🌸 دانلود فیلم Inside Llewyn Davis 2013 (درون لوئین دِیویس)

درون لوئین دِیویس 2013 (به انگلیسی: Inside Llewyn Davis) یک فیلم درام و محصول 2013 کشور فرانسه, بریتانیا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم درون لوئین دِیویس 2013 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که فیلم داستان یک هفته از زندگی لوین دیویس که نوازنده خوش ذوقی هست را روایت میکند که درگیر مشکلات بسیاری برای وارد شدن به صنعت موسیقی است و ….

این فیلم به کارگردانی Joel Coen, Ethan Coen, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم درون لوئین دِیویس 2013 یا دانلود دوبله فارسی فیلم Inside Llewyn Davis 2013 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Oscar Isaac, Carey Mulligan, Justin Timberlake, Adam Driver, Robin Bartlett, Max Casella, Jerry Grayson, Ethan Phillips, Jeanine Serralles, Stark Sands, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود درون لوئین دِیویس 2013 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Oscar Isaac, Carey Mulligan, Justin Timberlake, Adam Driver, Robin Bartlett, Max Casella, Jerry Grayson, Ethan Phillips, Jeanine Serralles, Stark Sands, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی درون لوئین دِیویس 2013 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم درون لوئین دِیویس 2013 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود Inside Llewyn Davis 2013 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

این فیلم در ژانرهای درام, موسیقی, بوده و محصول کشور فرانسه, بریتانیا, هست. زبان اصلی فیلم درون لوئین دِیویس 2013 انگلیسی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم درون لوئین دِیویس 2013 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم Inside Llewyn Davis 2013 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم درون لوئین دِیویس 2013 7.4/10 از 10 می باشد.

فیلم داستان یک هفته از زندگی لوین دیویس که نوازنده خوش ذوقی هست را روایت میکند که درگیر مشکلات بسیاری برای وارد شدن به صنعت موسیقی است و …
یک هفته از زندگیِ خواننده‌ای جوان که در سالِ 1961 رهبری یک گروه فولک در دهکده گرینویچ را بر عهده دارد.
یک هفته از زندگی یک خواننده جوان در حالی که در صحنه محلی گرینویچ ویلج در سال 1961 حرکت می کند.
درون لوین دیویس؛ فیلمی در سبک کمدی سیاه درام به نویسندگی، کارگردانی و تدوین برادران کوئن است. اسکار آیزاک، کری مولیگان، جاستین تیمبرلیک و آدام درایور از ستارگان فیلم میباشند. داستان یک هفته از زندگی لوین دیویس نوازنده خوش ذوقی را روایت میکند که درگیر مشکلات بسیاری برای وارد شدن به صنعت موسیقی است…
یک هفته در زندگی یک خواننده جوان هنگامی که در صحنه محلی 1961 در روستای گرینویچ گشت و گذار می کند.
فیلم یک هفته از زندگی یک خواننده فولک جوان را در سال 1961 به تصویر می کشد.گیتار بر دوش،او در مقابل زمستان سخت نیویورک قرار گرفته و تلاش می کند تا آهنگسازی قدرتمند از خود بسازد...
در روستای گرینویچ در اوایل دهه 1960، لوین دیویس، نوازنده فولک با استعداد اما فرار، با پول، روابط و آینده نامشخص خود دست و پنجه نرم می کند.

جهت دانلود فیلم Inside Llewyn Davis 2013 (درون لوئین دِیویس) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

گونه‌ای که دیدم: انتشار فیلم در بریتانیا (نمایش نقد) عکاسی/سبک بصری: 7/10 همانطور که شایسته فیلمی است در مورد یک خواننده بدبخت جامعه رنج‌دیده در روزهای گمنامی قبل از Bounce Dylan باعث شیوع مجدد آن شد، Inside Llewyn Davis مملو از موسیقی افراد خارق‌العاده است. .

از پایه می گذرد، اما در داستان نیز بافته می شود. اسکار آیزاک استثنایی چند آهنگ را اجرا می کند و من را به این فرصت می رساند که فکر کنم او یک خواننده واقعی جامعه است که کوئن ها متقاعد کرده بودند که نقش آفرینی کند و کری مولیگان و جاستین تیمبرلیک ستاره های مکمل هر دو با صدای بلند صحبت می کنند و استعداد تکان دهنده ای در آن نشان می دهند.

T Bone Burnett باید اعتبار زیادی برای موسیقی داشته باشد. او آهنگ‌ها را به دستور خواهران کوئن انتخاب و جمع‌آوری کرد، و اخیراً آهنگ‌های مقایسه‌ای را در سریال The Ladykillers و موسیقی متن فوق‌العاده بلوز می‌سی‌سی‌پی O Sibling Where Workmanship Thou اجرا کرده است.

درون لوئین دِیویس یک جایگزین دارد. تمرکز روی برخی دیگر از فیلم‌های کوئن برادران، به دلیل تعدیل فیلمبردار: همکار معمولی آنها راجر دیکینز جایگزین برونو دلبونل شد، که تعداد کمی از انتخاب‌های اسکار را به کارنامه‌اش اضافه کرد، علی‌رغم این واقعیت که با دیکینز مطابقت ندارد. یازده!

وقتی از سبک بصری فراتر رفتید (که وقتی به آن عادت کردید بسیار زیبا می شود) و تحریک پذیری لوین، نام تجاری کوئن خنده دار، استخوان خنده دار رویایی، ثابت می کند. . ILD نسبت به کمدی‌های مسخره‌شان از سری فیلم‌های «برادر و برادران کوئن» سرچشمه می‌گیرد، اما به نظر من هنوز هم خنده‌دارهای زیادی وجود دارد.

و سپس، در آن نقطه، با وجود این واقعیت که او بخش زیادی از روز را مصرف می کند تا حضور پیدا کند، حضور دلگرم کننده جان گودمن، فارغ التحصیل کوئن های پی در پی، در یک شغل عمدتاً خواهر و برادر کوئن، تقریباً می توانست مستقیماً از هر فیلم مختلف در حرفه مشترک آنها جابجا شود.

این برای همه مناسب نیست، اما به عنوان یک طرفدار سرسخت کوئنز، ناامید نشدم... علاوه بر این، احتمالاً قبل از مدت ها موسیقی متن فیلم را خریداری خواهم کرد.

برای ممیزی کامل من، نگاه کنید به وبلاگ فیلم رایگان من در Blogspot، Film Hellfire: http://cinemainferno-blog.blogspot.co.uk

این عنوان ممکن است حواس‌پرتی باشد و تصاویری از «روشن روز ابدی ذهن پاک» چارلی کافمن را به تصویر بکشد. چنین چیزی وجود ندارد، ILD (من می دانم که مانند یک دارو به نظر می رسد) بی زحمتی تجسم یافته است. عنوان جذاب به سادگی عنوان یک مجموعه است، مجموعه ای وحشتناک بی اثر که به طور غم انگیزی توسط مجری اسمی جامعه ثبت شده است. لیوین دیویس (اسکار آیزاک) یک فرد ساختگی است، اما تا حدی بعد از دیو ون رانک، یک شهر سبز رنگ قبل از دوره دیلان نمایش داده می شود. این که دیویس می‌توانست یک دیلن باشد، به طور تلویحی گفته می‌شود، اما هرگز توصیه نمی‌شود، زیرا ما در طول هفت روز ناظر زندگی روزمره او می‌شویم، تا پایان آن دقیقاً مانند معمولی باقی می‌ماند. شاید لفظ «حیات» تسبیح باشد و کلمه دیگری که در مبادله مستحب است بیشتر جا بیفتد: «وجود». دیویس، علیرغم هدایای غیرقابل انکارش، در وضعیت اسفباری به سر می‌برد، به‌هیچ‌وجه، کتی دارد که بتواند او را در زمستان منهتن گرم نگه دارد، و از یک مبل به مبل دیگر در جایی که چرت می‌زند، در خانه‌های همراهان و همراهان شناور است. برخی از اوقات حتی مجریانی که او اخیراً ملاقات کرده است. سران معجزه گر، در هر صورت، هیچ مشکلی ندارند که باعث شود جمعیت به سمت این شخصیت نه چندان جذاب بکشد. اصالت اساسی Iassc در رمزگشایی از شخص شایسته اعتباری معادل است.

یکی از بخش های حیاتی این فیلم، همانطور که می توان به سرعت تفسیر کرد، آواز است. آیزاک حتی به تطبیق موقعیت با مثلاً خواکین فینیکس که نقش جانی مانی را بازی می کرد، نزدیک نیست. او در فیلم Inside Llewyn Davis The Nativity Story (2006) نقش جوزف را بازی کرد، اما از حافظه من، ممکن است کسی باشد. به هر حال، او از لحاظ هنری گواهینامه های مدرسه جولیارد را همراهی می کند در حالی که مهارت گیتار، صدای تنور دوست داشتنی و انتقال شعر عمیق خود را نشان می دهد. در حالی که مشاغل خوانندگی زیادی وجود دارد، قدرت ستاره به طور خاص دو را همراهی می کند. جاستین تیمبرلیک قبل از اینکه واقعاً حرفه بازیگری خود را با بازی در نقش شان پارکر در «شبکه اجتماعی» (2011) کنار بگذارد، یک خواننده ستوده شده بود. به محض اینکه کری مولیگان را در "شرم" (2011) دیده اید، متوجه می شوید که او چقدر خوب می تواند بخواند. این دو نقش یک زوج خواننده را بازی می‌کنند که گهگاهی دیویس را پوشش می‌دهند (رابطه تا حدودی درهم‌تر است، اما دلیل قانع‌کننده‌ای وجود دارد که باید روی آن چنگ بزنیم). هر دوی آنها در فیلم Inside Llewyn Davis به سبک پیتر-پل-مری بازی می کنند (دیویس سومین نفری نیست که سه نفره را می سازد) "500 مایل" که در آن مولیگان به زیبایی ترکیب شده است.

در حالی که ILD یکی از درون لوئین دِیویس ها است. فیلم‌های برادران کوئن درباره‌ی آرام‌ترین و واقعی‌ترین فیلم‌ها، ذهن و شوخ طبعی آن‌ها همه جا را پر می‌کند. به همین ترتیب یک جانشینی صددرصدی کوئن وجود دارد، مانند یک فیلم پارک وی که دیویس با دو شخصیت عجیب از نیویورک تا شیکاگو به استخر وسایل نقلیه می رود. یکی از آنها را جان گودمن بازی می کند. نیازی نیست بیشتر بگویم.

تماشای ILD احساس عجیبی در شما ایجاد می کند که ترکیبی از لذت، ناامیدی، بدبختی، انکار، گیج و همچنین اعتماد است. مهمتر از همه، لذت محض موسیقی مردم با شکوه وجود دارد. درون لوئین دِیویس به دلایل خوبی برنده جایزه عالی جشنواره کن شد.

به نظر می رسد کاور رکورد Bounce Dylan نشانه هایی از زندگی را نشان می دهد، Inside Llewyn Davis، اولین فیلم برادران کوئن پس از درشتی واقعی در سال 2010، در جاده های سرد سال 1961 گرینویچ تاون در نیویورک اتفاق می افتد. ما شخصیت اصلی آن، لوین (اسکار آیزاک) را دنبال می کنیم، یک خواننده ماهر، اما تلاشگر جامعه که از یک صندلی به صندلی دیگر سقوط می کند، و دیوانه وار و هوشمندانه تلاش می کند تا زندگی خود را دست نخورده نگه دارد و یکی از جذاب ترین دوران را برای مردم هنرمند پشت سر بگذارد - این سالی بود که Bounce Dylan از صحنه خارج شد. فیلم، در نقش لیوین، به‌طور نامنظم، ظاهراً بدون دوره، پیچ و تاب می‌خورد، اما این بهترین کار کوئن در سال‌های اخیر است.

کوئن‌ها برای همیشه افتضاح بوده‌اند - چه تیراندازی به صورت بلوک دوست‌داشتنی براد پیت در Consume پس از Perusing (2008) یا کشتن غیر ضروری دانی در The Large Lebowski (1998) - و در اینجا آنها از کوبیدن قهرمان آن لذت می برند. در هر صورت، آنها به همین ترتیب نسبت به او دلسوزی دارند - وقتی در خیابان پشتی توسط یک خارجی سایه کوبیده می شود، متوجه می شویم که او شایستگی این کار را دارد، اما در هر صورت متاسفیم. علاوه بر این، این رفتار مشابهی است که آنها با موضوع دارند. علیرغم این واقعیت که آنها مکرراً ناامیدی منحصر به فرد را مسخره می کنند، با در نظر گرفتن همه چیز، آنها برای موسیقی تحسین زیادی دارند. همکار طولانی مدت T-Bone Burnett آهنگ ها را ارائه می دهد، و این یک موسیقی متن باورنکردنی است. از همه خیره کننده تر، بازیگران به صورت زنده سر صحنه فیلمبرداری اجرا می کنند، و اسکار آیزاک می فهمد که چگونه در فیلم Inside Llewyn Davis «مرا آویزان کن» دیو ون رانک، مرا آویزان کن (فیلم تقریباً بر اساس خاطرات ون رانک ساخته شده است) یک بازکننده لذت بخش داشته باشد.

غالباً تشخیص این که چه نوع فیلمی است دشوار است. این نمایش بین نمایشی در مورد هنرمندی که در حال مبارزه برای تأثیرگذاری است، نگاهی عمیق به چیزی که زندگی به عنوان یک مجری مردمی در اواسط دهه 60 شبیه بود، طنزی کافکیایی که در دلش یک دلتنگی فاجعه آمیز دارد و یک اودیسه کسل کننده و نسبتاً مسحورکننده تغییر می کند. مانند فیلم قبلی کوئن ها، مردی جدی (2009)، به هر قیمتی از جمعیت دوری می کند. با این حال، هر چقدر هم که آن فیلم عالی به نظر می رسید، Inside Llewyn Davis برداشتی با تجربه تر است، فیلمی جذاب تر می سازد، دقایق خنده غیر قابل کنترلی را ارائه می دهد، به عنوان مثال، ضبط لوین با صنعتگران منفرد جیم (جاستین تیمبرلیک) همکار جذاب و دوست داشتنی و آل کودی (آدام درایور) که نمایشگاهش در خلال لطفاً، آقای کندی کل فیلم لعنتی را می گیرد.

همانطور که فیلم جلوتر می رود، لوین به معشوق و همدست جیم پی می برد. جین (کری مولیگان) حامله است، احتمالاً از فرزندش، و پس از اینکه او به همراه رولند ترنر (جان گودمن) نوازنده جاز گیج‌شده هروئینی و جانی فایو (گرت هدلاند)، نویسنده تامپ سیگاری زنجیروار، به یک سفر تفریحی می‌رود. برای اینکه مشخص شود واقعاً چه اتفاقی در مورد فیلم می افتد. صحنه آخر باعث می‌شود افراد خاصی سرشان را خاراندن کنند، با این حال من می‌پذیرم که در تمام زندگی‌مان به این نکته اشاره می‌کند که ما در واقعیت خودمان فکر می‌کنیم و اهمیت آن را تعمق می‌کنیم و اغلب به هیچ راه حلی نمی‌رسیم. این یک تولید فیلم دوست‌داشتنی، روشن‌فکر، بارها و بارها ناجور است و کوئن‌ها در غمگین‌ترین حالت خود هستند.

www.the-anger of-blog.blogspot.com

نادیده گرفتن فیلم‌شناسی کوئن، احساس سریع من را پس از تکمیل Inside Llewyn Davis تأیید می‌کند. من هرگز تحت تأثیر یکی از فیلم های آنها قرار نگرفته ام. این همان کاری نیست که آنها انجام می دهند. آن‌ها داستان‌هایی می‌سازند که متداول‌ترین راه ممکن است، آن‌ها را با شخصیت‌های نیمه‌انسانی پر می‌کنند و سبکی را که با آن کار می‌کنند با جان و دل می‌پذیرند.

درون لوین دیویس همه نشانه‌های یک فیلم کوئن را دارد. . با یک برنده در اختیارش که باعث می‌شود به درون لوئین دِیویس اجازه بدهم که مرا بگیرد، تکان دهد و همان‌طور که قهرمانش را ترک می‌کند، مرا رها کند. با پوزخندی کینه توز و قلبی پر نشده. آن ترامپ، لوین دیویس و تصویربردار او، اسکار آیزاک است که یکی از شگفت‌انگیزترین نمایشگاه‌های آن سال را برپا می‌کند.

کوئن‌ها با علامت تجاری، دقت و ظرافت دقیق، ما را در نیویورک دهه 60 غرق می‌کنند و در کانون توجه قرار می‌گیرند. صحنه جامعه قدم گذاشتن در آن دنیایی ساده است که با اعتقاد و شکوه فراوان به ما معرفی می شود. شاید این یکی از جذاب‌ترین فیلم‌های کوئن‌ها باشد، که با تنوعی عمیق فیلم‌برداری شده است، و با کپی‌برداری از طراوت زمان و موقعیت قهرمان آن‌ها به کمال می‌رسد.

داستان روشن‌گر، کار واقعاً روشنی است. . ما یک مجری تلاشگر را دنبال می کنیم که او به دنبال یافتن انگیزه خود در طول زندگی روزمره ادامه می دهد. هیچ چیز سنگینی وجود ندارد. با این حال، همانطور که اغلب اتفاق می افتد، راوی داستان را می سازد و کوئن ها در انجام این کار متخصص هستند. دیویس احتمالاً یکی از بهترین بازی های آنهاست. او دور از دسترس است، مجانی، خود مهم و مجری باشکوه. او صندلی عاشقانه را در شهر می‌چرخاند، هر وقت فرصتی پیدا می‌کند سیگار می‌کشد و مدام سعی می‌کند موسیقی‌اش را به صدا درآورد، سعی می‌کند به اندازه‌ای درآمد داشته باشد که از شور و شوقش قبض‌ها را بپردازد. همچنین، صرف نظر از اینکه او چقدر با پشتکار تلاش می کند تا یک سوراخ لب به لب باشد، در واقع احساس می کردم که در هر مرحله از راه برای او می کشم. این موسیقی است. زمانی که او یک گیتار به دست می‌آورد و شروع به خواندن یکی از آهنگ‌هایش می‌کند، او را می‌بینید که عمیق‌ترین احساسات خود را آشکار می‌کند. با این حال، کوئن ها متخصصان وحشی هستند. هر بار که به او اجازه داده می شود از طریق موسیقی خود صحبت کند، به عنوان یک قاعده کلی به دنیای واقعی بازمی گردد و ما را با خود می برد. من آن نارضایتی مشترک بین گروهی از مردم و یک نفر را دوست دارم، این نارضایتی من را به او متصل کرد، به من کمک کرد تا به وضعیت مخمصه او و در این مورد خاص، موسیقی او حتی بیشتر اهمیت بدهم.

این یک فیلم کوئن است. شروع جستجو برای یک لایه گذشته از داستان منظم است. برای این وضعیت نامحسوس است. Llewyn گربه است. گربه سان اولیس است. او گم شده است، با بسیاری از بنادر تماس باز شده است، هنوز کسی نیست که به خانه اش برسد. من سوژه های دریایی کاشته شده در داستان، پدر دریانوردش، انتخاب او برای فرود و شناور شدن بسیار دورتر و بخشی از آهنگ ها، آنها به طور کلی حضور دارند، تاکید می کنند که ما در حال تماشای سرمایه گذاری یک مرد هستیم، یا اگر هیچ. چیز دیگری که کوئن ها به طرز عالی انجام می دهند این است که داستان خود را مانند اوروبوروها ساختار می دهند. این شبیه به خوردن دم خود توسط مار، یا شاید داستان است. بسته شدن شروع، تکمیل است. این به آخرین پوزخندی که دیویس با زمزمه کردن Au Revoir به ما می دهد، وزن بیشتری می دهد. او در چرخه خودش گیر افتاده است و به جز اگر تن به سازش های زندگی بدهد، همیشه سرد، مایوس و سرگردان در آنجا می ماند.

هنوز زود است که بگوییم، با این حال ممکن است این موضوع من باشد. فیلم شماره یک خواهر و برادر واقعیت این موقعیت زمانی مشخص خواهد شد، با این حال در حال حاضر آن موسیقی متن غیرقابل تصور را روی ریش می‌چسبانم و از آن خارج می‌شوم.

کوئن ها پیوسته با طبقه بندی ساده مخالفت کرده اند. قهرمانان آنها معمولاً به شکل افسانه ای مدل شکل نمی گیرند. معادل آن برای Inside Llewyn Davis معتبر است، روایت چند روزی از وجود خواننده همنام جامعه تلاشگر (اسکار آیزاک). علیرغم این واقعیت که زندگی لیون شاید واضح تر از شخصیت های ذکر شده قبلی است که درگیر توطئه های آدم ربایی و قتل می شوند، او در هر صورت در وضعیت گم شدن کامل در عناصر محیطی غیر معمول شریک است. مطمئناً، می توان گفت که شرایط او منعکس کننده شرایط لری گوپنیک در سال 2009 در فیلم Inside Llewyn Davis A Serious Man است که می جنگد تا خود را با تغییرات احساسی در زندگی روزمره خود وفق دهد.

در این رویداد ما به صحنه مردم در حال افزایش دهه 60 گرینویچ تاون، نیویورک می پردازیم. لیون دیویس در حال اجرای یک اعدام واقعی و عمیق در Gaslight Bistro در مقابل یک گروه شخصی کوچک است که او را با ستایش گرم در حالی که شاید واقعاً خوشحال کننده نیست، پاداش می دهند. پس از پنج دقیقه، او در خیابان پشتی خارج از اغذیه فروشی، توسط افراد عجیب‌تری که مانند یک همراه رفتار می‌کرد مورد حمله قرار گرفت. این یک نوع صحنه تلنگر است که حاکی از تعداد قابل توجهی از شخصیت های کوئن ها و مشخصه نوع زندگی افسانه اسمی ما است. حرکت از نقطه‌ای به نقطه‌ای دیگر، حفظ رویای بسیار دنبال‌شده که رکورد توزیع‌شده‌اش یک پیروزی خواهد بود، واقعیت او یک واقعیت دوره‌گرد است. با این حال، این که احساس کنیم این یک نمایش تحسین‌آمیز و غم‌انگیز است، یک اشتباه است. از سوء استفاده نادرست از کوچکترین همکار برای گذاشتن یک تخت برای شب، تحسین کردن متخصصان دیگر افراد امیدوار مانند خودش و دراز کشیدن با یکی از بهترین دوستانش (جاستین تیمبرلیک) (جاستین تیمبرلیک) لوین (کری مولیگان) به هیچ وجه دوست داشتنی نیست. با این حال، ما او را به دنبال خود می کشیم، اما تلاش دائمی او برای فانتزی اش او را از آپارتمان های استودیویی کهنه و استودیوهای ضبط نیویورک به سرمای شدید شیکاگو و تعهد یک کنسرت باشگاهی می برد... همه اینها بدون کت فصل سردتر از سال. .

Inside Llewyn Davis یکی از بهترین کوئن ها نیست (هرچند خوشبختانه بهتر از Genuine Coarseness) اما تصویری قوی از تقریباً مردانی است که مجموعه ای از تجربیات به طور کلی فراموش می کنند و همچنین یک تشخیص تاثیرگذار برای صحنه مردم با آهنگ‌های تمام‌قد ویرایش‌نشده و عکس‌های مختلف از افراد در حال سیگار کشیدن که در پشت میزهای آشفته و فنجان‌های اسپرسو مستقر شده‌اند، ما از ابتدا تا انتها غرق در جزئیات دوره هستیم. اسکار آیزاک به خوبی در نقش لیوین کم اهمیت جلوه داده می شود، خشن و بازیگوش و در عین حال بدبخت و ناامید از ادامه کارش. در یکی از صحنه‌های بسیار تکان‌دهنده، او تقریباً از هم جدا می‌شود که مادر همدست مرده‌اش - که همه چیز را به پایان رساند - شروع به خواندن شعرهای پسرش در حین اجرای Llewyn می‌کند. کری مولیگان از میان بازیگران مکملی که جان گودمن را به عنوان یک دوست مسافرتی تحریک‌پذیر و جاستین تیمبرلیک را به‌عنوان مجری گرینویچ در خود جای می‌دهد، به‌عنوان ژان تندخو و غیرقابل تشخیص که احتمالاً بهترین معامله‌ها را به لوین می‌دهد، متمایز می‌شود. به هر حال درون لوئین دِیویس لوین است و مانند شخصیت های مختلف ظاهر نامنظم و گذرا او بر استقرار او در هیچ نقطه خاصی تأکید می کند. در تصویری محکم از فردی توانا که به اندازه کافی برای پیشرفت واقعی ندارد، درون لوین دیویس نشان دهنده بازدید مجدد از ساختار برای کوئن ها است. در صحنه‌ای غیرضروری و کاملاً بیرونی، چهره‌ای که به طرز شگفت‌انگیزی شبیه دیلن است (که اولین کنسرتش در Gaslight بود)، ارائه‌ای را شروع می‌کند، به همان صورت که دیویس از صحنه خارج می‌شود. این صحنه ای است که هم فیلم و هم زمانی را مشخص می کند که این جشنواره تقریباً مرد به نتیجه می رسد، اما نه قبل از اینکه ما به عنوان لوین دیویس تصور کوتاهی از دوره ای در موسیقی آینده داشته باشیم که او بخشی نخواهد بود. از.

sites.google.com/site/drunkprojectionist/