🌸 دانلود فیلم The Philadelphia Story 1940 (داستان فیلادلفیا)

داستان فیلادلفیا 1940 (به انگلیسی: The Philadelphia Story) یک فیلم کمدی و محصول 1940 کشور آمریکا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم داستان فیلادلفیا 1940 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که « تریسى » ( هپبرن ) ، زنى از خود راضى از طبقه‏ ى اعیان ، در آستانه‏ ى ازدواج دوم خود با مردى ابله اما ثروتمند ( هوارد ) است. با ورود « دكستر » ( گرانت ) ، همسر اول او ، و « مایك » ( استوارت ) ، خبرنگارى جنجالى ، ماجرا پیچیده مى‏ شود....

این فیلم به کارگردانی George Cukor, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم داستان فیلادلفیا 1940 یا دانلود دوبله فارسی فیلم The Philadelphia Story 1940 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Cary Grant, Katharine Hepburn, James Stewart, Ruth Hussey, John Howard, Roland Young, John Halliday, Mary Nash, Virginia Weidler, Henry Daniell, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود داستان فیلادلفیا 1940 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Cary Grant, Katharine Hepburn, James Stewart, Ruth Hussey, John Howard, Roland Young, John Halliday, Mary Nash, Virginia Weidler, Henry Daniell, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی داستان فیلادلفیا 1940 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم داستان فیلادلفیا 1940 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود The Philadelphia Story 1940 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم داستان فیلادلفیا 1940 Not Rated بوده و قبل از دانلود فیلم داستان فیلادلفیا 1940 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر Not Rated سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای کمدی, عاشقانه, بوده و محصول کشور آمریکا, هست. زبان اصلی فیلم داستان فیلادلفیا 1940 انگلیسی, فرانسوی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم داستان فیلادلفیا 1940 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم The Philadelphia Story 1940 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم داستان فیلادلفیا 1940 7.9/10 از 10 می باشد.

« تریسى » ( هپبرن ) ، زنى از خود راضى از طبقه‏ ى اعیان ، در آستانه‏ ى ازدواج دوم خود با مردى ابله اما ثروتمند ( هوارد ) است. با ورود « دكستر » ( گرانت ) ، همسر اول او ، و « مایك » ( استوارت ) ، خبرنگارى جنجالى ، ماجرا پیچیده مى‏ شود...
تریسی از طبقه ثروتمند در آستانه دومین ازدواج خودش با مردی ابله ولی پولدار هست. با ورود دکستر، همسر اول تریسی و مایک، یه خبرنگار پرهیاهو ماجرا پیچیده‌تر میشه...
Philadelphia socialites Tracy Lord و C.K. دکستر هون به طور بی تفاوتی ازدواج کرد و ازدواج و طلاق متعاقب آن به همان اندازه شور و اشتیاق داشت. آنها هنگامی که نوشیدن دکستر زیاد شد ، شکسته شدند و مکانیسمی برای کنار آمدن با روش غیرقابل توصیف تریسی به نواقص ، نواقصی است که دکستر اعتراف می کند که او به راحتی وجود دارد. دو سال پس از شکستن آنها ، تریسی قرار است دوباره ازدواج کند ، مراسمی که در عمارت لرد برگزار می شود. داماد تریسی ، جورج كیتردژ ، سیاستمدار نوپا و سیاستمدار مشتاق است كه در غیر این صورت مرد نسبتاً معمولی است و تریسی را بت می كند. روز قبل از عروسی ، سه مهمان غیر منتظره در عمارت لرد حاضر می شوند: ماکائولی کانر (مایک به دوستانش) ، الیزابت ایمبری - دو نفری که با برادر غایب تریسی ، جونیوس- و خود Dexter دوست هستند
هنگامی که شوهر سابق یک زن ثروتمند و یک روزنامه نگار درست قبل از ازدواج مجدد او ظاهر می شوند، او شروع به یادگیری حقیقت در مورد خودش می کند...
وقتی همسر سابق یک زن ثروتمند و یک خبرنگار درست پیش از ازدواج دوباره او پیدا می شوند،او شروع به فهمیدن حقیقت در مورد خود می کند و...

جهت دانلود فیلم The Philadelphia Story 1940 (داستان فیلادلفیا) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

داستان فیلادلفیا فیلمی دلنشین است، طنزی مثال زدنی با انبوهی از شوخی های خوب و قدرت ستارگان وزین. انتظار نمی رود مسئولیت زیادی برای قدردانی از آن وجود داشته باشد، و می تواند یک عصر دلپذیر را رقم بزند. این یک کمدی رمانتیک سبک با چند صحنه جدی است. این به طور قاطع در طبقه بندی "در صورت وجود آن را ببینید، اما ارزش تلاش خاصی برای دیدن ندارد" قرار می گیرد.

صحنه با گروهی "گزارشگر" تنظیم می شود که قصد دارند یک تصویر را پوشش دهند. عروسی اجتماعی با همسر سابق بانوی آینده به عنوان دستیار: شوخ طبعی، احساسات و ضمانت "ناگفته". سرعت در تمام طول پایین است، با یک نزول حول یک اثر کوتاه، با این حال با نواحی اصلی قدرت برای یک 45، و یک کمال که تا انتها چند پیچ به سمت راست پرتاب می‌کند، جبران می‌شود.

«فیلادلفیا» با توجه به شخصیت‌هایش و گفتمان فوق‌العاده‌شان ارزش وقت شما را دارد. تریسی رولر (کاترین هپبورن) یک جامعه اجتماعی، کیم کارداشیان در زمان خود است، که به وضوح به دلیل توضیحی غیر واضح محبوبیت دارد. او یک بانوی نامطمئن است که از آسیب پذیری های والدینش سرچشمه می گیرد، با تمایلی خنده دار خنده دار. مکالی (جیمز استوارت) یک مقاله نویس خشن است، به نظر می رسد عصبانی است تا زمانی که به جیمی استوارت دلسوز تبدیل می شود - و چند سطر خارق العاده می آورد. با این حال، بهترین سرگرمی قابل ستایش؟ نه در نهایت جایزه کری نقش سابق را بازی می کند که در موقعیتی سرگرم کننده قرار دارد. او خوش برخورد و خوش برخورد است.

داستان فیلادلفیا یک برچسب غم انگیز به آن اضافه شده است: تقریباً همزمان با The Incomparable Despot. در صورتی که به نظرسنجی من برای آن نگاه کنید، می‌توانید ببینید که من آن را فقط یک مقدار جالب دوست دارم، صرفاً طنز شماره یک من تا به حال. در صورتی که شما درخواست می‌کردید که کدام یک از این دو فیلم بهتر است، هر بار ظالم بی‌نظیر را انتخاب می‌کردم.

در حالی که «فیلادلفیا» بیشتر نگران بازگویی یک داستان بود، من یک داستان را دنبال کردم. موضوع تکراری "تهاجم". رسانه ها به امنیت خانه حمله می کنند. سابق به امنیت تریسی حمله می کند. داستان فیلادلفیا تاثیر مشروبات الکلی را بر بدن نشان می‌دهد و در اصل داستان تاثیر زیادی دارد. در خاتمه خانم عمو و دوربین. شاید این یک اتفاق تصادفی باشد، اما یک اتفاق مناسب است.

باز هم، نقطه کانونی فیلم بازگویی یک داستان و ایجاد خنده در شماست، جایی که موفق می شود. در صورتی که آثار هنری را دوست داشته باشید یا سه ستاره مهم به داستان فیلادلفیا اضافه شده باشند، داستان فیلادلفیا ساخته شده در اطراف را دوست خواهید داشت. 8.0/10

من به طور کلی با مفسری موافق هستم که سروده است: "من نه سرسبزهای ناخوشایند را سرگرم کننده می یابم و نه ایستاده های تا جایی که ممکن است جامعه "معمولا" می شود."

داستان مبدأ ناظران بریتانیا ممکن است متوجه نشوند.

تاریخ فیلادلفیا، که توسط Quakers ایجاد شده است. حسابدار در واقع افراد را «تو» خطاب می کند و از طبقه متوسط می پوشد. کویکرهای واقعی از "تو" به طور غیرقابل پیش بینی استفاده کردند. من عاشق این هستم که مکالی کالینز، مقاله‌نویس (جیمز استوارت) از ضمایر دقیقاً استفاده می‌کند و می‌پرسد "آیا دستشویی داری؟ از تو متشکرم." در واقع، محتوا آموزشی و خنده دار است.

فیلادلفیا علاوه بر این، بدیهی است که خانه خانواده های قدیمی فوق العاده ثروتمندی مانند حاکمان است. ما، اینجا در بریتانیای برجسته، تمایل داریم به خطوطی که به دو، 300 سال پیش باز می‌گردد، تمسخر کنیم. قدمت خود ما کمتر از دو قرن بیشتر نیست!

در اینجا، برای نشان دادن وضعیت خود، خانواده سوار می شوند. به طور گذرا اشاره شده است که تریسی یک ردیاب اصلی رویداد و ردیاب روباه است. من این را بیشتر از خانه بزرگ با بیش از یک مهماندار و یک "سالن جنوبی" مهم می دانم. شریک زندگی او، جورج کیتریج، مردی مستقل، کوله سواری به تن دارد که بسیار جدید است - و در نهایت او به عنوان بزرگ‌ترین گیج و ابروی کل دنیا شناخته می‌شود.

دلیل داستان این است که زمان آن است" - یا به عبارت دیگر از نظر سیاسی به شدت اشتباه می شود. تریسی استاد (کاترین هپبورن) از مشروب الکلی شوهرش و مشکل پدرش بیزار است. پدرش خانه خانواده را ترک کرده است و مردم او منزوی هستند. همسر تریسی، سی‌کی دکستر سانچوری (جایزه کری) به او اجازه داده است که به دلیل پشیمانی و مستی از او جدا شود. بعداً از این به عنوان یک عمل شایسته از جانب او یاد می شود. او نوشیدن خود را به ذهنیت ناآرام، پیوریتن و کواکر او می چسباند. ما در فیلادلفیا هستیم، اینطور نیست؟ او همچنین به طور گذرا مشخص می کند که دو یا سه راه حل را انجام داده است، و من فکر نمی کنم که او را در فیلم The Philadelphia Story مشروب بنوشیم.

در شب قبل از پیوند او با جورج، همه به سمت تریسی دراز می کشند. از جمله دکستر پدرش دوباره از او جدا می شود، اما به او می گوید که او فقط درگیر روابط خارج از ازدواج بوده است، زیرا او به اندازه کافی او را دوست نداشته است!!!!! بیچاره تریسی، با اشک در چشمانش، غوغایی در اطراف شهر برپا می کند/>
من می ترسم که نتوانم قطعه زیر را دوباره تماشا کنم. به "مست های منفور" در بالا مراجعه کنید. من در "صبح بعد" - عملاً فوق العاده دمونستراسیون III - بازگشتم. یادم نمی‌آید که سیدنی کید تصحیح‌کننده مجله (کار کوچک هنری دانیل) کدام قسمت را در داستان بازی کرده است. با این حال، من به طور کلی تا پایان گریه می کنم.

جایزه کری با پیشرفت این نقش با مشکلاتی روبرو شد.

از نظر شغلی، جایزه می‌دانست کار با هپبورن خطرناک است. او چندین بار تلاش کرده بود و چندین بار بمباران کرده بود تا صنعت فیلم را با او پیشرفت کند، با این حال حتی نام او بار کافی را به جامعه عمومی منتقل نمی کرد تا جمعیت را به هر مرکز نمایشی که تصویری با او در آن نشان می داد وارد کند. او فوراً به غرفه دارانی که با صراحت و آزادانه می گفتند که دیگر طاقت پرداخت هزینه صندلی های خالی را ندارند نشان داده شده بود. فیلم‌های او که واقعاً در بریتانیای جدید به خوبی شناخته شده بود، آنقدر از هر جای دیگری دور نگه داشته شدند که برخی از سالن‌ها اساساً آنها را یک بدبختی تلقی کردند و فیلم‌های متحرک دوم را نشان دادند که همه چیز برابر است. او از هالیوود برای خانه فرار کرده بود، RKO دیگر نیازی به استفاده از فیلم های جینجر راجرز و ایرنه دان برای جلوگیری از فیلم های سینمایی کتاب هپبورن نداشت، و مزایای استودیو به سرعت افزایش یافت.

گرانت، شاید زیرک ترین متخصص مالی در منطقه بازیگری، همه اینها را می دانست و به درستی انتظار داشت که داستان فیلادلفیا بتواند حرفه او را نابود کند. هرکسی می‌تواند به تعداد ضربات شماره 1 که با ایرنه دان و موفقیت‌های غم‌انگیزش Gunga Noise داشت، دقت کند، آن‌ها و بازده‌های غیرقابل‌توجهی را که با هپبورن داشت مقایسه کند، و نمی‌تواند به این فکر کند که چرا او را عصبانی می‌کند. . دلایلی که جایزه این کار را بازی کرد، همگی تجارت بود: او درخواست شارژ ستاره و قرار گرفتن در معرض ستاره - درمان کامل، از یک طرف کشور به طرف دیگر - او 100000 دلار در جلو و مرکز علاوه بر نرخ درخواست کرد، او درخواست یک ستاره درجه یک کرد. در شغلی که جیمی استوارت بر عهده گرفت، و او متوجه شد که هپبورن هزینه آن را پرداخت می کند. در صورت سقوط، جایزه کری از روز یکشنبه به 9 روش مختلف محافظت می شد.

به عنوان یک سرگرم کننده، آزمون برای جایزه و استوارت کم نبود. چند کارشناس متوجه شده اند که چگونه یک سرگرم کننده با ظرفیت اسپنسر تریسی لازم است تا فیلم هایش را قابل تصور کند. چگونه دو تن از مشهورترین ستاره‌های مرد دوران درخشان هالیوود توانسته‌اند باعث شوند که جمعیت بپذیرند که هر دوی آن‌ها می‌توانند به سمت یک چیز کثیف، لاغر، نازک و واقعاً بی‌شیوه کشیده شوند که مردم به طور کلی از آن دوری می‌کنند - و با صدای وحشتناک نه کمتر؟ استوارت در فیلم The Philadelphia Story «زن آتشین» در سال 1938 در مقابل یک جینجر راجرز کم رنگ کار خود را انجام داد و در مقابل ژان آرتور و مگی سولاوان به طلاهای صنعت فیلم بیشتری دست یافت، بنابراین تا سال 1940 در دنیای سینما شرط بندی شده بود. در هر صورت، هیچ کس نیازی به متقاعد کردن جمعیت نداشت که می تواند تسلیم این زنان زیبا با شخصیت های جذاب شود. سرگرمی که او برای کار مقابل او در داستان فیلادلفیا نیاز داشت، کاملاً متفاوت بود.

با این وجود، هر دوی آن‌ها فیلم را ادامه دادند و احتمالاً همراه با مراقبت‌کننده‌ترین و خیریه‌ترین کار دوربین در هر نقطه‌ای که دیده شده بود. آنها در نهایت زهر صنعت فیلم را برداشتند و آن را به سراسر خط تکمیل رساندند.

در کم‌العاده‌ترین انتخاب تاریخ، بهترین سرگرمی به جینجر راجرز برای کیتی فویل رسید. و در قدردانی از موفقیت خیره کننده، جیمی استوارت جایزه بهترین بازیگر مرد را دریافت کرد.

5/10: 1 برای جایزه، 2 برای استوارت، 2 برای نماهای شگفت انگیز.

در سال 1940، داستان فیلادلفیا تحویل داده شد و سرنوشت کاترین هپبورن مشخص شد. او در حال حاضر تا آخر زمان یک سلبریتی بود و در نهایت توسط بنیاد فیلم آمریکا به عنوان بهترین هنرپیشه معرفی شد. متأسفانه، قبل از این، سازندگان مختلف با توجه به تاریخچه گذشته خود، او را "سم باکس آفیس" نامیدند. در میان آن فیلم‌های سینمایی «تربیت کودک» و «موقعیت»، هر دو با جایزه کری بودند. با این وجود، آن‌ها کارهای بی‌معناتر و کمتر جدی‌تر بودند، زیرا او تلاش می‌کرد تا بر جایزه در یک فیلم کمدی صمیمانه پیروز شود.

به‌رغم، به‌نظر می‌رسد داستان فیلادلفیا به ندرت یک رام کام باشد. از این واقعیت که فقط همین است. این یک زد و خورد شیطانی مغز است که از نمایشنامه فیلیپ بری که مخصوصاً برای هپبورن ساخته شده است، گرفته شده است. از این مطالب، او یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های صفحه نمایش خود را در تریسی رولر می‌سازد، دختری از خانواده استاد ثروتمند و قدرتمند که نیازهای بالایی برای او و دیگران دارد و از تحمل هر گونه رفتار بی‌رحمانه یا دلسوزانه خودداری می‌کند. او از به یاد ماندنی ترین همسرش، آرام و در عین حال تا حدی عجیب، CK Dexter Sanctuary، شوک دریافت می کند. جایزه از این شغل برای پوشیدن چند کت و شلوار بسیار جذاب و همچنین مقابله با صحبت های جدی تریسی با شریک زندگی اش (جان هاوارد) با اعلامیه های جالب و در عین حال قوی استفاده می کند. واضح است که او واقعاً او را گرامی می‌دارد، اما برای وادار کردن او به اطراف بیشتر از مسخره کردن او لازم است.

جیمز استوارت و روث هاسی که دعوت نشده‌اند اما از طریق اخاذی مجاز هستند، به عنوان خبرنگار و عکاس حضور پیدا می‌کنند. هنرمندی برای یک مجله VIP همه چیز را قبل از روزی که مشتاقانه منتظرش بودیم و همچنین به طور غیرمنتظره ای در میان این افراد شیک پوش تحریک می شود. صرف نظر از محورهای داستانی، داستان فیلادلفیا به عنوان یکی از شگفت‌انگیزترین رام‌کام‌هایی که شاید به این دلیل که طنز محدودی وجود ندارد، حکم‌فرماست. تعداد زیادی از شوخی‌ها و فحش‌ها بسیار نامحسوس هستند، مشت‌های خشم‌آمیز به یکدیگر که با تند تحسین و دوستی منتقل می‌شوند. این امر باعث ستایش بازیگران می شود، رویای کارگردانی که شامل هپبورن بی نظیر، جایزه روان و استوارت بدبین اما صمیمانه است. هوسی فوق‌العاده و بدبین است که به نظر من عموماً به خوبی با هم ترکیب می‌شوند.

جرج کوکور دارای سلیقه‌ای لوکس بود که عملاً از هر یک از فیلم‌های او که دارای دوره‌ی کاردستی عالی و فیلم‌برداری تازه و تمیز هستند، مشخص است. . او همچنین به دلیل داشتن گزینه ای برای دریافت بهترین ها از سرگرمی های خود، به ویژه خانم ها، محبوب بود. او و هپبورن به طور مشترک با یکدیگر همکاری می کردند و این یک رابطه مبتنی بر درک و اعتماد به یکدیگر برای انجام کاری بود که هر کدام آماده انجام آن بودند. در اینجا، پایان حضور هپبورن در صفحه نمایش و تمرکز دقیق کوکور به هم می‌رسد و داستانی از محبت و اشتیاق و همچنین تفسیری از افراد جامعه بالا و تمایزاتی که چند دلار در کارنامه می‌تواند ایجاد کند، می‌سازد. به خوبی می توان ادعا کرد که هپبورن و کوکور هرگز یک فیلم برتر را با هم نساخته اند، و من به این بحث ادامه می دهم زیرا این بازی بدون تحریف و هماهنگی با هم ادغام شده اند تا روی پرده همخوانی ایجاد کنند.

«داستان فیلادلفیا» فیلمی است که به سه نفر از سرگرمی های شماره 1 من نگاه می کند، همه چیز برابر است. کاترین هپبورن اجتماعی فیلادلفیا است که در اواخر دوران بهبودی، جدایی بسیار وحشتناکی داشت. او با جایزه کری گیر کرده بود، اما رابطه آنها به نتیجه رسیده بود زیرا او قادر به انطباق با مسائل مشروب الکلی و بی میلی او برای پذیرش بی عیب و نقص نبود. شخصیت خانم هپبورن فردی از جامعه بالا محله است که الزامات رفتاری بالایی را برای او و اطرافیانش تعیین می کند. به این ترتیب، او حتی کوچکترین خشم را در حلقه نزدیک خود تحمل نمی کند - مکانی که معمولاً کسی را به قضاوت دیگران برای هر گناهی وا می دارد.

دو سال پس از آن که او اظهار داشت که به طور مؤثر فتح کرده است. خانم هپبورن در ازدواج گذشته خود اعلام می‌کند که قصد دارد دوباره با فردی امیدوار از مجموعه مگس ازدواج کند تا لکه‌های زمان قبلی را هدر دهد و هماهنگی و هماهنگی را در زندگی خود برقرار کند. این نقطه ای است که در آن سابق او مذاکره با روزنامه مهمی را نهایی می کند که به سرعت عکس های انتخابی از عروسی می گیرد، وارد زندگی خودش می شود و خوشبختانه عناوین را با شرمندگی های شخصی به پایان می رساند. این طرح قرار است توسط یک روزنامه نگار و یک عکاس (جیمز استوارت و روث هاسی) که ادعا می کند همراهان عزیز خواهر و برادر گمشده عروس هستند، تکمیل شود. طولی نمی‌کشد که طرح برای خانم فاش می‌شود، با این حال بقیه از اتفاقی که در حال وقوع است خبر ندارند. سپس بانوی ساعت، در آن نقطه، شروع به برخورد مضاعف با مقاله نویس می کند. آنها در نهایت به طرز وحشتناکی مست می شوند و واقعیت به معنای واقعی نمایان می شود.

این یک فیلم عالی است، عمیقاً جذاب و به طرز خیره کننده ای لبه برش. موضوعاتی را مدیریت می کند که به ندرت در فیلم The Philadelphia Story های آن زمان یافت می شود، مانند آزادی زن - جدایی و ازدواج مجدد. علاوه بر این، کسب و کار تتل را آشکار کرد، چیزی که از زمان عرضه فیلم به سطوح نامفهومی رسیده است. بازیگری نیز بی عیب است. یکی از ویژگی ها جانشینی است که در آن شخصیت جیمز استوارت، با بوی مشروب، غوغا می کند. حتی در سال 1985 که به آقای استوارت جایزه اسکار ممتاز اعطا شد، این جایزه حتی مستحق تقدیر شد. او بیان کرد که از آقای استوارت چندین بار خواسته شد تا به صحنه بیاید و به طور کلی بدون نقص ظاهر شد. مرد واقعاً بر هنر مسلط شده است.

فیلمنامه درباره سفری به سوی خودآگاهی است. بدیهی است که پیام اساسی این است که عشق اصلی ما را وادار می کند که دفاع خود را پایین بیاوریم و واقعاً هویت خود را پیدا کنیم. دیدن این که این اصل هنوز هدف اصلی پشت رام-کام ها در نظر گرفته می شود، جالب است. گفتن این به این معنی نیست که فقط یک رویکرد برای ارسال این طرح به جمعیت وجود دارد. برخلاف هنجارها، کمدی رمانتیک نقطه داغی است که هرگز برای آهنگسازی و انحراف در صفحه نمایش وجود ندارد، زیرا در پرتو این واقعیت که انواع مختلفی از بازگویی داستانی مشابه وجود دارد. در هر صورت، «داستان فیلادلفیا» مانند یک نقطه مرجع بر دیگر کمدی‌های رمانتیک قرار می‌گیرد و نشان می‌دهد که چگونه کلاس می‌تواند در مورد روابط انسانی هوشمندانه عمل کند و در عین حال جوک‌های عالی را منتقل کند.

داستان فیلادلفیا در حال حاضر بسیار در اخبار است، با کوین اسپیسی که آن را در مقابل تماشاچیان در The Old Vic Theater در لندن بازسازی کرد و سرانجام در بریتانیا به صورت DVD در دسترس قرار گرفت. من هرگز آن را ندیده بودم - علیرغم این واقعیت که فرم ملودیک Cole Doorman، High Society را از جوانی به یاد دارم. طرح جایزه کری، کاترین هپبورن و جیمز استوارت بدون شک پیشنهادی جذاب بود.

از همان صحنه ابتدایی که تریسی (هپبورن) چوب های دکستر (جایزه) را روی زانویش شکست و او او را به زمین هل داد در یکی از عجیب ترین رفتارهای تهاجمی در خانه در سلولوئید، من بودم به دام افتاد. صرف نظر از "الهه" و نجات او، ارتباط بین تریسی و دکستر با یک قدرت اساسی ظاهر می شود. دقایقی پس از این واقعیت، وقتی تریسی شریک زندگی جدیدش را به شوخی روی زمین هل می‌دهد، می‌توانید ببینید که او تلاش می‌کند تا شور و نشاط مشابهی را وارد رابطه جدیدش کند.

ظاهر نویسنده چیپسی مکالی 'مایک' کانر (استوارت) و تصویربردار تزلزل ناپذیر لیز ایمبری (با بازی روث هاسی) در خانه لرد برای عروسی به طرز خارق العاده ای درک شده است. همانطور که آنها در "سالن جنوبی" نشسته اند و میزبانان خود را پیش بینی می کنند و متوجه ورودی دیگری می شوند، کانر با خشکی آن را به عنوان "سالن - اتاق غذاخوری جنوب به جنوب غربی" به تصویر می کشد. قتل بین سابق، ستون نویسان نامطلوب و خانواده استاد اصلاح شده و در عین حال معیوب به طرز باشکوهی ساخته شده است. فیلم‌های این زمان چنین تبادل نظری دارند - پس از تمام دوره‌های درخشان دانشمندان هالیوود، با بزرگانی مانند ریموند چندلر و اف. اسکات فیتزجرالد که برای استودیوها کار می‌کنند - اما ماهیت گفتمان در تضاد بالا هرگز از شگفت‌زده کردن من غافل نمی‌شود.

مشروب بودن مهمانی شب قبل از عروسی اساساً افکار همه را نسبت به افراد دیگر تغییر می دهد، به استثنای لیز محتاط و دکستر هوشیار. بازی در مهمانی، پس از بازگشت به عمارت حاکمان و سردردهای روز بعد، هم باشکوه و هم سرگرم‌کننده است (سکسکه‌های استوارت بدون فیلمنامه بود و واضح است که جایزه تلاش برای کنترل خود را می‌بینید). راهی که فیلم به آن وضوحی می‌رسد که جمعیت از ابتدای فیلم «یک خانم پامری 1926» به دنبال آن بودند، احتمالاً پیامی است که توسط رایانه‌های شخصی کنونی هالیوود غیرقابل فروش تلقی می‌شود.

رزروی که در مورد داستان فیلادلفیا دارم، خود هپبورن است. این نمایشنامه واقعاً در مورد او توضیح داده شد او در آن زمان در هالیوود از او خوشش نمی آمد و از یک بنیاد مورد علاقه بود و دوست بسیار ثروتمند او، هوارد هیوز این آزادی ها را به عنوان هدیه برای او خرید. با این حال او از متقاعد کردن به عنوان یک مغرور و یک الهه غفلت می کند، به نظر می رسد که او خیلی معمولی است که هرگز نمی تواند خودش را متقاعد کند که اتحاد با کیتریج می تواند واقعا هوشمندانه باشد. بی‌واسطگی و حماقتی که او صبح روز بعد نشان می‌دهد، به نظر می‌رسد که نشان می‌دهد که او هنوز مست است، نه اینکه از طریق مکاشفه‌ای از خودآگاهی پشت سر گذاشته است. یک فیلمنامه شکسته و اعتقاد به اینکه افراد خاص شایستگی یکدیگر را دارند.

من که اهل فیلادلفیا هستم، فقط یک تصمیم ضمنی است که کمدی شماره 1 من سبک دل باید The Philadelphia Story باشد. نه به این دلیل که کاردستی بالایی دارد، نه به این دلیل که ستارگان آن بیشترین کار را در حرفه خود انجام می دهند. این به این دلیل است که فیلادلفیایی ها برای شبکه هایی که در اطراف شهرشان می چرخند ناراحت هستند. نمایش هایی مانند It's Generally Bright و فیلم هایی مانند Groundhog Day به دلیل مجاورت با شهر به آثار هنری تبدیل می شوند و با توجه به این واقعیت که واقعاً ما دوست داریم درباره خودمان بحث کنیم. باور کنید یا نه، داستان فیلادلفیا به ندرت در فیلادلفیا حرفی برای گفتن دارد. در هر صورت، داستان فیلادلفیا مشروعیت زیادی فراتر از نامش دارد، و این یک کمدی سبک دل است که حتی افراد غیر فیلادلفیا هم باید به آن نگاه کنند. داستان فیلادلفیا کاملاً رام کام است، با این حال در چند کلاس ساده تر قرار می گیرد. مانند جد خود، تربیت کودک، روایتی از شخصیت درهم آمیخته است. به دلایل ناشناخته، شخصیت‌های واقعی بسیاری از شخصیت‌ها از دیگران پنهان می‌شوند و برای زیرکی که بعداً در فیلم The Philadelphia Story حاصل می‌شود آماده می‌شوند. ما این را در مورد عمو و پدر تریسی می بینیم که با هدف نهایی فریب دادن ستون نویسان، شخصیت ها را معامله می کنند. در واقع، حتی روزنامه‌نگاران واقعی، رئیس واقعی خود را در آرزوهایی مبدل می‌کنند تا خانواده استاد را متقاعد کنند که برای یک روزنامه کار نمی‌کنند. سرعت بالای فیلم، همراه با بسیاری از اجزای پیچیده، به ایجاد ناهماهنگی هیجان‌انگیز (و علاوه بر آن خنده‌دار) کمک می‌کند و شرایط احمقانه و عجیبی را ایجاد می‌کند. داستان فیلادلفیا نیز دایره ای از درام است، شکلی از گفتار که امروزه به طور مداوم در رام کام دنبال می شود. با در نظر گرفتن همه چیز، دایره نمایش ابزاری برای ایجاد فشار است. از ارتباطات دلخواه بین شخصیت ها برای تقویت آنها در مقایسه با یکدیگر استفاده می کند. معرفی C.K. دکستر سانچوری، مکالی کانر و جورج کیترج به عنوان تحسین‌کنندگان بالقوه تریسی حاکم، جمعیت را با توجه به اینکه چه شخصیتی را بیشتر دوست دارند و چه شخصیتی واجد شرایط ازدواج با تریسی است، به اردوگاه‌ها جدا می‌کنند. همانند سایر فیلم های سینمایی با جیمی استوارت و جایزه کری، مبادله به طرز خیره کننده ای سریع و هوشمندانه است. یک رفتار خاص از شوخی و بازی در اطراف این شخصیت های باهوش، اینجا و آنجا وحشی ساخته می شود. با هر ضربه، شخصیت‌ها برای پاسخ دادن عجله می‌کنند و اغلب به یک توهین با توهین دیگری اشاره می‌کنند. این موضوع سبک کمدی فیلم را به‌طور خاص گیج‌کننده نمی‌کند، اما به همین ترتیب به داستان فیلادلفیا معیار خاصی از قابلیت تماشای مجدد می‌دهد. از آنجایی که سرعت آن بسیار سریع است، هر بار که آن را تماشا می کنید چیز جدید و خنده دار پیدا خواهید کرد. بدیهی است که امروزه با تماشای این فیلم‌ها می‌توان تا حدودی قدیمی شد. فقدان تصویرسازی و وابستگی بیش از حد به سرگرمی‌کنندگان سفیدپوست و سرگرم‌کننده‌ها وجود دارد که می‌تواند تا حدودی از بین برود. در نظر گرفتن زمان ساخت این فیلم‌ها حیاتی است، در حالی که به همین ترتیب برای نمایش کمدی‌های امروزی مشابه برای نمایش بیشتر به گروه‌های مختلف مردم فشار می‌آوریم. به هیچ وجه نباید کار بزرگی را که تعداد زیادی از هنرمندان و گروه های سرگرم کننده برای ساختن داستان فیلادلفیا طنز انجام داده اند، ارزان کند. مسلم است که سه ستاره اصلی فیلم، کاترین هپبورن، کری جایزه و جیمی استوارت، ذهن همه را به هم می زند. هر یک از سرگرمی‌کنندگان کمیک و هیجان‌انگیز، این تریفکتا به طور مؤثری وارد علم به دست آمده از سال‌ها کار در این زمینه و با یکدیگر می‌شود. اگرچه فیلم‌های مهم‌ترین فیلم در حرفه‌ی خود نیستند، اما بدون شک مردم در مدتی طولانی تر از آن چیزی که می‌خندند، خنده‌های مردم را سخت‌تر خواهد کرد. در صورتی که این سه جفت کار برای ترغیب کسی به تماشای داستان فیلادلفیا کافی نباشد، من متوجه نمی شوم که چیست. اگر به دنبال یک فیلم ساختگی هستید که شما را کاملاً تغییر دهد، توجه نکنید. در هر صورت، اگر به دنبال یک فیلم احمقانه برای تماشا و تمسخر هستید، داستان فیلادلفیا همه چیز را در شهر به هم می زند.

«داستان فیلادلفیا» اثری هنری و کمدی است که شامل کمی ذهن و گروهی متشکل از هنرمندان است. ایده رقابت سه مرد برای تمرکز بر روی زنان، اخیراً یک قطعه اغراق‌آمیز بوده است (فکر کنید «این یعنی جنگ»، «گرگ و میش»، «10 چیزی که از شما بدم می‌آید») اما «داستان فیلادلفیا» ابتدا این کار را درست انجام داد. تریسی رولر، با بازی کاترین هپبورن، نقش را با سبک، هوشمندی و شوخ طبعی بازی می‌کند. تریسی بانوی خشمگین آزاده ای است که دیدگاه خودش را دارد و هپبورن او را از طول موضع ایده آلش تا مرحله مشخص راه رفتنش را نشان می دهد. فرد مستقل دیگری که جذابیتش به واسطه شخصیت بیش از حد محافظش از صفحه بیرون می‌آید (علیرغم این واقعیت که هپبورن را به طرز وحشیانه‌ای در اولین صحنه مطلق به زمین هل می‌دهد) کری جایزه است که نقش سابق تریسی را بازی می‌کند. بعداً در فیلم The Philadelphia Story، جایزه به وحشی گری بیشتری بازمی گردد، زیرا او یک تحسین کننده تریسی را مشت می کند تا برای شریک زندگی اش بیانیه ای بدهد. در نقطه ای که او نمی تواند کلمات را برای مقابله با یک شرایط دنبال کند، جایزه به بی رحمی می رود. وقتی بزرگ شدم، به من آموزش داده شد که وحشی گری هرگز با مسائل برخورد نمی کند، اما بدیهی است که جایزه در دوران جوانی زندگی خانگی واقعاً جذابی داشت. ثروت، طبقه، و سوء استفاده مضامین عادی هستند که داستان را تغییر می دهند. در صحنه‌ای مهم، که توانایی‌های استدلالی سریع و مشروع تریسی را نشان می‌دهد، خانواده متوجه می‌شوند که ستون‌نویسان از مجله جاسوس، یک روزنامه هستند. با توجه به ثروت خانواده، روزنامه حمایت از خانواده را نادیده می گیرد، همانطور که فرد سابق با تلاش برای کنترل او از امنیت تریسی سوء استفاده می کند. ایده های معروف روزنامه ها و ستون نویسان زنده به من کمک کرد تا درام های تلویزیونی بدون فیلمنامه را که در فرهنگ امروزی به خوبی شناخته شده اند به خاطر بیاورم. به طور مشابه با پیشرفت بیشتر درام‌های تلویزیونی بدون فیلمنامه، خانواده از همان ابتدا تلاش کردند تا به بهترین شکل ممکن رفتار کنند، اما در پایان شخصیت‌های واقعی آن‌ها ظاهر شدند. من متوجه نشدم که ایده‌های روزنامه‌ها و پاپاراتزی‌ها از همان ابتدا در انظار عمومی غالب بود. مشروب نیز یک مسئله تکراری است. مشروب هدف برای تریسی و افراد سابقش بود که از هم جدا شدند و بعداً به عنوان متغیری که رابطه جدید او را به حاشیه می‌برد پر شد. اساساً با گشودگی من به فیلم، استفاده تریسی از مشروبات الکلی یک اثر جانبی از الگوی ترش شده بانوی جوان مناسبی است، مانند «دختران بدجنس». در بیشتر فیلم‌های نافرمانی بزرگسالان جوان، مشروب به شکست بی‌عیب‌کاری می‌افزاید. بنابراین، در «داستان فیلادلفیا»، مشروب پشت سر آشفتگی‌ها و ساختگی‌های تریسی است. در حالی که من به طور کامل در بازیگری و سبک لباس پوشیدن فیلم شرکت کردم، به دلیل تبعیض جنسی منفجر شدم. من متوجه هستم که در این دوره زمانی با خانم‌ها رفتاری مشابه با مردان نداشتند، اما تریسی زمانی که بینش‌های خود را به او منتقل کرد و توسط تحسین‌کنندگان مردش به‌عنوان یک الهه دیده می‌شد، جایی نزدیک پدرش قرار گرفت. فکر نمی‌کنم او افکار افراطی داشته باشد، بنابراین نمی‌دانم این همه دعوا برای چه بود. من همچنین دلیل این را نمی‌دانم که چرا تریسی مجبور بود داستانی بسازد تا پدرش مشکلی ایجاد نکند. . من حدس می‌زنم که افراد مرفه اقدامات فوق‌العاده‌ای را برای محافظت از تشخیص عمومی خود انجام داده‌اند. بخش باورنکردنی داستان فیلادلفیا متعهد به تماشای تکامل تریسی به شخصیت خودش بود. تقریباً مشاهده می‌کنم که من پیامی واپس‌گرایانه را وارد می‌کنم، زیرا پیام‌ها در جامعه امروزی اغلب با خانم‌هایی که راهی برای آزادی کشف می‌کنند ارتباط برقرار می‌کند و تریسی از خودمختاری و ساده‌بودن به تقریباً مقید به ازدواج با سابق خود بدون لحظه‌ای وقت می‌رسد. . بدون توجه به این، تریسی از طبیعت بیرون کشیده شده و در یک گلدان مستقر شده است. از طریق استفاده از مشروب و نفوذ امنیت، تریسی در این مرحله آن شکوفایی منحصر به فرد و وحشی او در ابتدای فیلم نیست. او در حال حاضر خطرات قدرت‌های بیرونی را می‌داند و ترجیح داده است به جای رویارویی با دنیا به تنهایی، با یک همسر زندگی کند.

قبل از ورود داستان فیلادلفیا، کاترین هپبورن یک سری ناامیدی‌ها داشت (با احتساب تقلید هپ‌بازی مثال زدنی در سال 1938، پرورش کودک) که هپبورن را به عنوان سم صنعت سینما معرفی کرد. برای از بین بردن علامت تخریب حرفه، او تصمیم گرفت فیلم خودش را از بین ببرد. در سال 1939، او در یک نمایش بسیار معروف برادوی از فیلیپ بری حضور داشت. او MGM را متقاعد کرد که آزادی ها را با کنترل هر فردی که به گروه بازیگران و تیم آورده شده بود، خریداری کند. او جورج کوکور را برای هماهنگی داستان فیلادلفیا که قبلاً با او کار کرده بود و دیوید اوجن استوارت که همراه بری بود و تجربه تبدیل نمایشنامه ها به فیلم های سینمایی را داشت، انتخاب کرد. برای بازیگران، او جایزه کری و جیمز استوارت را به عنوان بازیگران اصلی خود انتخاب کرد. او قبلاً چندین بار با جایزه کار کرده است (با احتساب رشد کودک ذکر شده قبلی).

در دست گرفتن کنترل ساخت یک حرکت تجاری بسیار درخشان برای هپبورن بود. علیرغم اینکه این ساختگی صمیمانه پنجمین موفقیت قابل توجه صنعت فیلم در سال 1941 است، ماهیت فیلم به طور کلی عالی است. جورج کوکور با به دست آوردن نمایشگاه های درجه یک از کل بازیگرانش، فیلم را هماهنگ کرد، صحنه های فوق العاده برنامه ریزی شده با جوک های ماهرانه و غیره داشت. فیلمنامه استوارت یک اثر هنری است (در حال حاضر زمان ایده آل است) به دلیل تند بودن، گفتمان هوشمندانه

بازی‌های خارق‌العاده نیز در نمای ساده دیده می‌شوند. من در مورد اعدام هپبورن در فیلم The Philadelphia Story او در سال 1938، تربیت کودک، ناله کردم. بدیهی است که او تازه وارد طنز بود و در واقع چندان جالب نبود. بچه، مدت زمان زیادی تاثیر داشته باشد! او در اینجا بسیار عالی بود زیرا او تبادل هوشمندانه خود را بدون هیچ زحمتی بیان کرد و باعث شد من معمولاً بخندم. Cary Award در اینجا چیزهای Cary Award را انجام می دهد، بنابراین هیچ چیز غیرمنتظره ای نیست که او یک اعدام افسانه ای دیگر را رقم بزند. ظاهراً جیمز استوارت در طول فیلمبرداری برای تکمیل چند صحنه تمایلی نداشت، با این حال او واقعاً در اینجا فوق العاده ظاهر می شود. او با بازی در داستان فیلادلفیا جایزه اصلی خود را پذیرفت.

دو فرد اجتماعی فیلادلفیا، دکستر (جایزه کری) و تریسی (کاترین هپبورن) همکارانی ریشه دار بودند که عروسی یکدیگر را به پایان رساندند. در هر صورت، آن ازدواج به دلیل خصومت های سرد سرد تریسی نسبت به دکستر که ممکن است او را به یک مست تبدیل کرده باشد، ادامه پیدا نکرد. دو سال پس از پایان آشفته ازدواج، تریسی با یک قانونگذار به نام جورج کیترج (جان هاوارد) که ظاهراً شخصیتی مشترک و نسبتاً خسته کننده دارد، پیوند خورد. در همین زمان، دکستر در آمریکای جنوبی زندگی می کرد و برای روزنامه ای به نام جاسوس کار می کرد. به محض رسیدن عروسی، دکستر با دو ستون نویس مجله، مایک کانر (جیمز استوارت) و نیمه بهترش، الیزابت ایمبری (روث هاسی) شگفت زده به نظر می رسد. تریسی به سرعت این ترفند را می بیند و دکستر سعی می کند او را متقاعد کند که بهترین کار برای خانواده است با فرض اینکه این اتفاق بیفتد زیرا توزیع کننده آنها در حال پیش بینی داستانی مضر درباره پدر تریسی است. از آن نقطه، بسیاری از طنزهای هماهنگ در اطراف اتفاق می‌افتد!

به همان اندازه که در حین تماشای «داستان فیلادلفیا» از آن لذت بردم و پوزخند زدم، نمی‌توانستم در برابر اصرار برای اندیشیدن به اینکه چقدر زمان تغییر کرده است مقاومت کنم. داستان فیلادلفیا در دسامبر 1940 ساخته شد و به وضوح اخلاقیات در آن روزها متفاوت بود. بسیار منحصر به فرد یکی از پیام هایی که من دیدم این است که با وجود کمبودهای مردانه و سختی هایی که برای افراد ایجاد می کنند، بستگی به خانم ها دارد که با موقعیت ها با دقت برخورد کنند. من این احساس را داشتم که فیلم قبول دارد که خانم ها مکنده باشند. با توجه به اینکه در دنیای امروزی، خانم‌ها در دنیای امروزی از هم جدا شدند. می‌دانم که زمان‌ها منحصر به فرد بودند، با این حال من یک نقطه کوچک اذیت شدم.

با این توجه، من واقعاً در داستان فیلادلفیا شرکت کردم. داستان فیلادلفیا فوق‌العاده جالب و عجیب است، نمایشگاه‌ها به ویژه نمایشگاه‌هایی از کاترین هپبورن و جیمز استوارت رتبه اول را دارند. این فیلمی است که علامت هپبورن را به عنوان سم صنعت فیلم در زباله ها انداخت. من مطمئناً پیشنهادی به داستان فیلادلفیا می‌دهم، به‌ویژه در شرایطی که شما مشتاق چند هیجینک عجیب هستید.

می‌دانم که افراد خاصی به این به‌عنوان یک اثر هنری نگاه می‌کنند، و به نوعی می‌توانم دلیل آن را ببینم - مبادله‌ی تراشه‌ای (اگر غالباً بی‌رحمانه)، طرحی بسیار ساخته‌شده، و مهم‌تر از همه، سرگرم‌کننده‌های باورنکردنی با حضور بی‌نظیر. با این حال، من از دیدن اهمیت غافل هستم. علیرغم اینکه فیلم بیرون تمیز شده بود، نمی‌توانستم احساس کنم کسی در حال آزمایش عقل من است. چند بازدید اخیراً خلاصه مشکلات من را با داستان فیلادلفیا گسترش داده است. اینها فقط تعدادی از آنهاست.

1. بازیگری کاترین هپبورن، نه شخصیت او. فکر می‌کردم تریسی یک فرد فوق‌العاده جذاب بود، گیج‌کننده و قفل‌کننده. نحوه قرار گرفتن او در نقطه کانونی داستان فیلادلفیا واقعاً آن‌طور که من می‌بینم آن را بازپس می‌گیرد. در واقع، این شخص آنقدر برجسته است که در نهایت می‌فهمد چگونه می‌تواند از طریق ویژگی‌های خاص تأثیرگذار هپبورن، مکمل‌های تقلبی و صدای نافذ تحریک‌آمیز به وجود بیاید. این که همه همچنان او را زیبا خطاب کردند، چیزی که من به کلی از درک آن غافل شدم، بهتر نشد. با این حال، واضح است که فقط من هستم. افراد ترجیحات مختلفی دارند. (با احترام به هپبورن، این روش دراماتیک و تخمین زده انتقال آشکارا در آن دوره استاندارد بود، اما او آن را به حد نهایی رساند).

2. شخصیت کری گرانت، نه بازی او. جایزه از دلبستگی سرچشمه می‌گیرد، و در اینجا او می‌فهمد که چگونه می‌تواند بهترین تغییر را به کسی بدهد که اساساً یک فرد اسفناک است: یک آدم بدجنس و شلوغ ویران شده، که به نظر می‌رسد هدیه‌های اصلی‌اش ظاهر و کنایه‌های نوجوانانه‌اش است.

3. دیدگاه های بی معنی، معاملات پوچ، و مغالطه های آشکار. به سادگی چند مثال: - پدر تریسی او را به خاطر تعهدات خارج از ازدواجش مقصر می داند. او می‌گوید که او خیلی دور بود، بنابراین نیاز داشت که علاقه‌ای مطیعانه را که می‌خواهد با خانم‌های هم سن او پیدا کند. من درک می کنم که مردی دیگری را متهم می کند (که بدیهی است درست نیست)، اما دختر کوچکش! خوب، یک مرد در هر لحظه ممکن است چه چیزی را از دخترش پیش بینی کند که بتواند در نیویورک پیدا کند؟ - دکستر به تریسی به خاطر مسائل مربوط به نوشیدنش ایراد می گیرد. استدلال او: وقتی با او ازدواج کرد، این موضوع را با او گرفت. - صحبت در مورد آن، اینکه چگونه همه به تریسی کمک کردند تا خلق و خوی بزرگ خود را به خاطر بسپارد، و چگونه او نسبت به عیب انسانی هیچ ترحمی ندارد (بدون نشان دادن هیچ نمونه واقعی از این). من تضمینی برای درگیری ندارم. با این حال، آنها اخیراً به زدن پیام ادامه دادند تا اینکه دیدید تا حد زیادی می توانید ببینید که تریسی به احتمال زیاد پاداش مناسب خود را دریافت می کند - کاستی های خود را پیدا کند و همزمان چیزی مهم را انتخاب کند. - پاسخ تریسی وقتی مکالی به او می گوید که عصر قبل هیچ چیز جدی بین آنها اتفاق نیفتاده است: "چرا؟ من خیلی غیرجذاب بودم" و این در دید شریک زندگی او است، مردی که او سعی دارد از خود دفاع کند. احمقانه تر از این نمی شود. - تریسی به کیترج ایراد می گیرد، دقیقاً نمی دانم، شاید به اندازه کافی به او اعتماد نکرده است. مرد بانوی آینده اش را دید که از بازوهای مرد دیگری لذت می برد، و سپس او را به سمت اتاق بالاتر برد. در واقع، حتی او از دانستن اینکه آنها با هم استراحت نکرده بودند شگفت زده شد. علاوه بر این، همانطور که او تضمین می کند او را قضاوت نکرد. او یادداشتی را برای او در نظر گرفت که خواستار توضیح بود. به نظر من بسیار معقول است.

4. در مورد آخرین نکته، اینکه چگونه کیترج به عنوان مرد بد/احمق قطعه توصیف شد. پس از رفتن او، حتی مکالی و لیز نیز اساسا جشن می گرفتند. این یکی از موقعیت‌هایی است که سازنده تلاش می‌کند ناظر را در یک یاتاقان بکشد، اما ناظر (در اصل خود متواضع من) دقیقاً موافق نیست. کیترج من را به‌عنوان یک فرد خوب به‌عنوان شگفت‌زده کرد. او آشکارا تریسی را می پرستید و می توانست تکانه های او را تحمل کند. به نظر می رسد مسئله اصلی او این بود که او مردی مستقل بود که شبیه به پسر پولدار دکستر بود. نمی‌توانستم این احساس را نداشته باشم که فیلیپ بری، خالق نمایشنامه‌ای که فیلم بر اساس آن ساخته شده است، تحت تأثیر حساسیت‌های ممتاز خود در تقسیم‌بندی قهرمانان و خریدهای افتضاح در طبقات قرار گرفته است.

هر چه که باشد، طرح‌های ساخته شده در اطراف و تبادل روان عملاً هیچ چیزی برای کاهش احساس مسلم شبیه‌سازی و بهبود محدود شخصیت‌ها انجام نمی‌دهند. بدیهی است که می توان گفت که چنین ابزارهایی در دوره زمانی متداول بودند. به‌ویژه در فیلم The Philadelphia Story‌های ناطق اولیه، تهیه‌کنندگان فیلم آنقدر مشتاق بودند که از رسانه جدید بهره‌برداری کنند که مبادله (همانطور که واقعاً می‌توان انتظار داشت هوشمندانه و تمیز) به زیربنای فیلم تبدیل شد. بنابراین، داستان فیلادلفیا نتیجه این است که اکنون زمان مناسبی است، و شما نمی توانید آن را برای آن مقصر بدانید. با این حال، این به همین ترتیب به این معنی است که تاریخ گذاری شده است به طوری که فیلم های واقعاً خارق العاده نیستند.

به طور کلی یک دروغ صادقانه قابل قبول است، با این حال، همانطور که من آن را می بینم، نه نمایشگر بی سنی که توصیف شده است.