🌸 دانلود فیلم The Guernsey Literary & Potato Peel Pie Society 2018 (گورنسی)

گورنسی 2018 (به انگلیسی: The Guernsey Literary & Potato Peel Pie Society) یک فیلم عاشقانه و محصول 2018 کشور بریتانیا, آمریکا, فرانسه, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم گورنسی 2018 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که داستان این فیلم در سال 1946 میگذرد. “جولیت اشتون” (لیلی جیمز) نویسنده‌ای است که در زمان جنگ جهانی دوم، مجذوب یک انجمن کتاب‌خوانی مخفی می‌شود که در زمان اشغال جزیره‌های مانش توسط آلمان‌ها، گسترش پیدا ک....

این فیلم به کارگردانی Mike Newell, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم گورنسی 2018 یا دانلود دوبله فارسی فیلم The Guernsey Literary & Potato Peel Pie Society 2018 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Lily James, Jessica Brown Findlay, Matthew Goode, Michiel Huisman, Katherine Parkinson, Glen Powell, Tom Courtenay, Kit Connor, Penelope Wilton, Bronagh Gallagher, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود گورنسی 2018 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Lily James, Jessica Brown Findlay, Matthew Goode, Michiel Huisman, Katherine Parkinson, Glen Powell, Tom Courtenay, Kit Connor, Penelope Wilton, Bronagh Gallagher, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی گورنسی 2018 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم گورنسی 2018 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود The Guernsey Literary & Potato Peel Pie Society 2018 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم گورنسی 2018 TV-14 بوده و قبل از دانلود فیلم گورنسی 2018 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر TV-14 سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای عاشقانه, درام, تاریخی, بوده و محصول کشور بریتانیا, آمریکا, فرانسه, هست. زبان اصلی فیلم گورنسی 2018 انگلیسی, آلمانی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم گورنسی 2018 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم The Guernsey Literary & Potato Peel Pie Society 2018 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم گورنسی 2018 7.3/10 از 10 می باشد.

داستان گورنسی در سال 1946 میگذرد. “جولیت اشتون” (لیلی جیمز) نویسنده‌ای است که در زمان جنگ جهانی دوم، مجذوب یک انجمن کتاب‌خوانی مخفی می‌شود که در زمان اشغال جزیره‌های مانش توسط آلمان‌ها، گسترش پیدا ک...
به دنبال پیامدهای جنگ جهانی دوم، یک نویسنده اقدام به تشکیل گروهی غیرمنتظره از ساکنان جزیره گرنزی می‌کند، با این هدف که درباره تجربیات این افراد حین جنگ، یک کتاب بنویسد…
انجمن ادبی و کیک پوست سیب‎ زمینی گرنزی ، فیلمی تاریخی و ماجرایی محصول سال ۲۰۱۸ به کارگردانی مایک نیوول می‎باشد. داستان گورنسی در سال ۱۹۴۶ می‎گذرد. جولیت اشتون نویسنده‌ای است که در زمان جنگ جهانی دوم ، وارد یک انجمن کتاب‌خوانی مخفی می‌شود که در زمان تصرف جزیره‌های مانش توسط آلمان‌ها ، گسترش پیدا کرده‌اند و…
خلاصه داستان : ژولیت اشتون , نویسنده با روحیه آزاد , یک رابطه با تغییر زندگی با جامعه شیرین و عجیب گرنسی و انجمن پای سیب‌زمینی را شکل می‌دهد , زمانی که تصمیم می‌گیرد در مورد باشگاه کتاب در زمان اشغال گرنسی
انجمن ادبی و کیک پوست سیب‎ زمینی گرنزی (به انگلیسی : The Guernsey Literary and Potato Peel Pie Society) فیلمی درام ، جنگی و عاشقانه محصول سال 2018 بریتانیا ، فرانسه و آمریکا به کارگردانی مایک نیوول است. به دنبال پیامدهای جنگ جهانی دوم ، یک نویسنده اقدام به تشکیل گروهی غیر منتظره از ساکنان جزیره گرنزی میکند ، با این هدف که درباره تجربیات این افراد حین جنگ ، یک کتاب بنویسد اما …

جهت دانلود فیلم The Guernsey Literary & Potato Peel Pie Society 2018 (گورنسی) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

من عاشق این رمان هستم، زیرا در به تصویر کشیدن شخصیت ها فوق العاده باهوش و ثروتمند است. علاوه بر این، این یک رمان معرفتی است که به صورت نامه هایی از شخصیت های مختلف ساخته شده است. این به رمان اجازه داد تا صداها را منتقل کند، همه چیز برابر است. واضح است که تنظیم چنین کتابی روی صفحه دشوار است. علاوه بر این، کتاب ها از مزیت متمایز بودن برخوردارند. گاه و بیگاه آنچه ممکن است یک قطعه تنها و در عین حال مهم در یک کتاب باشد ممکن است به چند لحظه روی صفحه نیاز داشته باشد، بنابراین زمان به یک متغیر محدود کننده تبدیل می شود. پیشرفت بین این دو رسانه منحصربه‌فرد دردسرساز است و بنابراین بسیار تکان‌دهنده نیست که اکثریت قریب به اتفاق فیلم‌ها عموماً تصاویری ناگوارتر از رمان‌های منحصربه‌فرد خود داشته باشند.

چند تغییر قابل توجهی در محتوا و چند شخصیت از رمان به خصوص سوفی و رمی پاک شدند. من فکر می‌کنم اساساً سوفی باید با توجه به این واقعیت که عدم حضور او درک ارتباط نزدیک سیدنی و ژولیت را دشوار می‌کند، نگه داشته می‌شد.

اما، با یا بدون آن، به احتمال زیاد من با نگاهی واقعی تر به فیلم نگاه کنید، می توانم بگویم که سازندگان خیلی خوب کار کرده اند. این یک داستان الهام‌بخش است که نشان می‌دهد چگونه نویسندگی و روح منطقه محلی می‌تواند نقش یک گهواره باورنکردنی را در برابر بی‌رحمانه‌ترین شرایط به عهده بگیرد. کنترل آلمان بر جزایر کانال برای این افراد ضروری است که یکدیگر را برای تقسیم وزن خود داشته باشند. لیلی جیمز در نقش جولیت اشتون، نویسنده متفکری که باید داستان خود را بسازد، عالی است. هر یک از بازیگران نمایش قابل توجهی داشتند و فیلمبرداری آن به خصوص زیبا بود.

در کل، فیلم خوبی است. به طور کلی به اندازه رمان باهوش نیست، اما بدون در نظر گرفتن همه چیز بسیار عالی است.

من کتاب را مدت کوتاهی پس از ظهور خواندم و آن را تحسین کردم. کتاب‌هایی که با نامه نوشته می‌شوند، اساساً برای من، برای همیشه یا شگفت‌انگیز یا باشکوه بوده‌اند. نیمه بهتر من چیزی مشابه را احساس می کند و با من موافق است که این یکی در رده عالی قرار دارد.

به نظر می رسد آمریکایی ها به طور خاص اطلاعات عمیقی از جزایر کانال، یعنی جزایر انگلیسی ندارند. پذیرش: من فقط با توجه به این واقعیت که پدربزرگ من برای مدت طولانی در بریتانیا با سپاه هشتم هوایی مستقر بود و افرادی را از گرنزی می شناخت و یکی از خاله های شوهرم ازدواج کرده بود، اهل جرسی است.

/> من تا زمانی که با عمه شوهرم که در آن زمان بچه بود صحبت کردم تقریباً با این شغل آشنایی نداشتم. ما بعداً سریال کوچک «جزیره در جنگ» را تماشا کردیم که داستان چگونگی و زمان اشغال را بازگو می‌کرد.

گورنسی بیش از حد قابل قبولی در بازتولید مناسبت‌ها و حس کتاب عمل می‌کند. این همه اطراف بازیگران است. در واقع، وقتی خواندم که در ابتدا به چه کسانی فکر می کردند یا برای ژولیت پیش بینی شده بودند، خوشحال شدم که آنها موفق نشدند. این به این دلیل نیست که من برای سرگرمی ها اهمیتی نمی دهم. من بدون سوال. با این حال، لیلی جیمز روح جولیت را می گیرد، می ترسد و به طرز بی عیب و نقصی با او برخورد می کند. او یک شادی است. Michiel Huisman با ما متفاوت است، اما علاوه بر این، بازیگران بی عیب و نقصی نیز دارد. من عموماً زمانی انتقاد خواهم کرد که سرگرمی هایی مطرح شوند که به نظر نمی رسد من آنها را در یک کتاب تصور کرده باشم. این بار این کار را نکردم شاید با توجه به این واقعیت که سرگرم کننده ها خود را خیس کردند یا شاید به این دلیل که واقعاً به نظر می رسید من تصور می کنم یا شاید برخی از هر دو.

این فیلمی است که شبیه به کتاب است. ، هم روشن می کند و هم درگیر می شود. این باعث می شود که بخواهید داستان را با آنها ادامه دهید.

انجمن پژوهشگران گرنزی و پای سیب زمینی (2018) یک فیلم انگلیسی است که توسط مایک نیول هماهنگ شده است. مردی که در گرنزی زندگی می کند.

حقیقت در نقشه برداری: قبل از دیدن فیلم، آشنایی چندانی با جزیره گرنزی نداشتم. پس از تماشای فیلم، بررسی کردم که آیا آنچه به تصویر کشیده شده است، بدون شک ممکن است رخ داده باشد یا خیر. همانطور که می‌خواهم فکر کنم، فیلم موقعیت‌هایی را به تصویر می‌کشد که واقعاً ممکن است اتفاق افتاده باشند،

فقط برای ثبت، گورنزی جزیره‌ای در کانال انگلیسی است که در نزدیکی فرانسه یافت می‌شود. در نقطه ای که جنگ جهانی دوم شروع شد، انگلیسی ها گورنزی را خنثی کردند و اکثریت قریب به اتفاق بچه ها را خالی کردند. سربازان آلمانی تا پایان جنگ جهانی دوم جزیره را درگیر کردند.

بر خلاف سایر مناطق درگیر، به ندرت از آلمان ها محافظتی وجود داشت. یکی از توجیهات پشت این موضوع این است که هیتلر روی گرنزی دوخته بود. او تعداد عظیمی از جنگجویان را به جزیره فرستاد و آن را بسیار بیشتر از ارزش تاکتیکی آن نیرو بخشید. تنها برای سه نفر از جمعیت عمومی یک جنگنده آلمانی وجود داشت. بخش بزرگی از مخالفان از طریق تلاش برای کمک به افرادی که به عنوان کارگران مقید به گرنزی آورده شده بودند، رخ داد.

گورنسی نوعی مانع تراشی را نشان می‌دهد که در گرنزی رخ داده است - افرادی که به طور مداوم برای بررسی موضوعات علمی و مختلف گرد هم می‌آیند. رهایی از مداخله آلمان.

طرح اساسی - - خانم جوان مدرن به یک منطقه روستایی می رود و با آن تغییر می کند - به طور استثنایی محجوب نیست. در هر صورت، یک فیلم جذاب از یک طرح قلبی آسیبی نمی بیند. گورنسی بدون شک فیلم جذابی بود و من از آن لذت بردم.

گورنسی دارای امتیاز قوی IMDb 7.3 است. من معتقد بودم که برتر از آن است و آن را 8 ارزیابی کردم.

...بنابراین بدون شک با این قسمت از داستان ارتباط برقرار کردم. افراد با انواع چیزهای حیرت انگیز همراه می شوند، پس چرا با یک کتاب مناسب نه؟ رشته تصویرسازی «منکر دو ریو» مارگریت یورسنار، سرنوشتی را دنبال می‌کند که توسط شخصیت‌های مختلف به دست آمده است که در این مسیر با یکدیگر مرتبط می‌شوند. باز هم، من به همین ترتیب با داستان باشگاه واقعی که آنقدرها هم به نظر می‌رسد خاص نیست مرتبط می‌شوم: زمان‌های نابخشوده، عدالت را دارد که افراد را به هم پیوند می‌دهد و با تجربه دوران کودکی در دوره کمونیستی رومانی، در میان افرادی زندگی کرده‌ام. گردهمایی مانند این، عمده آنها از طریق... موسیقی نسبتاً به دیگران متصل شدند. رویدادهای اجتماعی برای توجه به موسیقی سنتی که به همین ترتیب پوششی برای بیرون بردن کلمه از دنیای آزاد شده و توجه به کانال های رادیویی آزاد از غرب بود، به صورت نیمه سری هماهنگ (یا بدون محدودیت) بود. به همین ترتیب رسم بر این بود که چیزی برای خوردن بیاورند و در آن زمان‌هایی که غذا کم و با ارزش بود، ما فاصله زیادی با خوردن چیزی به‌هشتناک مانند پای نواری سیب‌زمینی نداشتیم! با این حال، بیشتر هوا از این لذت همراهی و کمک کامل بین ما می لرزید. پناهی در برابر مشکلاتی که آن فریبکاری های طولانی را قابل تحمل تر می کرد. بنابراین من کاملاً این تجربه را درک می کنم و می توانم صحت آن را تأیید کنم! به فیلم برگردیم، علم بین شخصیت‌ها بدیهی است، می‌توانید نیروی احساسات آنها را از فاصله‌ای دور از صفحه حس کنید که بعد از پایان به‌طور دردسرساز ناپدید می‌شوند. شخصیت‌ها هنوز به طور کامل توسعه نیافته‌اند، اما چون من کتاب را نخوانده‌ام، بنابراین نمی‌توانم بگویم که این داستان است یا کتاب. با توجه به این دیدگاه، من همچنان صحت ارتباط بین یک مقاله‌نویس و یک دامدار را به ابهام رساندم - بدیهی است که می‌توان چند استثناء داشت، با این حال مقاله‌نویس «معمول» و شهردار «معمول» در چنان جهان‌های مختلفی زندگی می‌کنند که می‌توان واقعاً سوال این است که ارتباط عمیقی باید بین این دو ایجاد شود. یا از طرف دیگر تا آنجایی که من با آن ارتباط دارم، یک فیلم ساختگی است اما باید با غریزه انسانی سازگار بماند، در هر صورت صرفاً رویای کسی است که من مشتاق آن نیستم.

نویسنده آمریکایی مری آن شفر ساختار رمان گورنزی را نوشت که توسط خواهرزاده‌اش آن کارتس به پایان رسید. شفر هنگام بازدید از این جزیره به خاطر گزارش‌های مربوط به زمان درگیری‌ها به این جزیره سوق داده شد. این کتاب تنها مدت کوتاهی پس از مرگ شفر توزیع شد و به موفقیت نیویورک تایمز تبدیل شد. البته به تصویر کشیدن آن از وقار و غذای انسانی در حین گذر از سختی و مبارزه با اشغال دشمن، ذهن خلاق کاربران را در همه جا به خود جلب کرد. با بهانه هوس باز یکی از مفسران راجر ایبرت در مورد تقلید از نازی ها در فیلم The Guernsey Literary & Potato Peel Pie Society و همبستگی سریع او از طرفداران پرانرژی در نمایش مداوم شارلوتویل در مقایسه با بدخواهی واقعی - یک موفقیت لیبرال موافق نیستید؟ نه، این نازی‌ها ترسناک بودند، شبیه زمانی که یک بچه کمپ کار جوان از آنجا فرار کرد و با حمایت الیزابت نوع‌دوست جسور، مورد حمایت قرار گرفت و بعداً وقتی او را دستگیر کردند، در محل فرار کرد، نه، این وحشت واقعی است. به همین ترتیب، ترس مشابهی حتی قبل از آن نیز ادامه داشت، زیرا داوسی، دامدار خوک، تلاش کرد تا الیزابت را متقاعد کند که به دلیل خطر خشونت نازی ها، به سمت راهنمای یک انسان بیاید. سپس، در آن مرحله، پرتوهای اعتماد به عنوان یک مقام آلمانی که قبل از درگیری متخصص بود، برای کمک به دامدار محله در حمل و نقل گوساله ها و دوست شدن با دامدار به وجود آمد. مشارکت آنها تایید شد. چیزهای مختلفی برای دوست داشتن در گورنسی وجود دارد. این داستان قوی را بازگو می کند و شایسته برخورد جدی تری از دیدگاه آمریکایی است. با این حال، شاید برای محافظت از آن، «انگلیسی بودن» نحوه رسیدگی به مصائب با طنز کم‌اهمیت‌شده بتواند این تفسیر را معنا کند. لیلی جیمز به‌عنوان داستان‌نویسی که نشان می‌دهد او با داستان پیشرفت کرده، سرپرستی بازیگران را بر عهده دارد. مایکل هالسمن به‌عنوان دامدار مختصر در اطراف شهر غوغا می‌کند، و به نظر می‌رسد که پنه‌لوپه ویلتون و لورا فایندلی براون دیگر بازیگران، مستقیماً از تنظیم صومعه داونتون خارج شده‌اند و فیلم‌برداری خیره‌کننده کار را تمام می‌کند. تنها چیزی که "خاموش" بود این بود که موسیقی برای این نمایش انسانی مناسب کاملاً معقول نبود - بیش از حد ملایم و بدون هیچ گونه تأکیدی مانند زمانی که سرنوشت الیزابت در نهایت آشکار شد، مکان بلند داستان، موسیقی به طرز عجیبی آرام بود! به طور قابل توجهی قابل قدردانی بود.

گرم، فوق العاده، بنابراین شیرین. شاید در شروع کار بسیار شیرین باشد. به هر حال، هیچ کس نمی تواند با جذابیت گورنسی مخالفت کند. لحن پر جنب و جوش و بی دغدغه آن ممکن است باعث شود فکر کنید در حال تماشای پدینگتون هستید!

انجمن علمی و پوتاتو استریپ پای گورنزی نیز یک فیلم بسیار ساخته شده است. نمایشگاه های باورنکردنی دارد، به استثنای پنه لوپه ویلتون در نقش آملیا که بخشی از تاثیرگذارترین خطوط فیلم را دارد. در واقع، گورنسی علاوه بر این دارای چند خط فوق العاده چشمگیر است که می تواند به ضمیر ناخودآگاه شما بچسبد. هر چند که ممکن است، وقتی منابعی را برای شخصیت‌ها به کار می‌برید، بسیار قابل توجه‌تر می‌شوند.

مایک نیوول فقط از روش فلاش بک برای باز کردن روایت جامعه اسمی استفاده کرد، و شکی نیست که او شاید برای انجام این کار روشی کمتر مطمئن و جدی در پیش گرفته باشد. هر طور که باشد، نتیجه کاملاً عالی است. من به طور کلی نیاز داشتم که تعداد روزافزونی از افراد و داستان آنها را کشف کنم، و از اینکه چگونه ظرافت های جزئی را تکه تکه به دست می آوردم، مثل اینکه در حال جمع آوری یک پازل بودم، دوست داشتم. من اغلب به هر یک از شخصیت های جانبی فکر می کردم. با توجه به محتوای قوی، شناخت تک تک این شخصیت‌ها بسیار جذاب بود.

اما من دوست دارم که جولیت اشتون، قهرمان ما، به اندازه شخصیت‌های فرعی، شخصیتی خوب خلق شده باشد. من را اشتباه متوجه نشوید، من اغلب در مورد آن شخص، و داستان فرعی و پیوندهای صمیمانه اش در داستان فکر می کردم، با این حال این تجربه اوست که به نظر من ناکامل و دیوانه کننده بود. ما نتوانستیم بینش زیادی نسبت به گذشته او داشته باشیم، علاوه بر یک فلاش بک فوق العاده کوتاه و بی اثر به سمت شروع. در هر صورت، این به این دلیل نیست که واقعیتی که من احساس می‌کردم غیرقابل قبول است که شخصیت اصلی نشانه‌ای از پایه‌های ریشه‌دار را از دست بدهد، به همین ترتیب با توجه به این واقعیت است که دیر یا زود در فیلم The Guernsey Literary & Potato Peel Pie Society واقعاً چنین چیزی را می‌خواستم. همانطور که گفته شد، لیلی جیمز اجرای مناسبی را ارائه کرد، و او تقریباً مثل همیشه مسحورکننده بود.

همچنین چند چیز وجود دارد که من معتقدم پذیرفتن آنها دشوار است. چیزهایی مانند «من دقیقاً نمی‌دانم که او چگونه از آن آگاهی داشت، اما به هر حال اجازه دهید ادامه دهیم.»

فیلم در مجموع زیبا به نظر می‌رسد. فیلمبرداری دوست‌داشتنی، طرح خلق منصفانه و پلان گروه درجه یک دارد که کاملاً متناسب با محیط فیلم است. علاوه بر این، من موسیقی را دوست داشتم، و به همین ترتیب به اندازه فیلم واقعی معمولی است.

در فیلم The Guernsey Literary & Potato Peel Pie Society اقتباسی مایک نیول از داستان گورنزی و انجمن پای نواری سیب زمینی، لیلی جیمز نقش خالق جولیت اشتون را در این نمایش دوره دهه 1940 ایفا می کند که با ساکنان گورنزی، جزیره ای در ساحل نرماندی که آلمان در آن درگیر بود، نامه می نویسد. جنگ بزرگ دوم در ذهن من او دلیل اصلی دیدن فیلم است. این اثر که توسط یک ستاره جذاب و قابل اعتماد که جیمز را رها می کند، شناور شده است، این اثر آزادانه ضبط شده، در حالی که نظرسنجی کافی جذاب است، به نظر می رسد که به سادگی نشانی از لبه کمدی/احساس انگیز/دلنواز را از دست داده تا آن را بیشتر به سمت بالا به سمت وضعیت "باید ببینید".

br/>من رمانی با نام مشابه از مری آن شفر و خواهرزاده‌اش آنی کارتس را نخوانده‌ام. بنابراین، در حالی که نسبت به تعداد زیادی از اعتراضات استاندارد در مورد آنچه که فیلم باید شامل می‌شد، یا از کتاب حذف می‌شد، غفلت می‌کردم، می‌گویم که احساس می‌کنم تظاهرات اصلی در لندن برای مدتی بسیار طولانی به تعویق افتاد. بیش از 33 درصد از فیلم قبل از اینکه ژولیت تصمیم بگیرد که سرنوشت خود را با کشتی به جزیره کانال تغییر دهد، تمام و مرتب شد. علاوه بر این، واقعاً، صرف نظر از سرگرمی های باشکوه لندن پس از جنگ 1946، اینجاست که ما نیاز به دیدن ژولیت داشتیم. در گرنزی در حال برقراری ارتباط با افراد باشگاه کتاب، بدون تحمل 10 دقیقه تزلزل در مراسم رونمایی کتاب در لندن.

آنچه ما دیدیم واقعاً خوشایند بود، اما تا حدی کوتاه شده بود، شبیه به فلاش بک ها از جمله الیزابت گیج کننده مک کنا. من را حریص خطاب کنید، با این حال من نیاز داشتم تعداد بیشتری از گردهمایی ها و نسخه های باشگاه کتاب مسحورکننده توسط افراد آن و تعداد بیشتری از داستان از جمله الیزابت و کریستین متخصص آلمانی متفکر را ببینم. در ذهن من داستان ناهموار به نظر می رسید. قهقهه ها کنترل می شد، با این حال اشغالگران آلمانی هرگز روی صفحه ظاهر نمی شدند، و این همه تضعیف کننده بود. داوسی از احساسات متحرک تدریجی در میان جولیت و دامدار خوک‌های بداخلاق به خوبی مراقبت می‌شود، با لوکیشن‌های جولیت که زندگی مزرعه‌داری را در بر می‌گیرد و داوسی و یونیت برجسته‌تر هستند.

فیلم‌برداری منطقه با دوون پر کردن گورنزی عالی بود (جعبه قرص تفنگ تهاجمی و همه چیز)، اما مایوس کننده است که اصلاً هیچ ضبطی در جزیره انجام نشده است. طرح لباس و ست باید به صورت درجه یک به تصویر کشیده شود. تماشای فیلم واقعاً این احساس را در فرد ایجاد می‌کند، آنها در دهه 1940 به آنجا بازگشته‌اند و تلاش می‌کنند تا به سبک زندگی روستایی برگردند، که برای مدتی طولانی توسط یک نیروی صاحب مانع شده بود.

مایک نیوول چند فیلم واقعاً خوب را در دو سوی اقیانوس اطلس هدایت کرده است. گرنزی و غیره در حالی که در سطح آثار استثنایی خود نیست (چهار عروسی و غیره. هری پاتر 4، دانی براسکو)، هنوز کاملاً قابل تماشا است و علاقه مندان به فیلم های سینمایی از جمله انگلیسی های نامنظم را به شکل جدی تری درگیر می کند. بیش از حد انتظار این شکست من بود که گورنسی را در تلویزیون تجاری دیدم، که به طرز ناامیدکننده ای تصمیم گرفت با بررسی تام کورتنی از جزیره فورچون که معمولاً از آن به عنوان یک ویژگی یاد می شود، گفتگوی پر جنب و جوش باشگاه کتاب را تغییر دهد.

این نام طولانی و حضور Michiel Huisman و سرگرم کننده بریتانیایی Lily James مزیت من را انتخاب کردند و من انتخاب کردم که یک دخو داشته باشم. فیلم خوبیه بدون شک یکی از کسانی که فکر می کنید بعد از اتمام آن بسیار مناسب است و احساس می کنید جا افتاده است. ?

قطعه حول محور لیلی بافته می شود که خالق بسیار خوبی است و در سال 1946 در لندن است که هنوز زیر پست مورد حمله قرار گرفته است. تاثیرات جنگ جهانی دوم به اندازه کافی عجیب، او هر یک از کتاب های خود را تحت یک شخصیت شبه مرد توزیع می کند. او به دنبال خانه دیگری برای خرید است، اما در هر نقطه از خانه که بازدید می کند، فلاش بک وحشتناک مردمش را دریافت می کند که به سطل در خانه خود که محاصره شده بود لگد می زنند. او یک معشوقه دارد که در نیروی مسلح است. اکثریت قریب به اتفاق تجمعات آنها فقط در باشگاه ها و مجالس خاصی اتفاق می افتد. پس از طرح این داستان، تابه دوربین به میدان انگلیسی شگفت‌انگیز به جزیره گرنزی می‌رود و شروع به طرح مقدماتی می‌کند

فلاش بک در زمان اشغال آلمان آغاز می‌شود. این زمانی است که بخش بزرگی از دامداری حیوانات و طیور و غیره را تولید و اهلی می‌کنند تا نازی‌ها برای مراقبت از قدرت‌هایشان تصرف کنند. علاوه بر این، برای فرار از چشم مزاحم سربازان نازی، به ندرت هیچ جامعه‌ای انگلیسی در خانه‌ای به سبک مزرعه‌دار خود که در آن آب‌وهوا، گوشت خوک می‌پزند و در کنار پای سیب‌زمینی جین می‌خورند، جلسه‌ای مرموز برگزار می‌کنند و به‌طور کلی، خاطرات خوشایندی را به دور از محیط‌زیست می‌سازند. شهر و چشمان سرزده جنگجویان آلمانی. نازی‌ها بوی تظاهرات را می‌گیرند و برای ردیابی این بریتانیایی‌ها به محل می‌رسند، با این حال آنها همه چراغ‌ها را خاموش کرده‌اند و در گوشه‌ای تلوتلو می‌خورند. پس از درگیری در رابطه با کاری که در یک ساعت وحشتناک انجام می‌دادند، در فاصله‌ای از شهر، زیر لب زیر لب می‌گویند و داستانی می‌سازند که یک انجمن علمی و یک باشگاه کتاب دارند و به طور متناوب در آنجا ملاقات می‌کنند. رئیس می پرسد نام باشگاه آنها چیست و بعد از آن شخص برای مدت طولانی فکر می کند و این نام عجیب را جعل می کند - Guernsey Scholarly & Potato Strip Pie Society ? سپس از آنجایی که آنها این داستان را ساخته اند، اتفاقاً این را به عنوان یک کتاب ارائه می کنند. باشگاهی با پلاک نام و کار می کند در صورتی که نازی ها یک بار دیگر به دنبالشان بیایند و از آنجایی که آنها اکنون آن را برای آلمانی ها فاش کرده اند، می توانند به این شکل ملاقات کنند! 5 سال پس از این واقعیت تا سال 1946 ثابت است و در حال حاضر لیلی برای نوشتن داستانی در مورد جامعه علمی در بخش علمی لندن تایمز ساخته شده است. این زمانی است که او به سراغ Michiel Huisman می رود که تا حدودی نماینده غیر رسمی برای عموم مردم است و شروع به معامله نامه با او می کند و در مورد چیزی مشابه جویا می شود. هر دوی آنها دیوانه نویسندگان اواخر قرن هفدهم، چارلز شیپ و جین آستن هستند و این آنها را به هم نزدیکتر می کند. سپس یک روز خوب او به جزیره گرنزی می رود تا با افراد جامعه انتزاعی ملاقات کند و پست مقاله را با هر یک از افراد ملاقات کند و با آنها همکاری کند. هر شهروندی از صمیم قلب او را دعوت می کند و یادداشت های زیادی را مبادله می کند و مانند یک سلبریتی با او برخورد می کند و داستان مفصلی به او می دهد که به نوعی کثیف است و علاوه بر این واقعیت های زیادی را از او پنهان نمی کند - بنابراین او فکر می کند. در بالا، آنها معتقد نیستند که او باید به هیچ وجه مقاله در مورد عموم مردم خود را در لندن تایمز توزیع کند و از توضیح دادن به او خودداری کند که چرا آنها چنین برداشتی دارند! امتناع از رضایت او از توزیع داستان و نحوه نزدیک شدن او به تفکیک دلایل و گذشته تیره و تار اتفاقات در زمان اشغال آلمان، باقیمانده کل فیلم را تشکیل می دهد و شما را تا پایان غوطه ور نگه می دارد!

عکاسی فوق‌العاده است و طرح بسیار بافته شده است، به خاطر رئیس مایک نیول که بازی خود را به خوبی می‌داند و در حال حاضر در 4 مراسم عروسی و یادبود و هری پاتر و چلسی آتش نشان داده است، بنابراین نیازی به هیچ ارائه ? به لطف کار دوربین عالی، زمینه انگلیسی زیباتر و کنجکاوتر به نظر می رسد. محتوا بی عیب و نقص است و تغییر نیز روان است. بیش از هر یک از 7 در 10 به طور موثر!