🌸 دانلود فیلم This Must Be the Place 2011 (اینجا باید همان‌جا باشد)

اینجا باید همان‌جا باشد 2011 (به انگلیسی: This Must Be the Place) یک فیلم درام و محصول 2011 کشور فرانسه, ایرلند, ایتالیا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم اینجا باید همان‌جا باشد 2011 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که یک ستاره موسیقی راک بازنشسته تصمیم میگیرد قاتل پدرش، که یک خلافکار جنگی نازی است که اکنون در امریکا پناهنده شده، را بیابد..

این فیلم به کارگردانی Paolo Sorrentino, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم اینجا باید همان‌جا باشد 2011 یا دانلود دوبله فارسی فیلم This Must Be the Place 2011 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Sean Penn, Olwen Fouéré, Eve Hewson, Johnny Ward, Sam Keeley, Danielle O'Brien, Margaret O'Reilly, Frances McDormand, Mairin O'Donovan, Simon Delaney, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود اینجا باید همان‌جا باشد 2011 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Sean Penn, Olwen Fouéré, Eve Hewson, Johnny Ward, Sam Keeley, Danielle O'Brien, Margaret O'Reilly, Frances McDormand, Mairin O'Donovan, Simon Delaney, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی اینجا باید همان‌جا باشد 2011 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم اینجا باید همان‌جا باشد 2011 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود This Must Be the Place 2011 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم اینجا باید همان‌جا باشد 2011 R بوده و قبل از دانلود فیلم اینجا باید همان‌جا باشد 2011 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر R سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای درام, بوده و محصول کشور فرانسه, ایرلند, ایتالیا, هست. زبان اصلی فیلم اینجا باید همان‌جا باشد 2011 عبری, انگلیسی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم اینجا باید همان‌جا باشد 2011 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم This Must Be the Place 2011 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم اینجا باید همان‌جا باشد 2011 6.7/10 از 10 می باشد.

یک ستاره موسیقی راک بازنشسته تصمیم میگیرد قاتل پدرش، که یک خلافکار جنگی نازی است که اکنون در امریکا پناهنده شده، را بیابد.
چایان ، یک ستاره راک بازنشسته که از حق و...
یک راک استار بازنشسته تصمیم میگیرد تا عامل قتل پدرش را که یک سرباز حزب نازی بوده و هم اکنون یک پناهده سیاسی است پیدا کند …

جهت دانلود فیلم This Must Be the Place 2011 (اینجا باید همان‌جا باشد) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

اعتراف می کنم که از معادله قهرمان مستعفی منصرف شدم، اما در نهایت توانستم اینجا باید همان‌جا باشد را ببینم و بسیار راضی هستم. نمایش شان پن از شاین غیر قابل چشم پوشی است و بازیگران باورنکردنی از او حمایت می کنند. علاوه بر این، اگرچه جستجو برای نازی که به پدر شاین ظلم کرد، اولین بار در خلاصه داستان است که من دیده ام، چیز دیگری برای لذت بردن در این افشای کند مردی در حال تکامل وجود دارد. پن باعث می شود که با پیشرفت فیلم، شخصیت او شل شود و رشد کند. روش‌های متعددی برای افشای اطلاعات وجود دارد و محتوا به‌طور بی‌نقص تصمیم می‌گیرد تا از تبادلی که در مواقعی عالی، شگفت‌انگیز، سرسام‌آور است، آن‌طور که می‌خواهید نام ببرید.

و چنین فیلم‌برداری مجللی، مانند استفاده حیله‌گرانه از صدا، دقایقی کاملاً منتظر برای منفجر کردن ذهن ما. علاوه بر این، آخرین پلان های احتمالی اینجا باید همان‌جا باشد به ندرت علامت گذاری می شوند و جای خود را به نوستالژی نمی دهند. ما آنچه را که هنرمندان می بینند، فکر می کنند و باور می کنند، می بینیم، فکر می کنیم و احساس می کنیم و من نمی توانم فیلمی را استثنایی تر از آن تحسین کنم. علاوه بر این، جوک‌های زیادی وجود دارد که می‌توان به عنوان برگزیده‌های محتوایی که به تازگی با آن‌ها پوشش داده شده است، ذکر شود.

این فیلمی است که به تمرکز شما نیاز دارد، نه به این دلیل که دشوار است. کار کنید، اما از آنجایی که شما با آن درگیر خواهید شد. من اکثریت قریب به اتفاق آن را می دهم و آن را برای هر یک از آنهایی که به اندازه کافی بالغ هستند تجویز می کنم تا آن را ببینند.

این یکی از آن فیلم‌هایی است که برای من کاملاً یکسان است. من آن را صرفاً به این دلیل تماشا کردم که یکی از دوستان آن را دوست داشت و پیشنهاد داد. در هر صورت، از آنجایی که خلاصه را بررسی کردم و عکسی از شان پن را در حین حمل و نقل دیدم، کاملاً در مورد آن نامطمئن بودم. من طرفدار پن نیستم، علیرغم این واقعیت که مانع از ساخت فیلمی نمی‌شوم زیرا او در آن حضور دارد.

در اینجا باید همان‌جا باشد خاص، من واقعاً به دلایل زیادی از او متنفر بودم: droning دیوانه کننده از گفتمان او; جعلی بودن تمام "مکالمات" او؛ ارتباط عجیب و غریب اما کسل کننده با شخصیت های غیرمعمول متعددی که فیلم را پر می کنند، و غیره

کلمه "خسته کننده" به طور مرتب زمانی استفاده می شود که بفهمیم چرا می توانستیم بدون فیلم کار کنیم. اساساً، ما از طریق داستانی که روی پرده پخش می‌شد، احساس ارتباط صمیمانه یا ذهنی نداشتیم. هیچ چیز این نوع عقب نشینی را خنثی نمی کند. هیچ دلیل بزرگی شما را در مورد اهمیت عمیق و درونی ای که رئیس، فیلمنامه نویس، سرگرم کننده ها و مفسران مختلف دیدند یا سعی کردند به داستان منتقل کنند، متقاعد نمی کند.

بنابراین، برای من این یک فیلم طاقت فرسا است. طرحی به قدری ضعیف که بعد از 10 دقیقه آن را فراموش کردم. به طور کامل کنار کشیدن و جدا کردن شخصیت ها؛ قطعا بیش از حد از پن تحصیل کرده. من اجازه دادم، 1 ساعت و 6 دقیقه آن را بگذرانم و حتی مطمئن نیستم که چرا اینقدر تحمل کردم. تا آن زمان، در آن نقطه، من در واقع هیچ چیز در مورد آنچه اتفاق می‌افتد نمی‌دانستم و مطمئناً قبل از ...

من ممیزی‌های مختلف «این باید نقطه باشد» را بررسی کرده‌ام و به نظر می‌رسد که آن‌ها چند ظرافت خارق‌العاده را که برای طرح کلی و خط داستانی محوری هستند، از دست داده‌اند. شان پن یک شغل قابل توجه دیگر را انجام می دهد و در نقشی که فکرش را نمی کنید او برایش تلاش دارد، به شما منتقل می کند.

در صحنه های اولیه کم، رسیدن به جایی که مری در مورد مادرش پیامی می گذارد دشوار است. ، و شاین به سرعت در سطوح مختلف به آن پاسخ می دهد. از آن نقطه، شاین در لایه‌های متعددی که شان پن به طرز شگفت‌انگیزی اجرا می‌کند آشکارتر می‌شود، در حالی که زندگی خانگی را آغاز می‌کند تا به پدر در حال نابودی‌اش بپیوندد و تمام دقیقه‌های ظاهراً بی‌ضرر را به همراه داشته باشد که منجر به سه دقیقه بسیار بزرگ می‌شود، در حالی که شاید نه. سؤالات عمیقاً تحریک آمیز زندگی که ما به طور کلی اغلب با آنها دست و پنجه نرم می کنیم. برخی کوته بین هستند، برخی دیگر عمیقاً در ذهن افراد فرو می روند. کل بازیگران نقش عمیق‌تری نسبت به نمایش اول دارند و دنبال کردن اینکه چگونه همه آنها، گذشته، حال و آینده در هم آمیخته می‌شوند، واقعاً این داستان را از سایر ایده‌های کمتر واقع‌گرایانه جدا می‌کند و به فیلم‌های محرک نزدیک به خانه تبدیل می‌شود.

در حالی که بررسی‌های مختلف با رشته‌های به هم پیوسته دست و پنجه نرم می‌کنند، همه چیز بررسی می‌شود، به‌ویژه صحنه پایان که همه چیز را در یک کمان لذت‌بخش در بالای جعبه‌ای درخشان از شوک‌ها می‌پیچد. زمانی که نیاز دارید در اهمیت عمیق‌تر زندگی، ارتباطات ما، خودسازی و نحوه ارتباط ما با دیگران، طولانی‌مدت و لحظه‌ای، غرق شوید، به سراغ فیلم می‌روید.

باید اعتراف کنم که تماشای «این مکان باید باشد» را به عنوان یکی از ویژگی‌های فیلم‌های برجسته تحت حمایت ایرلند (یا با یارانه جزئی) پیش‌بینی می‌کردم. ماهیت فیلم‌هایی که یا توسط روسای جهانی در ایرلند یا خود سران ایرلندی فیلمبرداری شده‌اند، در سال‌های اخیر آنقدر افزایش یافته است (مثل «هیچ شخصی» اورزولا آنتونیا و «چارلی کازانووا» تری مک‌ماهون) که به سرعت در حال تبدیل شدن به آن است. کانونی از خلاقیت های پیش بینی شده خارق العاده. با نگاهی به نام‌هایی که در «This Should Be The Place» ظاهر می‌شوند، طبیعتاً انتظار دارید که این یک فیلم فوق‌العاده‌تر باشد. در واقع، پیش‌فرض‌ها همیشه درست نیستند...

در حالی که نمی‌توانم رد کنم که اینجا باید همان‌جا باشد فوق‌العاده فیلم‌برداری شده است، اینجاست که تمرکز مثبت من به پایان می‌رسد. من تماشای اینجا باید همان‌جا باشد را با تماشای یک موزیک ویدیوی تمام طولی بسیار شات شده برای آهنگی که هیچ عنصر بازیابی ندارد، مقایسه می کنم. من عموماً از فیلم‌های کند قدردانی می‌کنم («هیچ چیز شخصی» که قبلاً ذکر شد، به هیچ وجه، شکل یا شکل یک سواری هیجان‌انگیز تکان‌دهنده نیست)، با این حال سرعت اینجا به حدی سنگین بود که به سختی می‌توان به آن اشاره کرد. هر یک از شخصیت ها، زیرا حتی یکی از آنها نمی تواند مزیت شما را برای مدت زمانی طولانی حفظ کند. نمایشگاه‌هایی از بازیگران مطرح، «خلبان خودکار» را پیشنهاد کردند. بیرون و بیرون، تحمل آن تا حدودی یک وظیفه بود. پیشنهاد نمی شود.

شاید شما هم مثل من تریلر را دیده باشید و فکر کرده باشید که جذاب به نظر می رسد و در حال حاضر به این فکر می کنید که آیا باید آن را ببینید. پاسخ منفی است، شما نیازی به این کار ندارید. شان پن نقش یک قهرمان پاک شده را بازی می کند که زندگی جعبه را با زمزمه های غیرقابل تصوری شبیه آزی آزبورن بازسازی می کند. او به گشت و گذار می رود تا نازی 95 ساله ای را که پدرش را عذاب داده است جستجو کند. باید فکر کرد که چه کسی ممکن است به چنین ترکیب عجیبی از اجزا فکر کند. این قطعه ای است که کل فیلم شبیه آن است. ساختارهای بصری خارق‌العاده‌ای دارد، با این حال به نظر نمی‌رسد که نیازی را برطرف کنند. شخصیت پن نیز در طول مسیر با افراد مختلفی ملاقات می‌کند، اما آنچه را که آنها به طرح اضافه می‌کنند، رضایت بخش نیست، مگر اینکه پایان را به پایان برسانند. موسیقی اثر دیوید برن است و عنوان فیلم اشاره ای به یکی از ملودی های اوست. برای افراد باهوش و افرادی که ادعا می‌کنند فیلم‌های بهتری دریافت می‌کنند، ظاهراً همه چیز خوب به نظر می‌رسد، اما من دریافتم که به اطلاعات پایه بیشتری نسبت به تماشاگران معمولی اینجا باید همان‌جا باشد (من را می‌شمارند) نیاز دارد. به عنوان یک نتیجه، شما بدون درک معنای استنباط شده به نمادهای دوست داشتنی خیره می شوید. زمان فیلم در 118 دقیقه است و به دلیل سرعت (عمداً) آهسته به نظر می رسد که به طور قابل توجهی بیشتر دوام می آورد. فکر می‌کنم شما می‌توانید به بهترین وجه در این یکی که روی مبل خود در یک غروب یکشنبه دراز کشیده‌اید، با یک مفصل، چند لیگر و یک لقمه شرکت کنید و اجازه دهید به سادگی در کنار آن شناور باشد. در صورتی که بیش از حد به آن فکر کنید، بسیاری از آن بیزار خواهید شد (مگر اینکه یکی از افراد مورد اشاره قبلی باشید).

قهرمان قبلی که از اینکه موسیقی او دو جوان را تشویق به انجام خودتخریبی می کند، انگیزه زندگی دوباره را دنبال می کند و متوجه می شود که پدر مرحومش در این نمایش طنز عجیب و غریب با حضور شان پن، قانون شکنان نازی را تعقیب کرده است. اینجا باید همان‌جا باشد بدون شک به اندازه کافی جذاب به نظر می رسد زیرا پن تصمیم می گیرد سفر پدرش را ادامه دهد، با این وجود، بیش از 33 درصد از فیلم قبل از رسیدن به این نقطه می گذرد و پس از آن صحنه های پیش از تعقیب و گریز بیشتر از صحنه های تعقیب و گریز طنین انداز می شوند. شیوه زندگی پن شگفت انگیز است - اقامت در خانه ای با همسر آتش نشان و یک دختر کوچک جانشین در قسمت قبلی یک طرفدار جوان (ایو هیوسون) که سعی می کند بین آن بازی بازی کند - و در تمام مدت، پن صحنه خود را می پوشد. لوازم آرایشی و با ظرافت در نزدیکی هواپیمای بدون سرنشین صحبت می کند. در حالی که آنها حداقل درایو حساب را همراهی می کنند، زمانی که این مؤلفه ها در پس زمینه قرار می گیرند باعث دلسرد شدن پن می شود تا به ماموریت پدرش ادامه دهد. ما هرگز واقعاً متوجه نمی‌شویم که هیوسون و پن چگونه با هم آشنا شدند و میزان رابطه آنها (پن به شدت ابراز تاسف می‌کند که هرگز در نقطه‌ای خاص فرزندی از خود نداشته است). همچنین متوجه نمی‌شویم که او چگونه با دیگری که برای او کاملاً عادی به نظر می‌رسد ملاقات کرد. در هر صورت، فیلم توسط نمایشگاه پن بسیار تحت فشار قرار گرفته است. با پوشیدن مداوم لوازم آرایشی کامل، در ابتدا به نظر می رسد که یک اجرای حیله گرانه باشد، در هر صورت، پن می فهمد که چگونه در هر صورت به ما اجازه دهد روح شخصیت او را در زیر حیرت زدگی ببینیم. جانشینی بسیار جذابی وجود دارد که در آن او با یک مربی تاریخ قبلی ملاقات می کند که او را به یاد نمی آورد، بسیار شبیه به اینکه او تقریباً خود قدیمی خود را در زیر لوازم آرایش به خاطر نمی آورد.

Alter: من دوباره با مادرم این را تماشا کردم و دفعه بعد آن را به طرز خیره کننده ای بیشتر دوست داشتم. مطمئن نیستم که تحلیل من در مورد این ویژگی منصفانه بوده است. با این حال، من متوجه شدم که چیز زیادی وجود دارد که من زمان اولیه را دریافت نکردم. **********

از اینجا باید همان‌جا باشد لذت بردم. این یک داستان منحصر به فرد با ارائه ای باشکوه از رهبر، شان پن است. جاد هیرش نیز بسیار خوب است.

تحلیل من این است که رئیس صحنه های عجیب و غریب زیادی را پرت کرده است. به نظر می رسد که آنها باید "زمینه جدیدی" در رسانه ایجاد کنند. همه رؤسا معتقدند که باید این کار را انجام دهند.

فقط روی ساخت یک فیلم *خوب* متمرکز شوید، این به اندازه کافی سخت است.

اما من باید برای شما روشن کنم که چگونه این فکر درهم آمیخته است. لذت توبیخ و ستایش عذاب تصور شد و من یک سوابق کامل از چارچوب را در اختیار شما قرار می دهم و درس های واقعی مسافر خارق العاده واقعیت، سازنده متخصص سعادت انسانی را روشن می کنم. هیچ کس خود را رد نمی کند، تحقیر نمی کند، یا از لذت دوری نمی کند، زیرا لذت است، اما از آنجایی که افرادی که مه آلودترین ایده را برای جستجوی شادی ندارند، نتایجی را تجربه می کنند که فوق العاده دردناک است. باز هم کسی نیست که دوست داشته باشد یا به دنبال آن باشد یا بخواهد عذابی را از خود به دست آورد، زیرا عذاب است، اما از آنجا که به طور پراکنده شرایطی پیش می آید که در آن کار و عذاب می تواند لذتی خارق العاده برای او ایجاد کند. برای در نظر گرفتن یک مدل کوچک، کدام یک از ما در هر لحظه از فعالیت واقعی بی وقفه استقبال می کنیم، اما از آن بهره مند می شویم؟ با این حال، چه کسی این امتیاز را دارد که مشکلی را با مردی ببیند که تصمیم می‌گیرد در لذتی شرکت کند که عواقب آزاردهنده‌ای ندارد، یا کسی که از تشدید وخیم‌تر شدنی که هیچ لذتی در نتیجه ایجاد نمی‌کند طفره می‌رود؟

فکر می کردم اینجا باید همان‌جا باشد برتری باشد. دلیل آن بسیار جذاب است و من معمولاً این درام های تصفیه شده را دوست دارم. این یکی دوباره سعی می‌کند زیباتر از آنچه هست باشد.

در ابتدا دوست نداشتم که شان پن چگونه شاین را به تصویر می‌کشد، اما بعداً در فیلم This Must Be the Place کاملاً به یاد نیاوردم که داشتم تماشا می‌کردم. آقای پن. بنابراین من حدس می‌زنم نمایشگاه عالی است، و شاید من فقط به آن شخص به‌عنوان یک فرد بسیار جذاب یا دوست‌داشتنی نگاه نمی‌کردم.

اینجا باید همان‌جا باشد کند است، و من حتی به تصاویر اسلوموشن هم فکر نمی‌کنم. لعنت من در بیشتر موارد فکر می کنم هر چه کندتر باشد بهتر است، اما این به سادگی تا پایان زمان ادامه دارد. طرح داستان تا اواسط راه شروع نمی‌شود و در کمال تعجب، به نظر می‌رسد که شما در حال حاضر اینجا باید همان‌جا باشد را ساعت‌ها تماشا کرده‌اید.

تعداد دیوانه‌واری برای فریب دوربین وجود دارد، تقریباً هر صحنه از مقداری استفاده می‌کند. گاری دوربین یا چیز جرثقیل، صرف نظر از اینکه هیچ نیازی به جز حرکت دادن دوربین به اطراف به روشی تخیلی را برطرف نمی کند. واقعاً منحرف‌کننده بود و من کار دوربین را آنقدر لذت‌بخش ندیدم که بتوانم به آن نگاه کنم.

فیلمنامه چیزهای زیادی ناگفته باقی می‌گذارد. بحث در مورد افرادی وجود دارد که ظاهراً مهم هستند، با این حال آنها هرگز از هویتشان فهمیده نمی‌شوند و با در نظر گرفتن اینکه شما افکاری دارید، این چیزی نیست که بخواهید با هر تلاشی در حدس و گمان سوزانده شوید. چند تصویر متحرک این بازی های فکری را سرگرم کننده می کند، اما در اینجا آنها به سادگی تحریک کننده هستند. خودم را دیدم که مدام فکر می‌کردم که فکر می‌کردم چیزی را از دست داده‌ام، اما با بررسی بحث‌های اینجا، فکر نمی‌کنم چیزی را از دست داده باشم. اینجا باید همان‌جا باشد اصلاً شما را برانگیخته نمی‌کند که آن پایان‌های آزاد را مرتب کنید.

در پایان من جمع‌آوری می‌کنم، من فقط از رویکرد رئیس‌ها برای ساخت فیلم‌های متحرک خوشم نمی‌آید. داستان بسیار جذاب است، با این حال نحوه روایت آن مورد علاقه من نبود.

شاین (شان پن)، یک نیمه خدای مستعفی که از حاکمیت خود در دوبلین زندگی می کند، به شهر نیویورک بازمی گردد تا مردی را که مسئول خجالتی است که پدرش در زمان جنگ جهانی دوم متحمل شده بود، پیدا کند.

اینجا باید همان‌جا باشد کمی طول کشید تا گرم شود. شاین فردی است که درک آن دشوار است - هم فرد به طور کلی و هم آنچه در مورد آن صحبت می کند. در نیم ساعت ابتدایی، اخیراً به این فکر می‌کردم که شان پن در کار اشتباه گرفته شده است. با این حال، حدس بزنید چیست؟ من به این بخش عادت کردم و در حال حاضر شاهد کارهایی که آنها در آنجا انجام دادند را می بینم. (به طور تصادفی این قسمت به صراحت برای پن ساخته شده است.)

آیا می‌توان داستان را بدون اینکه نقش اصلی یک نیمه خدای در حال بلوغ باشد روایت کرد؟ در واقع. آیا ممکن است در نقطه‌ای گفته شود بدون اینکه او چرخه‌های ذهنی معصومی داشته باشد؟ مسلما. با این حال، دقایق کلیدی وجود دارد، و چیزهای خاصی که او می گوید، با شیوه ای که او آنها را منتقل می کند و شخصی که این چیزها از آن فوران می کند بسیار زیباتر است.

نام و ارجاعات بصری به Siouxsie و Banshees و رابرت اسمیت از Fix عالی بودند، تا به نوعی احساس کنید که Cheyenne and the Collegues از چه دوره ای ظهور کرده است. نام فیلم، بدیهی است که اشاره ای به سرهای سخنگو (همانطور که در یکی از معدود صحنه های نیمه پرهیجان به نظر می رسد) است. جهنم، آنها حتی دیوید برن را مجبور کردند که فقط برای فیلم موسیقی جدید بسازد.

من فیلم‌های مختلف پائولو سورنتینو را ندیده‌ام، بنابراین نمی‌توانم این یکی را به درستی در صحنه قرار دهم. با این حال، با توجه به واکنش اساسی، به نظر می رسد که این باید تا حدودی با تحویل های گذشته او برابری کند. به سورنتینو که ایتالیایی است، اعتبار فوق‌العاده‌ای برای «به‌دست آوردن» آنچه برای ساختن یک فیلم خیابانی آمریکایی بود، و اینکه چگونه باعث موفقیت زبان انگلیسی در انتقال طنز خالی می‌شود، داده شد. من بدون شک موافقم

شان پن در نقش جان اسمیت، معروف به شاین، یک ستاره پاپ قبلی شبیه رابرت اسمیت، با موهای تیره وحشی، ریمل تیره دور چشم‌های آبی نافذش و دهانی هولناک که با رژ لب قرمز خراشیده شده است. او مدت زیادی است که از تجارت موسیقی خارج شده است (و مطمئناً از استانداردهای زندگی غایب است) و پس از خودکشی دو فرزند در حالی که به ملودی های ناامیدکننده اش توجه می کرد، در عمارت خود در دوبلین جدا شد. پس از اینکه متوجه شد که پدرش که زمانی بیگانه شده بود و در اواخر عمر از دنیا رفته بود، بازمانده خشم نازی ها در جنگ بزرگ دوم بود، با یک ردیاب نازی صحبت می کند و مصمم به کشتن مقام اس اس که واقعاً در ایالات متحده زندگی می کرد، می رود. رئیس پائولو سورنتینو، که به‌علاوه همراه با امبرتو کنتارلو فیلمنامه را نوشته است، با طنز عجیب و غریب وسوسه می‌شود. او به همین ترتیب مجذوب ظواهر است و به پن اجازه می‌دهد تا زمان زیادی از صفحه نمایش (ممکن است ادعا شود زمان زیادی است) تا سرگرم کننده نگاه عمیق خود را به دوربین ببرد. با وجود این، پن، مسیر خود را چندان به دل تماشاگر نمی‌اندازد، و این نقص تهیه‌کننده است که داستان فوق‌العاده دور از ذهن خود را به تدریج و با رونق تخیلی فراوان (یعنی فرضیات) باز می‌کند. دوربین فیلمبردار Luca Bigazzi در اطراف صحنه‌های نابارور و اتاق‌های خالی با سایه‌ای نرم و سرگرم‌کننده غوطه‌ور می‌شود، با این حال جمعیت به غیر از استراتژی هیچ چیز قابل توجهی را دنبال نمی‌کنند. پن با ارائه‌اش ریسک می‌کند - صحبت کردن به شیوه‌ای مردد و در عین حال مستقیم که نمونه گفتمان اندی وارهول را مرور می‌کند - در عین حال، در نهایت، کار یک گروه است و تعداد زیادی از هنرمندان مختلف ممکن است نقش جان اسمیت را بازی کرده باشند - و شاید آن را توسعه داد. سورنتینو باید ما را وادار کند بخندیم و بچرخیم و بایستیم. او باید در طول سفر پیکارسک شخصیت اصلی، قلب ما را بشکند، اما هیچ واقعیتی در آن وجود ندارد. *1/2 از ****

فقط یک انگیزه برای دیدن واقعی اینجا باید همان‌جا باشد وجود دارد. شان پن. علاوه بر این، شخصی که او با شاین می سازد. شاین عجیب، بدیع، عجیب، مهم، فریبنده، زیرک و اغلب باهوش است. مانند اوزی اوزبورن جوان تر، باهوش تر، حساس تر و عذاب آورتر. او نیازی به بحث و نمایش معمولی نمی بیند. ظاهر و سبک صحبت کردن او به شدت به دیگر ویژگی‌های مشترک او می‌افزاید.

بخش اولیه فیلم (که در دوبلین اتفاق می‌افتد) به بررسی زندگی غیرقابل توجه او در پی استعفا از تجارت موسیقی می‌پردازد. شخصیت هایی که با شاین همکاری می کنند افراد عادی هستند و کارهای معمولی را با هم انجام می دهند. این به طور غیرمعمول جالب است زیرا آنها در حال سرگردانی هستند و در واقع کاری انجام نمی دهند. سپس، در آن نقطه، متأسفانه طرح انتخاب می‌کند که یک موقعیت مضحک از نوع سفر آمریکایی را القا کند. توجیه این امر این است که شاین نیاز دارد تا آزاردهنده نازی پدر مرده‌اش را توجیه کند. به نظر می رسد که تا اینجای کار کاملاً برای لحن فیلم نامفهوم است. یک تحقیق ظریف و منحرف کننده از یک فرد پیچیده به طور غیرمنتظره ای به یک فیلم گشت و گذار/انتقام جویی در تضاد، طاقت فرسا تبدیل می شود. در واقع، حتی شاین هم اکنون و بارها می‌جنگد تا توجه شما را حفظ کند، زیرا به این پیشرفت‌های تاسف‌آور داستان اهمیت نمی‌دهید. با این حال او تقریباً این کار را می کند. تقریباً.

به همین ترتیب یک طرح فرعی عجیب و غریب وجود دارد که شامل فرزند گمشده مادری به نام تونی است. این که چه ربطی به هر چیزی دارد به ندرت واقعاً قابل درک است. به این احساس افزوده می‌شود که نویسنده واقعاً نمی‌داند برای رسیدن به چه چیزی تلاش می‌کنند.

در پایان فیلم صحنه‌ای نسبتاً وحشیانه وجود دارد (همانطور که من می‌بینم). من احساس می‌کنم که تهیه‌کنندگان فیلم در این مورد اشتباه کردند. به نظر می رسید این یک کار فریبنده، بیهوده و وحشتناک برای یک فرد باشد. آیا می توان گفت که آنها سعی در ارائه یک بیان سیاسی داشتند؟ این فقط احساس وحشتناک و اضافی بود. علاوه بر این، نه با توجه به شخصیت.

اینجا باید همان‌جا باشد از نظر بصری عالی است. کار دوربین کاملاً قابل اعتماد است. فرازهای نزدیک، پایه ها. همه واقعاً زیبا هستند.

اینجا باید همان‌جا باشد را برای پن ببینید، اما از طرح آن انتظار زیادی نداشته باشید.