🌸 دانلود فیلم The Exterminating Angel 1962 (فرشته نابودگر)

فرشته نابودگر 1962 (به انگلیسی: The Exterminating Angel) یک فیلم کمدی و محصول 1962 کشور مکزیک, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم فرشته نابودگر 1962 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که پس از یک مهمانی بزرگ شام،مهمانان متوجه می شوند به طور اسرارآمیزی نمی توانند اتاق را ترک کنند و....

این فیلم به کارگردانی Luis Buñuel, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم فرشته نابودگر 1962 یا دانلود دوبله فارسی فیلم The Exterminating Angel 1962 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Silvia Pinal, Jacqueline Andere, José Baviera, Augusto Benedico, Luis Beristáin, Antonio Bravo, Claudio Brook, César del Campo, Bertha Moss, Enrique García Álvarez, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود فرشته نابودگر 1962 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Silvia Pinal, Jacqueline Andere, José Baviera, Augusto Benedico, Luis Beristáin, Antonio Bravo, Claudio Brook, César del Campo, Bertha Moss, Enrique García Álvarez, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی فرشته نابودگر 1962 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم فرشته نابودگر 1962 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود The Exterminating Angel 1962 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم فرشته نابودگر 1962 Not Rated بوده و قبل از دانلود فیلم فرشته نابودگر 1962 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر Not Rated سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای کمدی, درام, فانتزی, بوده و محصول کشور مکزیک, هست. زبان اصلی فیلم فرشته نابودگر 1962 اسپانیایی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم فرشته نابودگر 1962 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم The Exterminating Angel 1962 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم فرشته نابودگر 1962 8.0/10 از 10 می باشد.

پس از یک مهمانی بزرگ شام،مهمانان متوجه می شوند به طور اسرارآمیزی نمی توانند اتاق را ترک کنند و...
مهمانان یک مهمانیِ مجلل درمی‌یابند که نمی‌توانند از آنجا خارج شوند...
» عالیجناب نوبیل « ( رامبال ) و همسرش » لوسیا « ( گالاردو )، پس از گذراندن بعدازظهرى در یک اپرا، پذیراى هجده مهمان براى مهمانى شام خود مى‏ شوند. مهمانى به خوبى برگزار مى‏شود، اما پس از خاتمه‏ ى آن به دلیلى ناشناخته هیچ‏کس را یاراى ترک سالن پذیرایى خانه‏ ى » نوبیل « نیست.
مهمانان بعد از یک مهمانی شام ، به طرز مرموزی قادر به ترک اتاق نیستند ... و طی چند روز آینده تمام تعصبات و نمایهای پیچیده که بنا بر جایگاه خود در جامعه ساخته اند ، کاملاً از بین می روند. زندگی مثل حیوانات
ملک‌الموت (El ángel exterminador) فیلمی محصول شرکت مکزیکی گوستاو آلسترید به کارگردانی لوئیس بونوئل است. داستان فیلم درباره مهمانان خانه سینیور نوبیل است که به دلیل غیر قابل توضیحی قادر به ترک خانه میزبان خود نیستند و هر تلاشی برای خروج، بی‌نتیجه رها می‌شود، گویی که هم در تلاش برای خروج هستند و هم اراده‌ای برای رفتن وجود ندارد
میهمانان در یک مهمانی شام طبقه بالا خود را نمی توانند ترک کنند...

جهت دانلود فیلم The Exterminating Angel 1962 (فرشته نابودگر) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

فیلم‌های متعددی که ما آن‌ها را پوشش می‌دهیم وجود نداشته است که درام ساخته شده باشند. در سال 2016، این یکی از آنها شد.

بونوئل، فیلمی سورئالیستی، آن را به جمعیت خود تسلیم کرد تا انتخاب کند داستان - گردهمایی افراد ثروتمند نمی توانند مهمانی را ترک کنند - واقعاً درباره چیست. راجر ایبرت گفت: "بازدیدکنندگان شام در کلاس تصمیم گیری در اسپانیای فرانکو سخنرانی می کنند. با چیدن یک میز غذا با غلبه بر متخصصان درگیری سراسری اسپانیا، آنها برای یک جشن جشن می نشینند، فقط برای اینکه ببینند آن برای همیشه ادامه دارد. در پارکی مشترک خودشان گرفتار شده‌اند. به تدریج از اینکه از دنیای بیرون جدا می‌شوند عصبانی می‌شوند، پست و عصبانی می‌شوند؛ وحشتناک‌ترین تمایلاتشان آشکار می‌شود."

در طول یک گردهمایی مناسب عصرانه در عمارت مجلل سنور ادموندو نوبیله و لوسیا دیگر، کارگران، همه آنها را ترک می کنند، اما بازدیدکنندگان نمی توانند. همانطور که روزهای گذشته، برخی گرد و غبار را گاز می گیرند، برخی به همه چیز پایان می دهند و عملاً هر یک از آنها دیوانه می شوند.

فقط زمانی که جشن را بازتولید می کنند - بعد از مراسم بمب گذاری شده معنویت گرایان و قصاب تلاشگر میزبانشان - آیا آنها در هر لحظه می توانند ترک کنند. با این حال، پس از مراجعه جدی برای ابراز قدردانی، آنها یک بار دیگر گرفتار می شوند و در کنار روحانیون ناپدید می شوند، زیرا غوغایی در خیابان ها برپا می شود.

در روسیه، افراد مجاز به «ترک» نیستند. یک حزب» به عنوان خصمانه و علیه دولت تلقی شد، بنابرفرشته نابودگر محدود شد. علاوه بر این، خود بونوئل پذیرفت که بین برنامه هزینه و شرایط مکزیک، فیلم ناامیدکننده بود. او آرزو می کند که این محدودیت بیشتر بود.

اولین باری که فیلم را دیدم تا حدودی نگران کل شرایط بودم، زیرا سعی می‌کردم فیلم را با تدبیر علمی «خواندن» کنم. بلکه باید آن را یک تن در نظر بگیرید تا به عمق فرشته نابودگر پی ببرید. داستان درباره گردهمایی از طبقه متوسط در مکزیک است که پس از یک شب در نمایش، در خانه یکی از آنها مهمانی می‌کنند. گردهمایی آنها نمایش گروه آنها و افرادی است که به آنها آرامش می دهند. در نقطه ای که فیلم شروع می شود، ابتدا کارگران را مشاهده می کنیم که به طور پیوسته از خانه خارج می شوند، به استثنای پیشخدمت که برای خدمت به بازدیدکنندگان باقی مانده است. همانطور که فیلم ادامه دارد، ما در شکست اخلاقی طبقه متوسط شرکت می کنیم، در حالی که آنها در یکی از اتاق های عمارت "بسته شده اند". در زمان مشابه، هر فرد دیگری در خارج از عمارت قفل می شود، بدون اینکه گزینه ای برای ورود به آن داشته باشد. من متوجه "قفل" می شوم علیرغم این واقعیت که قطعاً چیزی وجود ندارد که مسیر آنها را مسدود کند! شکست اخلاقی طبقه متوسط و تبدیل به چیزی بی رحمانه به تدریج حل می شود. قبل از هر چیز، آنها سعی می کنند منصفانه و درست عمل کنند. با وجود این واقعیت که می‌توانیم کاغذبازی‌های تکمیلی را برای روش‌های بعدی رفتارشان تشخیص دهیم. وقتی می بینند که باید فضا را به دیگران بدهند و در ازای آن نمی توانند دریافت کنند، در آن مرحله، مسائل شروع می شود... نکته اصلی که باید اضافه کنم این است که فرشته نابودگر بسیار سیاسی است و در مورد سبک زندگی ما و اینکه چگونه مغز ما را "قفل" می کند، صحبت می کند.

چند نفر از افراد ممتاز که اخیراً به یک نمایشنامه رفته اند برای یک اجتماع عصرانه به خانه یکی از جمع خود می روند. قبل از رسیدن، یکی از کارکنان در حال رفتن است. همانطور که آنها ظاهر می شوند، تعداد بیشتری از کارکنان انگیزه قانع کننده ای برای ترک احساس می کنند. در نهایت، در میان کارکنان، فقط مهماندار باقی می ماند.

بعد از شام، بازدیدکنندگان آنجا را ترک نمی کنند. همه بر روی مبلمان یا زمین سقوط می کنند. صبح روز بعد، افراد واقعاً ترک نمی‌کنند، و متوجه می‌شوند که نمی‌توانند به خود الهام کنند که ترک کنند، علی‌رغم این واقعیت که ترجیح می‌دهند نمانند و هیچ مورد واقعی مانع خروج آنها نمی‌شود. به همین ترتیب، افراد بیرون نمی‌توانند از خود الهام بگیرند تا وارد خانه شوند.

این عنوان، از راه‌های طولانی که باید واضح بود، هیچ ارتباطی با هیچ چیز در فیلم The Exterminating Angel نداشت.

/> چیزی شبیه به خون و تلنگر سورئالیستی، من بسیار از آن لذت بردم. بهترین کار این است که سعی نکنیم به طور تصادفی توسط رئیس هر گونه اهمیت نماینده را به آن کاهش دهیم. من اخیراً چند مورد را دیدم.

متأسفانه، ویدیویی که من تماشا کردم (ویدیوی دندان مرغ) تا حدودی تمیز شده بود، و در زیباترین سفیدها و مه‌آلودترین سیاه‌پوستان تعریف از بین رفته بود. در برخی مواقع تصویر کمی پرش می‌کرد و اتفاقاً برش‌های هاپ وجود داشت که در آن تصویر و برخی گفتمان از بین رفت. زیرنویس‌ها سفید بودند و بعضی اوقات وقتی تصویر سفید بود ناپدید می‌شد. در نقطه ای که زیرنویس ها به ویژه گسترش می یافتند، برخی اوقات از لبه های تصویر حذف می شدند. به همین ترتیب خطوط مختلف مبادله ای وجود داشت که بدون شرح انجام می شد. مطمئناً نیاز به تبادل برتر فیلم، بازسازی شده و با زیرنویس بهتر وجود دارد.

پیام رسان The Eradicating Heavenly نمایشی سوررئالیستی درباره انگل های شیک و دوست داشتنی است که در یک مکان جمع شده اند.

پس از بازدید از یک درام، جمعی از افراد محبوب جامعه بالا در یک مهمانی جمع شده اند. در خانه یک مرد نجیب و بزرگوارش. با وجود این، کارگران آنها به طور دست نخورده پست خود را ترک می کنند. بازدیدکنندگان در یک مهمانی عجیب و غریب و تا حدی عجیب شرکت می کنند. آنها بعد از شام متوجه می شوند که همه کارگران رفته اند و با وجود باز بودن هر یک از ورودی ها و پنجره ها، نمی توانند از سالن موسیقی فرار کنند. بازدیدکنندگان مقدار کمی نوشیدنی و غذا را از مهمانی شب گذشته پاک می کنند. روزها می گذرد و شرایط آنها پیچیده است. آنها مشتاق، خشک، ناتوان و هیستریک می شوند...

آقای. بونوئل ویترین غیرمعمولی از فساد انسانی ارائه کرده است که باعث شده اندوه و پرخاشگری به یک برخورد معمول تبدیل شود. او از طریق یک روش رویایی، با شخصیت ها کنترل می کند و بهترین و وحشتناک ترین ویژگی ها را از آنها بیرون می کشد. جدایی یک راز در فرشته نابودگر است. با وجود این، انزوا نوعی انتخاب در دنیای واقعی است.

آقای. بونوئل یکی از شخصیت های جامعه مورد علاقه را به ما نشان داده است که به طور نمادین در تنها احتیاط خود گم شده است. داستان بسیار مضطرب و دلسرد است، سرعت درگیر کننده و تغییرات انفجاری است.

مرکز کارگردان پیرامون خویشاوندان و شرایط او در عموم مردم است که او جایگاهی در آن دارد. این از یک فرد عجیب و غریب و تقلید در فرشته نابودگر پیشی می‌گیرد.

بازی‌ها عموماً عالی هستند. من به سیلویا پینال (لتیسیا) به عنوان صدای عقل و تحقق اشاره می کنم.

این یک بازی غافلگیرکننده و گیج کننده است که در کنار جمعیت به بیمار نگاه می کند.

یک تقلید مسخره‌آمیز رویایی و احمقانه که از محیط بی‌اهمیت و تعداد زیادی از شخصیت‌ها برای تأثیر بسیار تکان‌دهنده استفاده می‌کند، The Eradicating Holy Messenger ادعا می‌کند که جامعه اجتماعی‌شده فرضی همان افرادی است که از پایین به آنها نگاه می‌کنند، و زمان زیادی طول نمی‌کشد تا آنها اصول اخلاقی و قوانین برای تخلیه محل زمانی که تراشه ها از کار افتاده اند.

پیام آور مقدس حذف بازدیدکنندگان در یک گردهمایی ممتاز عصرانه که در خانه حاضر می شوند، اما به دلایل مخفیانه وقتی که شام تمام شد با گذشت روزها، ناامیدی آنها نسبت به شرایط و پریشانی به دلیل کم شدن ذخایر، تمام ردایی را که در جامعه ایجاد کرده اند از بین می برد.

فرشته نابودگر به نویسندگی و هماهنگی لوئیس بونوئل، فیلمی است که قصد دارد گیج کننده باشد. درهم ریختگی، و اولین نشانه‌ها صحنه‌های اصلاح‌شده‌ای هستند که عمداً به آخرین چاپ اضافه می‌شوند. این یک ایده جذاب است که در نیمه اصلی به طرز درخشانی اجرا شد، اما در ادامه بسیار طولانی می ماند زیرا همه چیز برای همیشه خسته کننده می شود.

علی رغم داشتن چنین شخصیت های بی شماری در یک اتاق انفرادی، هر یک از سرگرمی ها می توانند تأثیر خود را، هم منحصراً و هم در اطراف دیگران داشته باشند. دوربین عالی است و عکاسی در مقیاس خاکستری انرژی جاودانه ای به آن می دهد. به‌علاوه، توالی‌های رویایی، شعله‌های تصاویر و زیرمتن مسحورکننده‌ای وجود دارد که ممکن است در بازدیدهای مجدد ساده‌تر شود.

در مقیاس کلی، پیام‌رسان مقدس The Killing یک دلیل گیرا دارد و واقعاً از آن برای نشان دادن وحشی‌ها استفاده می‌کند. حس می‌کند که همه مردم در خود جای داده‌اند، اما به همین ترتیب اجزایی در اینجا وجود دارد که می‌تواند بیش از حد گیج‌کننده باشد و ممکن است سر خیلی‌ها را از بین ببرد، همچنین این که خورش بیهوده افراد ثروتمند زودتر از حد انتظار خسته‌کننده می‌شود. این مزیت من را برای بخش مناسبی از زمان اجرا داشت، اما در قسمت پایانی از بین رفت.

فیلم 1962 بونوئل (به معنای واقعی) حول گردهمایی افراد طبقه کارگر در یک گردهمایی عصرگاهی می چرخد. این موضوع در کتاب درخواست محتاطانه بورژوازی بیشتر مورد بررسی قرار می گیرد، اما در مقاله قبلی او بهتر عمل می کند. دلیل فیلم از نظر انرژی اساسی است. بازدیدکنندگان Nobille در اتاقی در اواخر شب گرفتار می شوند که تمایلی به ترک ندارند یا مناسب نیستند. خودشه. تا حلقه سوم فیلم که اپیلوگ یک محیط دیگر را در اختیار ما قرار می دهد تا در آن 80 دقیقه اکشن گذشته را ببینیم.

شخصیت ها ظاهراً از همان ابتدا با میل و رغبت در درون این داستان کافکایی قرار می گیرند. هیچ مرزی برای اتاق زیر وجود ندارد، هنوز کسی نمی تواند از خطوط آن عبور کند. در اینجا هیچ علمی تخیلی در بازی وجود ندارد، بیشتر یک تنش وجودی است که آنها را از آنچه در گذشته نهفته است باز می دارد. بخشی از بازیکنان بی‌تفاوت تلاش می‌کنند و فرار می‌کنند، اما برخی تسلیم می‌شوند بدون اینکه انگشت خود را به سختی بلند کنند یا در نهایت سرعتشان را کم کنند، گریه می‌کنند و برای حرکت بیشتر مناسب نیستند. معضل آن‌ها هم آرامش‌بخش نیست، مرگ، گرسنگی و تشنگی درون جمع وجود دارد و تجربه‌شان برای مدت طولانی اتفاق می‌افتد.

گاهی بونوئل جمعیت را بار دیگر از اتاق نجات می‌دهد و ما افرادی را می‌بینیم که از بیرون با همان گیجی به خانه خیره شده‌اند. اما یک بار دیگر تلاشی برای نجات انجام می‌شود، هیچ‌کس صادقانه تلاش نمی‌کند که به سادگی قدم بزند، ورودی‌ها را باز کند و اجازه دهد افراد فقیر سرزنش شوند.

ما باید از این شرایط چه کنیم. واضح است که بیانیه ای وجود دارد که بونوئل معتقد است ما باید از آن استفاده کنیم. آیا این یک مثال ساده از گیر افتادن طبقات کارگر در درون درک خود است که ممکن است جهان را تفسیر کند، با اشتیاق برای درک انواع مختلف افراد فقط نمایشی از صحبت های پوچ با معیارهای ادعایی آنها؟ آیا این اشاره ای به درگیری سراسری اسپانیا است که در آن کسانی که در جاده ها هستند مجبور بودند در حالی که طبقات کارگر گوسفندان خود را می خوردند، نبرد کنند؟ پایان بیشتر از آنچه می‌گویم آشکار می‌کند، اما فکر می‌کنم این بهترین فیلم بونوئل در بین کسانی است که دیده‌ام و یک ساعت تازه و جاودانه است که تعداد بیشتری از پرسش‌ها را نسبت به آن‌چه پاسخ می‌دهد مطرح می‌کند.

اثر هنری بونوئل در سال 1962 با محدودیت فرویدی بورژوازی، "فرشته قاتل" یک مسلخ سورئالیستی است.

مجموعه ای از افراد ثروتمند ممتاز از بورژوازی در نهایت در حالی که به یک خانه می رفتند به طور عجیبی در داخل خانه ای گرفتار می شوند. گردهمایی مجلل عصرانه راه‌های ورودی قفل نیستند و هیچ توضیح خوبی برای اینکه چرا آنها نمی‌توانند آنجا را ترک کنند وجود ندارد، با این حال آنها مانند بازداشت‌شدگان گرفتار می‌شوند و علاوه بر این، هیچ‌کس نمی‌تواند وارد شود (پلیس گیج در بیرون مستقر شده و تلاش می‌کند تا دریابد که چگونه افراد ثروتمند را نجات دهند. ). در سرتاسر فیلم، تحقیر و نفرتی که در واقع به طور مداوم نسبت به خود و یکدیگر احساس می‌کردند، در حالی که به تدریج از موقعیت و فرضیات خود محروم می‌شوند، در حال نبرد بر سر آب، چرت زدن روی زمین و توهین به یکدیگر هستند، ظاهر می‌شود. بدن درنده آنها از گرمای شدید بوی می دهد.

در این دنیای جدید، پول نقد و قدرت بورژوازی به بیهودگی کاهش می یابد. هرچیزی که وحشیگری واقعی باشد! این مثل ما نیست! به یاد بیاور هویتت چیست، تربیتت را به خاطر بیاور!»، یک متخصص فریاد می زند و سعی می کند دعوا را از هم جدا کند، اما این یک علامت بی فایده است - در اینجا ثروتمندان از هر فرد دیگری بزرگتر نیستند، زیرا حتی کارگران و آشپزها هم دلسوز بودند. پیش‌آگاهی برای تصدیق آنچه در راه است و رفتن به ابتدای فیلم، قبل از آشکار شدن چفت‌های غیرقابل شناسایی هر چیزی را بدون ثروتشان، و بدون بدبختان، کسی را ندارند که کنترل کنند یا احساس بهتری داشته باشند. همه چیز را حذف کنید و آنها به افرادی (یعنی موجوداتی) تبدیل می شوند که همه افراد واقعاً هستند، جایی که اهمیت دارد. فقرا برای ثروتمندان ضروری‌تر از آن چیزی هستند که تصور می‌کنند.

فیلمی مانند «فرشته ریشه کن‌کننده» به ما توصیه می‌کند که با کمی توجه به ثروت، کاملاً در جعبه‌های خشن و سخت گرفتار شده‌ایم. خلقت خودمان (و جامعه)، و انتخاب آگاهانه برای ترک آنها به شیوه خاص خود تقریبا غیرقابل تصور است.

لوئیس بونوئل و لوئیس آلکوریزا از زمان «تب در ال پائو اوج می گیرد» با هم فیلمی نگفته بودند و در اینجا آنها برای این گونه از نمایشنامه ناقص خوزه برگامین گرد هم آمده اند. نتیجه، اثری آشفته، غیرقابل طبقه‌بندی و در عین حال کاملاً هیپنوتیزم‌کننده است که پس از «ویریدیانا» از سال قبل، آغاز عصر درخشان بونوئل را نشان می‌دهد.

هرگز مستعد جذب تماشاگر معمولی Multiplex/Netflix نیست. تنها ولعش این است که منحرف شود، اما برای عده معدودی با بصیرت، به دلیل اخلاقی بودن لایه‌های اهمیتش، آنچه در مورد بی‌احتیاطی‌های بشریت و حتی درخشش تخصصی آن به‌عنوان قطعه‌ای از فیلم‌سازی گفته می‌شود، علاقه‌ای غیرقابل مهار دارد.

به گفته خود رئيس "بهترين توضيح اين فيلم اين است كه از منظر توضيح بدون تحريف، هيچ توضيحي وجود ندارد". همانطور که راجر ایبرت، کارشناس زیرکانه متوجه شده است، بونوئل نیز ممکن است گفته باشد که «از منظر شفاف سازی، هیچ دلیلی وجود ندارد.»

اکثر فیلم در فضای محدود یک فیلم اتفاق می افتد. سالن و روشی که سنور بونوئل بازیکنانش را جمع می کند و حرکت می دهد ماهرانه است. فیلمبردار او، گابریل فیگوئروآ، انبوهی از بدبختی‌های هولناک را ارائه می‌کند و سرفصل کار ژسوس براچو به‌ویژه شگفت‌انگیز است، زیرا خانه‌ای عجیب و غریب به‌تدریج بخشی از خانه‌ای متروک را به خود می‌گیرد.

کمدی و خطر در اینجا دست به دست هم می‌دهند. لایه بیرونی احترام متقابل خراشیده شده است تا ناسازگاری زیر آن آشکار شود. به همین ترتیب یکی از اجزای سرگرمی به هزینه دیگران در عجله خاصی وجود دارد که فرد هنگام مشاهده تحمل برتری احساس می کند. بدیهی است که هیچ فیلمی از بونوئل بدون کاوش در مذهب کاتولیک به پایان نمی رسد و در اینجا بازدیدکنندگان پس از دور شدن از دام سالن، گرفتار کلیسا می شوند.

ژرژ سادول منتقد توصیه کرده است که این کار را انجام دهد. فیلم درخشان زندگی و کار بونوئل را خلاصه می کند و مطمئناً بخشی از عکس ها و اپیزودهای اینجا یکی را به عنوان اولویت اصلی «عصر طلایی» او که 32 سال زودتر ساخته شده است قرار داده است. بونوئل پس از بازگشت به میدان اول بحث استعفا را مطرح کرد اما خوشبختانه برای ما این یک خطر غیرفعال بود.

فیلمی که من توسط وودی آلن دنبالش کردم. فیلم، این تعداد افکار بیشتر از بازیگری و هماهنگی است. فیلم، رویایی (چه کلمه ای!) و با این مدیر فیلم اسپانیایی من هدف آینده خود را مشخص می کنم.

من دوست دارم داستان را به عنوان یک فضای فرضی بپذیرم، و جوینده هوای رضایت طبقه ثروتمند را معرفی کنم. انظار عمومی - "نخبگان" ادعایی که هرگز موقعیت خود را تسلیم نکردند و فقط آن را به کسی پایین تر از آن نمی گذاشتند. که دارای شایستگی، گفتمان و انصاف حیرت‌انگیز، هرچند ظریف است. تیپ تاپ، که حریفش اعضای خودش است.

عوامل آن در شرایط فورس ماژور قرار می‌گیرند و آماده می‌شوند که لباس نادرست را بردارند و تجسم خود را نشان دهند. آنها قبل از اینکه به پایین ترین سطح در تحقیر اخلاقی خود برسند، دچار سهل انگاری می شوند، نقاط بریدگی یا تمایزات در گرایش جنسی، تجاوز به مهارت، غرور، غرور و شرارت. آنها به جای جستجوی روشی برای نجات خود (جهان را کشف کنند)، به یکدیگر خیره می شوند (مانند ملل مختلف)، دشمنان را در یکدیگر می بینند و آماده کشتن یکدیگر هستند. در این پاییز اول، آنها به سرعت تمایلات اسفناکی را که به نیازهای روزمره مردم عادی نسبت می دهد، مرور می کنند - آنها مانند شامپاین در آب شریک می شوند. آنها می توانند سعی کنند کاغذی را که کارگر فیلم نشان داده است (که من هرگز به آن فکر نکردم) بخورند. همچنین، چه چیز دیگری می تواند در از بین بردن پوسته غنی آنها به نمایش بگذارد، وقتی آنها از زندگی خسته می شوند، احساس تحقیر درونی نسبت به او می کنند، سردی انسان پوچ را نشان می دهند، در طرح ها گم می شوند (مثلاً تراشیدن پاهای مردان) و انزجار از ظرافت ادعایی.

در چنین دیدگاه رستگاری عمومی مانند مردگان، عزیزان، محققان، افرادی که تریاک مصرف می کنند. خارج از این عامه مردم، می‌توان یک هیولای مهجور باشد، یا اینکه گوسفندی صادق باشد، فوراً مطابق با نیازهای کلاس جهانی خواهد بود. تمام این شوخی به این شانس ختم نمی شود که بالاخره آنها به برجسته ترین ناخوشایند خود نرسیده اند، فقط خاطره سطوح قبلی آن بالا می رود و راهی برای فرصتی برای کشف ارزش واقعی انسان باز می شود. وجود.

شاید این تحقیق که چرا ما این اتفاق را می بینیم بی اهمیت باشد. شاید پرس و جو درست راه طولانی است که ما اجازه می دهیم این اتفاق بیفتد؟

http://vihrenmitevmovies.blogspot.com/

لوئیس بونوئل در اواخر دهه 20 و اواسط دهه 30 با فیلم هایی مانند "Un chien Andalou" (1929) و "L'age d'or" (1930) شناخته شد، اما دوره فوق العاده او احتمالاً در دهه 60 آغاز شد. او نیز در حال حاضر در دهه 60 خود بود (در سال 1900 به دنیا آمد).

«فرشته قاتل» (1962) پس از «ویریدیانا» (1961) دومین فیلم این دوره خارق العاده است. فرشته نابودگر ارتباط نزدیکی با "Le charme discret de la bourgeoisie" دارد که 10 سال پس از این واقعیت عرضه شد. در "Le charme discret de la bourgeoisie" چند نفر از طبقه کارگر بالادست تلاش می کنند غذا بخورند، اما هر بار که می خواهند شروع کنند ناراحت می شوند. در «فرشته در حال ریشه کن کردن»، جمعی از افراد طبقه کارگر بالا خورده اند، اما پس از اتمام جشن خود، بدون وجود مانع فیزیکی، خود را ناتوان از ترک خانه می بینند.

گرچه خود بونوئل به طور مداوم این کار را انجام داده است. با تمرکز بر این که هیچ منطقی در فیلم The Exterminating Angel وجود ندارد، دو ترجمه بسیار رایج شده است.

طبق درک اصلی، فیلم نشان می دهد که لایه تمدن طبقه بالای کارگر (بر خلاف آنها) چقدر ناچیز است. خود دید ذهنی) واقعاً چنین است. در این درک، فیلم شباهتی نزدیک به فیلم های سینمایی دارد، به عنوان مثال، "ارباب مگس ها" (1963، پیتر کریک) و "La grande bouffe" (1973، مارکو فرری). این درک توسط عمارت در حال فرو ریختن در غاری که گوسفندها را روی آتشی باز می‌جوشانند، به تصویر کشیده می‌شود.

طبق ترجمه دوم، فیلم نشان‌دهنده حصر سیاسی اسپانیایی میانه‌رو است که پس از جنگ جهانی دوم با سیستم فرانکو در آن قرار گرفته بود. . در این ترجمه انزوای سیاسی، شخص غیر واقعی مانع خوب به نظر می رسد. در ترجمه دیگر، فقط یک شخصیت سوررئالیستی به فیلم می دهد، جایی که روسای مختلف دلیل عادی تری (مانند آب و هوای سنگین) ایجاد می کردند.

گردهمایی عصرگاهی یکی از مکان هایی است که بونوئل دوست داشت. نه تنها در دو فیلمی که قبلاً به آنها اشاره شده بود، این یک بخش اساسی فرض می شود، بلکه علاوه بر این در "ویریدیانا" طنز شام آخر یکی از صحنه های کلیدی است. من فکر می کنم توضیح این است که یک گردهمایی عصرانه از یک منظر یک نیاز ضروری انسانی (غذا) و سپس دوباره یک نمایش اجتماعی (دکور) را تثبیت می کند که با آن افراد ممتاز تلاش می کنند خود را از بقیه مردم جدا کنند.