خلاف رابرت دنیرو). رایان او نیل و بسینجر عموما عالی هستند. همچنین با افزایش سن بهبود یافته‌اند. دیگر عروسک‌های باربی نیستند، اما افراد فوق‌العاده بالغ سرگرم‌کننده هستند. چای لئونی: پرتنش اما درمانده، تحریک‌آمیز و شبح‌آور، خارق‌العاده. من متوجه شدم که «افرادی که می‌شناسم» از مراکز نمایش ایالات متحده ممنوع است. به دلیل دیدگاه سیاسی آن علیه تجمعات قدرت اصلی نیویورک و برخی اقلیت ها. این مایه شرمساری است آس در دهه 60 و 70 فیلم هایی مانند این هرگز به دنبال این درمان نبودند. که نشان می دهد نکته فیلم درست است. انقلابیون سابق دهه شصت در مکان‌های بالا حتی وحشتناک‌تر از توصیه‌های نیکسون هستند.

من از مردمی که من می‌شناسم لذت بردم. این در واقع یک تحقیق شخصی از یک مرد در خارج است، و در مورد اینکه چگونه شرایط از دیدگاه دهه 1960 متفاوت است، زمانی که افراد واقعاً احساس می کردند که می توانند تأثیر بگذارند و بر جهان برای بهبود اوضاع تأثیر بگذارند. طرحی که شامل یک دوربین وب اسباب‌بازی، داروها و تحقیر در میان قدرت‌مندان شهر نیویورک می‌شود، در واقع ابزاری برای تکمیل آن است. آل پاچینو به‌عنوان یک متخصص بازاریابی کاملاً شکسته، ترسناک، وحشتناک، غیرقابل تصور تاسف‌آور و متخصص بازاریابی زنجیره‌ای که خوش‌بینی در مورد روابط نژادی به سهم او در توسعه آزادی‌های اجتماعی بازمی‌گردد، به‌طور تکان‌دهنده‌ای عالی است. این اتفاق در کمی بیش از 24 ساعت از زندگی او رخ می دهد. ما می‌جنگیم که او را دوست داشته باشیم، زیرا شخصیت اسیدی خسته‌اش، و معاشرت مداوم، باعث می‌شود او دیوانه و بالغ به نظر برسد. یکی از مشتریان وفادارش، یک مجری برنده اسکار، با بازی رایان اونیل، از او می خواهد که ستاره مشهور تلویزیونی اش را نجات دهد و او را تا یک هواپیمای نگهدارنده اسکورت کند. چای لئونی به عنوان یکی دیگر از معتادان خسته و منفی موفق می شود. او را در یک ماموریت برای دوربین وب خود به دنیای زیرزمینی از لانه‌های تریاک باز می‌کند و در حین غش کردن او در حمام او خودکشی می‌کند. کیم باسینجر، به عنوان بیوه خواهر و برادر مرده‌اش از ویرجینیا، نقش معکوس را بازی می‌کند و به او پیشنهاد می‌دهد تا از خرابی و شرمندگی موجودی که مدت‌هاست می‌شناسد، بیرون بیاید و هماهنگی و عشق بدون غافلگیری را به او ارائه دهد. بدون ارائه بیشتر از داستان، با در نظر گرفتن همه چیز آرزوهای او برای برادری و تعادل در این روز در حال تغییر بازی به طور جدی مورد آزمایش قرار می گیرد. این شخص و تلاش های دیوانه وارش برای چنگ زدن "رویا" به من می چسبد. نمی دانم چرا مردمی که من می‌شناسم پیشرفت بیشتری پیدا نکرد.