🌸 دانلود فیلم The Diving Bell and the Butterfly 2007 (لباس غواصی و پروانه)

لباس غواصی و پروانه 2007 (به انگلیسی: The Diving Bell and the Butterfly) یک فیلم درام و محصول 2007 کشور فرانسه, آمریکا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم لباس غواصی و پروانه 2007 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که فیلمی بر اساس زندگی واقعی «ژان دومینیک بوبی» (آمالریک)، سردبیر مجله ی «ال» که سکته می کند و تمام بدنش فلج می شود. حالا او تنها از طریق پلک چشم چپ می تواند با دنیای اطرافش ارتباط بگیرد. به کمک یک مشاور گفت وگو (کروز) «بوبی» می تواند افکار خود را به صورت حروف الفبا شکل دهد و از همین راه موفق به نوشتن رمانی به نام «لباس غواصی و پروانه» می شود….

این فیلم به کارگردانی Julian Schnabel, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم لباس غواصی و پروانه 2007 یا دانلود دوبله فارسی فیلم The Diving Bell and the Butterfly 2007 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Mathieu Amalric, Emmanuelle Seigner, Marie-Josée Croze, Anne Consigny, Patrick Chesnais, Niels Arestrup, Olatz López Garmendia, Jean-Pierre Cassel, Marina Hands, Max von Sydow, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود لباس غواصی و پروانه 2007 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Mathieu Amalric, Emmanuelle Seigner, Marie-Josée Croze, Anne Consigny, Patrick Chesnais, Niels Arestrup, Olatz López Garmendia, Jean-Pierre Cassel, Marina Hands, Max von Sydow, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی لباس غواصی و پروانه 2007 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم لباس غواصی و پروانه 2007 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود The Diving Bell and the Butterfly 2007 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم لباس غواصی و پروانه 2007 PG-13 بوده و قبل از دانلود فیلم لباس غواصی و پروانه 2007 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر PG-13 سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای درام, تاریخی, بوده و محصول کشور فرانسه, آمریکا, هست. زبان اصلی فیلم لباس غواصی و پروانه 2007 فرانسوی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم لباس غواصی و پروانه 2007 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم The Diving Bell and the Butterfly 2007 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم لباس غواصی و پروانه 2007 8.0/10 از 10 می باشد.

فیلمی بر اساس زندگی واقعی «ژان دومینیک بوبی» (آمالریک)، سردبیر مجله ی «ال» که سکته می کند و تمام بدنش فلج می شود. حالا او تنها از طریق پلک چشم چپ می تواند با دنیای اطرافش ارتباط بگیرد. به کمک یک مشاور گفت وگو (کروز) «بوبی» می تواند افکار خود را به صورت حروف الفبا شکل دهد و از همین راه موفق به نوشتن رمانی به نام «لباس غواصی و پروانه» می شود…
داستان واقعی "ژان دومینیک بوبی" سردبیر فرانسوی مجله‌ی مد "ال" که در سن 43 سالگی بر اثر سکته باید با جسمی زندگی کند که به جز چشم چپ تمام اعضایش فلج است...
داستان اعجاب برانگیزی درباره مردی موفق در کار و زندگی است. ولی ناگهان روزی تقدیر از او روی بر می گرداند و در سن 43 سالگی سکته مرگباری را می کند، که موجب می شود تا تمام اجزای بدنش از حرکت باز می ایستد و قادر به ارتباط با دنیای اطرافش نیست. ژآن دومنیک که فقط پلک چشم چپش هنوز از کار نیافتاده است...
داستان واقعی ژان دومینیک بابی، سردبیر ال، که دچار سکته مغزی می شود و مجبور است با بدنی تقریباً فلج زندگی کند. فقط چشم چپش فلج نیست
چهل و سه ساله سردبیر مجله Elle ، ژان دومینیک بابی - ژان دو به دوستان خود - بیدار می شود که نمی داند کجاست. او در یک بیمارستان برک-سور-مر است ، جایی که چند هفته گذشته پس از تحمل سکته مغزی عظیم در کما بوده است. اگرچه امکانات شناختی او در معرض دقتی است ، اما به سرعت می آموزد که او دارای سندرم قفل شده است که منجر به فلج شدن وی شده است ، از جمله عدم توانایی صحبت کردن. یکی از معدود عضلات عملکردی چشم چپ وی است. وضعیت جسمی او و بستری شدن در بیمارستان ، باعث ناراحتی بسیاری از افراد در زندگی وی شده است ، از جمله: سیلین دزمولینز ، عاشق سابق و مادر فرزندانش. اینس ، عاشق فعلی او. و پدر سالخورده اش که او را Papinou می نامد
پیله و پروانه فیلمی فرانسوی درام به نویسندگی رونالد هاروود و کارگردانی جولیان اشنابل است که بر اساس کتاب خاطراتی به همین نام اثر ژان دومینیک بوبی ساخته شد. فیلم داستان ژان دومینیک بوبی از سردبیران مجله اِل است…
فیلم بر اساس کتاب خاطرات ژان دومینیک بوبی اقتباس شده است. ژان دومینیک بوبی قبل از اینکه دچار عارضه حمله مغزی و نشانگان قفل‌شدگی بشود، از سردبیران مجله اِل بود. وی که دچار فلج جسمی شده بود، از لحاظ مغری کاملاً سالم بود اما بجز پلک چشم چپش، اختیار تمامی عضلات بدنش را از دست داده بود. از این روی تنها راه ارتباطی‌اش با دیگران از طریق پلک‌زدن بود. وی به این وسیله و با کمک پرستاران و اطرافیانش کتابی از زندگی خود را نوشت. وی ۱۰ روز پس از چاپ کتابش، به علت ابتلا به سینه‌پهلو درگذشت…

جهت دانلود فیلم The Diving Bell and the Butterfly 2007 (لباس غواصی و پروانه) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

داستان اصیل ژان بابی توسط "جولیان اشنابل" به طور کامل روی پرده بزرگ معرفی شده است، و "ماتیو آمالریک" موقعیت های دانیل دی لویس در "پای چپ من" و رابرت دنیرو در "بیداری ها" را ارائه می دهد. به ما فکر می کند که احساس کنیم، در مورد انتقال گفتمان، فریاد زدن، نشان دادن بیان و غیره عمل می کند، یا تمایل دارد که صرفاً یک مانکن بودن با آن مبارزه شود.

در ابتدا رئیس دیدگاه بابی را به ما نشان می دهد که برای تماشاگران عجیب و غیرقابل پیش‌بینی به نظر می‌رسد، زیرا آنها در مورد این نوع اولین دیدگاه فردی کنجکاو هستند، و همزمان آنها را وحشتناک و وحشتناک می‌کند. در ابتدا به نظر می رسد انتخاب وحشتناکی برای نشان دادن دیدگاه بابی برای مدت طولانی است، اما پس از مدتی ما بسیار شبیه بابی به آن عادت می کنیم، و این به ما کمک می کند تا وضعیت او را بهتر درک کنیم. احساس آسیب پذیری و بدبختی مثل بابی. درخواست تکرار زبان فرانسوی (E, S, A, R, I, N, T, U, L, ......) برای ژان به همان اندازه که برای ما ارزش دارد و در پایان فیلم مفید است. ما در پایان روز با آهنگ آشنا می شویم و تا حدودی آن را تا آخر عمر یاد می گیریم. مانند هر فیلم زندگینامه ای که برای فیلم ساخته شده است، علاوه بر این، دارای چند تغییر است و داستان اول را رها می کند، با این حال آنها آنقدر برجسته نیستند که عمق داستان واقعی را جابجا کنند و تصویر دقیقی از شرایط واقعی "ژان - دومینیک بابی" و نبرد باورنکردنی او برای نه تنها پیشروی برای انتقال منحصراً با استفاده از چشم چپش، بلکه علاوه بر این، آهنگ "The Jumping Ringer and The Butterfly" را نیز بسازد. تیراندازی در یک کلینیک مشابه که در آن بابی مورد پذیرش قرار گرفته و تحت درمان قرار گرفته است، به افزایش دقت داستان کمک می‌کند و به ما کمک می‌کند تا دنیایی را که بیبی در زمان‌های پر دردسر خود پیدا کرده بود، ببینیم و به همین ترتیب ما را در یک گردش غیرقابل‌وجود در Imaginarium ژان بابی، جایی که او تصور می‌کرد، به ما کمک می‌کند. روزهای عظمت به عکس ها و موقعیت های نامنظم و احمقانه ; فقط برای اینکه او را به نبرد خود ادامه دهد. موسیقی متن متوسط و فیلمبرداری محتاطانه و تا حدی رضایت بخش ظاهری به تنظیم وضعیت ذهنی لباس غواصی و پروانه در عنوان صحیح کمک می کند و آن را به یک ضرورت بی چون و چرا تبدیل می کند.

در سال 1995، مدیر مجله فرانسوی Elle ژان دومینیک 'ژان دو' بابی سکته کرد که او را کاملاً مرده و مات کرد. می توانست چشم چپش را خم کند. او با کمک یک ضبط کننده فوق‌العاده آرام و ستایش خانواده‌اش، وضعیت غیرمعمول خود را در کتاب «زنگ جهنده و پروانه» (Le Scaphandre et Le Papillon) توضیح می‌دهد و حرف به حرف آن را هدایت می‌کند و به حرف درست نگاه می‌کند. به‌عنوان یک مقاله‌نویس، الفبا را به تصویر می‌کشد.

جولیان اشنابل که به طرز دردناکی سرگرم‌کننده و درگیر بود، برای لباس غواصی و پروانه برنده بهترین رئیس در جشنواره کن شد، و همچنین برای اسکار انتخاب شد. Plunging Chime به همین ترتیب سه نامزدی دیگر اسکار را برای فیلمبرداری، تغییر و بهترین ترکیب (فیلمنامه با توجه به مطالبی که اخیراً ساخته یا توزیع شده) توجیه کرد.

ماتیو آمالریک (مونیخ) در نقش ژان دو، کار دشواری که باید جانی دپ (که به دلیل ضبط برای Privateers of the Caribbean: At World's End باید از آن خارج می شد) بود. امانوئل سینر (همبازی دپ در در دهم) نقش سلین دزمولین، مادر فداکار بچه‌های ژان دو را بازی می‌کند. یکی از برگزیدگان اسکار، مکس فون سیدو (گزارش اقلیت، پله پیروز) نقش پدرش پاپینو را بازی می‌کند که نمایشی تکان‌دهنده به عنوان پدر ناتوان ژان دو برگزار می‌کند. بیانیه. وقتی ژان دو می‌گوید: «ترس زدم برای خودم. به جز چشمم، دو چیز دیگر مرده نیست، ذهن خلاق و حافظه‌ام»، شما نمی‌توانید جلوی خود را بگیرید و باشید. از روح او شگفت زده شد در نقطه ای که ضعف خود را نشان می دهد ("ما همه بچه هستیم، ما در کل نیاز به تایید داریم" در مورد رابطه او با پدرش)، دقیقاً دقیقاً چیزی را که او می گوید احساس می کنید. نظر بدون توجه به جسمی بودن شما برابر است.

فرض داستان می توانست آن را کسل کننده کند، اما اجرای عالی آن را عملاً مادی کرد. موسیقی متن نیز به همین ترتیب ترکیبی جذاب با Bright (Light My Direction) از U2 است، و بدیهی است که Seigner ملودی خودش را به صدا در می آورد.

خب این بدون شک یک فیلم خاص و تماسی است. او یک مورد بدبختی بود! من فکر می‌کردم که تماشاگر با ظاهرش در مقابل افراد دیگر، بهتر از آن چیزی که دنیا برای او ظاهر می‌شود، مواجه شده است، با این حال، احساس می‌کنم که به احتمال زیاد انجام آن بسیار ساده‌تر است.

اوایل برای نگرانی و بی نظمی او ارزش قائل بودم زیرا او به وضعیت خود توجه می کرد. چقدر ناامید کننده است که تلویزیون شما به مدت 4 ساعت روی برنامه های کودکانه تنظیم شده باشد و هیچ راهی واقعی برای تغییر ایستگاه وجود نداشته باشد، یا اینکه در طول چیزی که ممکن است از آن قدردانی کنید متوقف شود. شرایط او مطمئناً باعث تحمل یک مرد می شود!! فکر می‌کنم درگذشت او هدیه‌ای بود، با توجه به...

شخصاً به من کمک شد تا زنگ پرش خودم را به خاطر بسپارم که به هیچ وجه، شکل یا شکلی با او تضاد نداشت. (باز هم یک جلسه طولانی مدت با بیماری لاعلاج، که خوشبختانه به دلیل آن انجام دادم!) من تحت تأثیر آزادگی همراهان، خانواده و متخصصانم قرار گرفتم که در زمانی که روی پشتم همسطح بودم برای من بسیار مفید بودند! قدردانی که در آن لحظه احساس کردم، با لباس غواصی و پروانه بازگردانده شد. شما هرگز نمی توانید به طور کامل برای کمک ارزش قائل شوید و ترجیح دهید می توانید وقتی کاملاً بی دفاع هستید!

تماشای فرزندش در حال پاک کردن لجن از صورتش سخت بود! من برای خانواده اش خیلی یا بیشتر از احساسم نسبت به او احساس داشتم. (مطمئناً دیدن او سخت بود!) او هیچ گزینه واقعی جز گذر از شرایطش نداشت، با این حال خانواده اش عمداً آن را تحمل کردند!

از رابطه او با نیمه بهترش کمی گیج شدم. او به وضوح حواسش به معشوقش بود، اما مطمئن نبودم که نیمه بهتر او و او هنوز قبل از سکته به او وابسته باشند. برایش وحشتناک به نظر می رسید که همسر غمگینش از طریق تلفن از صحبت های او برای عزیزش تعبیر کند که او بی قراری می کند که او به او سر بزند! به نظر می رسید که همسر شایستگی بهتری داشته باشد! کنارش بود، در حالی که دلبر آرامش خودش را جلوی نیازهایش گذاشته بود... چطور می‌توانست با کسی که واقعاً روی او تمرکز می‌کرد، اینقدر رقت‌انگیز رفتار کند؟ من این را دوست نداشتم و در مورد او خیلی خوب صحبت نمی کرد! شاید چیزی را از دست داده‌ام...

داستان غم‌انگیز، با این حال یک ناظر باید برای به خاطر سپردن بخت و اقبال خود به آن محدود شود!

همه و همه فیلمی مهم خواهد بود.

احتمالاً همه افراد در سنین بزرگسالی فردی را می شناسند که سکته مغزی را تجربه کرده است و از مبارزه مهم برای بازگشت به کار عادی می داند. لباس غواصی و پروانه به نبرد ژان دومینیک بابی واقعی بستگی دارد که تصحیح کننده مجله سبک فرانسوی Elle بود. در حالی که اکثر قربانیان سکته مغزی می‌توانند با تمرینات فیزیکی و زبانی برای بازیابی اکثریت قریب به اتفاق توانایی‌های ارتباطی خود دست و پنجه نرم کنند، بیبی چیزی را تجربه کرد که به عنوان امن در اختلال شناخته می‌شود و همیشه قادر به انجام کارهایی بیشتر از داشتن گزینه سوسو زدن یک چشم نبود.

این مرد خارق‌العاده با به هم زدن یک چشم برای نشان دادن یک حرف هدایت‌شده از مجموعه حروف، این امکان را داشت که کتابی درباره پاسخ‌هایش به وضعیت امن خود بنویسد.

در فیلم The Diving Bell and the Butterfly، او کمک ثابت نیمه بهتر اوست که به دلیل داشتن رابطه نامشروع محبت با یک اسکورت از او جدا شده بود. اسکورت به عنوان فردی کم عمق و ناتوان در کمک به بابی در طول ساعت بیماری به تصویر کشیده می شود. به عنوان یک قاعده کلی، این اسکورت او بود که دوست همیشگی او در کلینیک به همراه دیگر مهمش بود که فقط گاهی اوقات در هر نقطه ای که جوان ها را برای ملاقات با پدرشان می برد به ملاقات می رفتند. مقاله جالبی در salon.com وجود دارد که در آن عزیزان بابی با توجه به رویدادهای واقعی ذکر شده است.

هر چه ظرایف واقعی باشد، فیلم تصویری غوطه‌ور از هنوز در هوا به دست می‌دهد. اجازه دهید ماده او توسط تروما کنترل شود.

کارگردان، جولیان اشنابل شامل استراتژی است که در آن تماشاگر جهان را از چشمان بابی می بیند. این - از ابتدا - آزاردهنده است، اما خیلی زود به بهترین ابزار تبدیل می شود و به ما امکان می دهد واقعاً با چیزی که احتمالاً برای بابی شبیه به آن بوده است روبرو شویم.

در فیلم The Diving Bell and the Butterfly، بابی آخرین جلسه خود را با خود به یاد می آورد. بابا متیو آمالریک در نقش بابی و مکس فون سیدو در نقش پدرش شاید حیاتی‌ترین صحنه‌ای را ارائه می‌دهند که در هر مقطعی تجربه کرده‌ام. اشنابل در دی‌وی‌دی نکات برجسته‌ای را بیان می‌کند که او این وضعیت را به عنوان یک شناخت برای پدرش ایجاد کرده است. اینکه واقعاً در بین بابی و پدرش اتفاق افتاده باشد، واقعاً کوچکترین چیزی از تأثیر آن نمی‌کاهد.

یک تصویر انگیزشی برای هر یک از ما، The Plunging Ringer and the Butterfly فیلمی است که نباید از دست داد. .

گیر افتادن در بدن خودمان چه حسی می تواند داشته باشد؟ واقعاً، من حتی نمی توانم تصور کنم، باید خفه شود. با این حال، این قطعاً همان چیزی است که لباس غواصی و پروانه به آن می پردازد، زیرا اولین بیانیه فردی، تنظیم کتاب خودنمایی که توسط ژان دومینیک بابی، ناظر ارشد مجله طراحی Elle، در آخرین دوره طولانی زندگی اش تنظیم شده است. زندگی، بلافاصله پس از سکته مغزی، او را کاملاً مرده کرد، به غیر از یک چشم، که به لطف یک سیستم مکاتبات هوشمندانه و آهسته آن را نشان می داد.

فیلم قابل توجهی است که با موضوع شروع می شود. و داستان در فرد اصلی. ما هم مانند او، فیلم را بدون اعتراف به اتفاقی که در حال رخ دادن است شروع کردیم، با این حال قدم به قدم، با او، به سراغ یافتن واقعیت بی رحمانه می رویم. پس از آن، بابی مردی بود که قدرت زندگی خود را داشت و به عنوان قلب شکن، سواشباکلر و ورزشکار ایستاده بود. این شروع غیرمنتظره به سرعت ما را به حال و هوای فیلم و به حس تباهی آن مردی می برد که از ناکجاآباد زندگی را ناپدید کرد و خود را به تختی بست که در واقع نمی توانست حرکت کند یا صحبت کند. او ویرانگر است.

یکی از دیدگاه‌هایی که بیش‌ترین توجه را به خود جلب می‌کند، تسلط ذهنی بر روش‌های عکاسی و نقاط دوربین است تا دقیقاً آنچه را که آن مرد دیده است به ما نشان دهد و ما را مستقیماً در پوست خود قرار دهد. . با بهره‌گیری از تمام روش‌های سینمایی، از نمای نزدیک گرفته تا مبهم، می‌توانیم از طریق چشم بزرگ بابی ببینیم، و این به فیلم یک نوع جلوه دیگر می‌دهد. دکورها و لباس‌ها به‌طور غیرمعمول کاربردی هستند و تمام سنگینی یک داستان واقعی از عذاب را به فیلم ارائه می‌کنند، اما علاوه بر شکست دادن گذشته، آنچه ممکن است تصور شود.

بازیگران به طور کلی عالی هستند. به عنوان یک فیلم فرانسوی، زبانی که استفاده می شود، بدیهی است فرانسوی است، با این حال اعتراف می کنم که از آن بسیار لذت بردم، زیرا تعداد کمی از سرگرم کننده های موجود در فیلم The Diving Bell and the Butterfly های انگلیسی صحبت می کنند و شنیدن آنها به زبان محلی شان دوست داشتنی است. متیو آمالریک یک سرگرم کننده فوق العاده است و در کار بابی و نحوه برقراری ارتباط با او ایده آل بود، اما به شکلی ایستا، بدون حرکت، صدایش به گونه ای شنیده می شود که گویی در اندیشه های اوست. امانوئل سیگنر و ماری ژوزه کروز علاوه بر این برای کارهای مثبتشان بسیار مهم هستند.

در پرتو رمان شخصی، «زنگ زن غوطه‌ور و پروانه» داستان باورنکردنی تکان‌دهنده و انگیزشی ژان دومینیک بابی است. در پی تجربه سکته مغزی، مصحح مجله فرانسوی Elle، ژان دومینیک بابی مصمم است که به «سندرم قفل شده» بسیار غیرمعمول مبتلا شود، که او را کاملاً مرده می‌کند، به استثنای ظرفیت چشمک زدن با چپ. چشم بابی از تخت خود و با کمک مربیان زبان، یک مجله را با سوسو زدن به تنهایی هدایت می کند. او با روشن کردن بی امان و غیرقابل تحمل هر کلمه هر حرف به نوبه خود، بخش هایی از دنیای درونی خود را که در آن اسیر شده است و ذهن خلاق عملا زیبای خود از مناطق دوردست و رویاها را به تصویر می کشد. فیلم او را در زندگی قبلی‌اش از طریق فلاش‌بک‌ها و گردشی که بعد از اتفاق ناگوارش انجام می‌دهد نشان می‌دهد که داستانی واقعاً هیجان‌انگیز را به شما می‌آورد که به شما یادآوری می‌کند که زنده بودن و سالم بودن بدون دست کم گرفتن چیزی بسیار شگفت‌انگیز است.

اول از همه، لباس غواصی و پروانه به طرز لذت بخشی فیلمبرداری شده است. این فیلمبرداری افتخاری بی عیب و نقص است، زیرا جولیان اشنابل، رئیس، جهان را بر اساس دیدگاه بابی برای بخش بزرگی از فیلم انتخاب کرده است که نشان می دهد واقعیت او چقدر گرفتار و ترسناک شده است. این امر ناظر را از همان ابتدا جذب می کند و نگاهی کوتاه به این وضعیت مختل کننده برای ما فراهم می کند. در واقع، این یک فیلم فرانسوی است و در واقع، لباس غواصی و پروانه زیرنویس دارد، اما اجازه ندهید که شما را ناامید کند. رئیس با گفتمان درونی گهگاه دلهره‌آور، تمسخرآمیز و متمایزش ما را در دنیای بابی غرق نگه می‌دارد. بازی نیز به همین ترتیب پنج ستاره با نمایشگاه قهرمان از تصویر واقعی و قابل اعتماد متیو آمالریک از ژان دومینیک بابی است.

اغلب فیلم هایی که شامل بدبختی یا ناتوانی می شوند هیچ حرکتی ندارند و به یک تراژدی تبدیل می شوند. نتیجه عمیقی نسبتاً در انتها دارد، اما لباس غواصی و پروانه با یک پایان سعادتمندانه همراه نیست. چیزی که با «صدای پرش و پروانه» به دست می‌آورید، یک داستان واقعی واقعا قانع‌کننده و قانع‌کننده است از اینکه چگونه یک فرد زندان بدن انسان را زیر نظر دارد (زنگ زنگ غوطه‌ور) برای مهار ذهن خلاق او (پروانه) کافی نیست. تسلیم کارتی که زندگی به او داده است.

"به ذهن خلاق خود اجازه دهید شما را آزاد کند"

«سنگ غوطه‌ور و پروانه» داستانی واقعی از جسارت خارق‌العاده، قدرت فوق‌العاده مغز و روح، و برتری قابل اعتماد را بازگو می‌کند. روایت ژان دومینیک بابی را بازگو می کند. در پی تجربه سکته مغزی، ژان دو (به قول عاشقانه او) از سر تا پا با یک مورد خاص ساده چشم چپش مرده شد. هنگامی که خالق و مصحح مؤثر Elle که در حال حاضر برای حرکت، گفتمان و به‌طور شگفت‌انگیز ظاهر بی‌مجاز بود، ژان دو قربانی چیزی شد که به عنوان امن در شرایط شناخته می‌شود. همانطور که می‌توانید تصور کنید، یک شرط به معنای علمی دقیق آن تبدیل می‌شود.

صحنه‌های آغازین لباس غواصی و پروانه به‌ویژه خطاناپذیر هستند زیرا از دیدن جهان مطابق با دیدگاه ژان دو استقبال می‌کنید. ژان دو که گرفتار، ضعیف، نازا، کاملاً آسیب‌پذیر و کاملاً مناسب نیست، به نظر می‌رسد دنیایی از دردسرهای دلخراش است. جولیان اشنابل، رئیس جولیان اشنابل که به جمعیت اجازه می‌دهد همه چیز را از طریق چشم چپ ژان دو ببینند، این رسانه را به طرز شگفت‌انگیزی و در عین حال با چنان زحمتی بازتولید می‌کند که صمیمیت بی‌رحمانه‌ای را به صحنه می‌دهد.

بعد از داروها و کارهای درمانی فراوان، متخصصان متوجه می‌شوند. که نجات عادلانه ژان دو استفاده از چشم اوست. استراتژی تدوین شده است که ژان دو می تواند گفتمان خود را با سوسو زدن چشمانش هدایت کند. با در نظر گرفتن همه چیز، ژان دو و دوستان و خانواده‌اش با چنین تساهل و تثبیت در آن شرکت می‌کنند تا جایی که آرامش به وجود می‌آید و در نهایت مکاتبات دوباره برقرار می‌شود. از طریق این روش، ژان دو می‌تواند مجلات خود را در آخرین کار هدایت کند تا چیزی شگفت‌انگیز و قانونی بسازد، آخرین یادگاری برای جهانی که به او چنین تعالی و شادی بخشیده است. 10 روز پس از توزیع کتابش با عنوان «سنگ پرش و پروانه»، ژان واقعاً تسلیم شد و درگذشت.

لباس غواصی و پروانه ممکن است به‌عنوان یک داستان غم‌انگیز و غم‌انگیز از سختی و تاریکی روایت شود. . با این حال من به سختی غرق در غم و اندوه شدم و تمایل بیشتری به دیدن روح انسان در حالت ایده آلش داشتم. طنزی وجود دارد که در همه جا ظاهر می شود و داستان را سبک و شاد نگه می دارد. متیو آلماریک در نقش ژان دو در حال نوسان است، در حالی که بازیگران مکمل نمایشگاه‌های طلایی قوی تولید می‌کنند. علاوه بر این، شناخت بی نظیری از ابدیت فوق العاده مکس فون سیدو در نقش پدر محو شده ژان دو.

من کاملاً در لباس غواصی و پروانه شرکت کردم. ظاهراً نشاط آور بود با گزارشی از جذابیت عالی. The Jumping Ringer and the Butterfly واقعاً یک نمایشگر است.

احتمالاً قبلاً چیزی شبیه به این را ندیده‌اید و با توجه به یک موضوع مقایسه، نیازی به دیدن قسمت‌های بیشتری ندارید. با این حال، در مرحله دوم، این بسیار جالب است، نسبتاً منحصر به فرد است، بنابراین به نظر می رسد که شما، وقتی همه چیز گفته شده و انجام می شود، واقعاً بخشی از رویه ها هستید. به سادگی تصور کنید، در صورتی که می توانید، بی دفاع دراز بکشید و کاملاً مرده باشید، به استثنای روشی که می توانید فقط یک چشم را تکان دهید. آیا شما دعوت به مرگ سریع می کنید یا باید با فرض اینکه چنین موقعیتی امکان پذیر است با دیگران صحبت کنید؟

لباس غواصی و پروانه مردی را به تصویر می کشد که در حال توزیع کتابی است که در حال کنده شدن انتخاب حروف است. او را با سوسو زدن یک بار برای بله و دو بار برای خیر خطاب کرد. کلمات توسط یک منشی ضبط می شوند، کلمات تبدیل به بخش، صفحات صفحات، صفحات بخش می شوند. یک چرخه کند مطمئناً چه دستاوردی است.

در یک مرحله تصور کردم که لرزش لب‌هایش را دیدم، غوغایی خفیف در گلویش. آیا ممکن است در هر نقطه ای قابل تصور باشد که من احساس کردم او ممکن است در آغاز راه بهبودی باشد؟ یک ایده غیر واقعی برای اطمینان. یک ایده نابجا اینجا مردی بود که در بدن خود مانند ملوانی در یک زنگ در حال فرو رفتن بازداشت شده بود.

خط داستان محدود است. اتفاق زیادی برای مرد مرده ای که روی تخت کلینیک پزشکی دراز کشیده است، نمی تواند بیفتد. با این حال، او می تواند صحبت متخصصان و مراقبان را بشنود و حافظه اش می تواند سفر کامل را بپذیرد زیرا روزهای شادتر را مرور می کند. صحنه ای وجود دارد که در آن دو مرد از سازمان تلفن می آیند تا تلفنی را به بالین او متصل کنند تا او بتواند صحبت های نیمه بهتر خود را بشنود. نظرات تمسخرآمیز نصب کنندگان واقعاً افتضاح است.

لذت واقعاً کلمه ای برای به تصویر کشیدن لباس غواصی و پروانه نیست. انجمن کلمه ای است که فکر می کنم. هنگامی که فیلم تمام می شود و تیتراژ فیلم به پایان می رسد، شما تا حدودی فردی متفاوت خواهید بود که بسیار درگیر ظرافت های مراقبت از او شده اید.

باید تحسین زیادی به مقاله نویسان محتوا داد. این شغل را داشت که داستان را به شیوه ای جذاب معرفی کند. من ریختن تف از لب‌های درهم‌پیچیده جزئیات منطقی و حرکت کره چشم ترجمه‌ای شگفت‌انگیز از نارضایتی (و کمی ترسناک) را ردیابی کردم.

عکاسی فیلم حرکتی سوئیچ به سمت انتها همه چیز را جمع می‌کند. یک بار دیگر بازگشت یا اینطور به نظر می رسد. اگر با کمی خوش شانسی می توان نگرانی های ما را به این راحتی برطرف کرد. این یک بیوگرافی واقعی است و مردی که در آن حضور داشت، اندکی پس از انتشار کتابش به سطل لگد زد.

یک فیلم روشنگر بسیار عالی. تبریک به همه دست اندرکاران

نقطه اولیه برای شروع باید فیلمبرداری باشد. بیشتر فیلم از دیدگاه فردی اول (ژان دو) فیلمبرداری شده است. این به جمعیت اجازه می‌دهد تا دستگیری او را بسیار بیشتر از ما احساس کنند. علاوه بر این، وقتی واقعاً او را می‌بینیم (زمانی که ناتوان است) معمولاً وسط بالایی او را می‌بینیم، به صراحت چشم او را. چشم او اغلب قرمز است. علاوه بر این، وقتی از چشمان ژان دو می بینیم، دیدمان تار می شود، مانند او. دوربین علاوه بر این برای کپی کردن دیدگاه او بی حرکت شد. این دیدگاه اول فردی آنقدر کارآمد بود که احساس می کردم ژان دو هستم و مرده ام. به همین ترتیب، تبادلات داخلی ژان دو فوق العاده سرگرم کننده بود. منفی بودن او پاداشی از دیگر فیلم‌های زندگی‌نامه‌ای بود.

در گسترش، لباس غواصی و پروانه مانند یک فیلم فصل‌زده‌تر به نظر می‌رسید. در نقطه ای که تیتراژ عنوان نمایش داده می شود، صفحه نمایش ضعیف و دانه دار است. من برای این حرکت ارزش قائل بودم زیرا آن را به عنوان پستی اشنابل رمزگشایی کردم. به همین ترتیب، این اولین باری بود که از زمان برافراشتن لامپ قرمز، من یک ترکیب واقعی را دیدم. با فرض اینکه خیلی به داستان اهمیت نمی دهید، در هر صورت باید آن را برای در نظر گرفتن و ماندگاری فیلمبرداری اشنابل تماشا کنید. یکی دیگر از نمونه های تصویری آن (و استادی اشنابل) نماهای صلح آمیزی است که هر از گاهی اتفاق می افتد. آنها اصلاً ارتقاء نمی یابند و این باعث می شود فیلم تا این حد قابل تایید باشد. در واقع، حتی اکنون که بخش‌هایی از آن را در یوتیوب تماشا می‌کنم، واقعاً نمی‌توانم بپذیرم که لباس غواصی و پروانه چگونه ساخته شده است.

همانند بسیاری از فیلم‌هایی که ممیزی کرده‌ام، به طور مداوم دیده‌ام ( همانطور که می خواهم فکر کنم) پیامی که تهیه کننده باید منتقل کند. من احساس نمی کنم با لباس غواصی و پروانه بتوانم این کار را انجام دهم. من دریافتم که «زنگ جهنده و پروانه» خواسته اشنابل برای بیان دشواری دو سال اخیر زندگی ژان دو است. اگر من تمایلی برای اضافه کردن چیز اضافی به فیلم داشتم، در آن مرحله، موافقم که از ذهن خلاق پشتیبانی می کند. چند مورد وجود دارد که ما تصویر ژان دو از زندگی خود و زندگی مورد نظرش را می بینیم. در هر صورت، اشنابل به طرز شگفت انگیزی در کسری از ثانیه به ژان دو برمی گردد تا به ما کمک کند تا به یاد بیاوریم که ذهن خلاق چقدر می تواند قوی باشد. دریافتم که این به طرز بی عیب و نقصی با تصاویر بازتاب ترکیب شده است. ژان دو معمولاً خود را در حالی که در کلینیک چرخانده می شود می بیند. این به او کمک می کند تا ضعف خود را به خاطر بسپارد و علاوه بر آن ذهن خلاق او را تقویت می کند. من به لباس غواصی و پروانه به دلیل فیلمبرداری و شخصیت های انسانی که به سختی ساخته شده بود، نمرات خوبی دادم. ژان دو پیشرفت های شگفت انگیزی را پشت سر می گذارد.

در آن زمان که دیدم این یک قطعه کاملاً جدید در 1001 فیلم متحرکی بود که باید ببینید قبل از اینکه کتاب غبار را گاز بگیرید، و این ایده مانند یک فیلم ناآشنا واقعاً زیبا به نظر می رسید، من تمایل داشتم که درست می گفتم. در پرتو داستان واقعی که در سال 1995 اتفاق می‌افتد، ژان دومینیک بابی 43 ساله (کوانتوم ماتیو آمالریک از سولاس)، مدیر ال فرانس، یک اتفاق جدی را تجربه کرد که تمام بدنش را مرده کرد و با دیدش تا حدودی فقط چشم چپش ناقص بود. باقی ماند. با توجه به اینکه چشم تکه اصلی بدن او است که در هر صورت می تواند حرکت کند، معلم زبان هنریت بازگشت سرمایه سرمایه گذاری شده (Marie-Josée Croze) راهی را برای او ایجاد کرده است تا در مورد آن بحث کند. او می‌تواند به ژان دو کمک کند تا با استفاده از نموداری از متداول‌ترین حروف در مجموعه حروف، و شامل یک سوسو زدن برای «بله» و دو چشمک زدن برای «نه»، به ژان دو کمک کند تا کلماتی را که باید بگوید توضیح دهد. او با اظهارنظرهای واضحی مانند آنچه که باید بیان کند پیش می‌رود، با این حال، در نهایت به نتیجه می‌رسد و هنریت به او کمک می‌کند تا آنچه را که به مجله‌هایش تبدیل می‌شود بنویسد. با گذشت زمان، افرادی که او را دوست داشتند و با او همراه بودند به دیدن او می آیند و بدیهی است که هنریت آنچه را که باید بگوید به آنها منتقل می کند، از جمله پدر پاپینو (مکس فون سیدو) همه اشک می ریزند. علاوه بر دیدن این هدیه، فلاش بک های ژان دو را قبل از سکته می بینیم، از جمله شرکت در درگیری های خارج از ازدواج، گذراندن وقت با پدرش در سرکوب، و واضح است که روزی که او در حال رانندگی است و سکته مغزی جدیدی دارد. در نهایت، ژان دو دفتر خاطرات خود را تمام می کند و واکنش کارشناسان را می شنود، اما ده روز پس از توزیع آن، از ذات الریه در امان ماند. علاوه بر این، ژان پیر کسل در نقش پدر لوسین، آن کانسینی در نقش کلود، پاتریک چسنایس در نقش دکتر لپاژ، نیلز آرستروپ در نقش روسین و مارینا هندز در نقش ژوزفین نیز حضور دارند. آمالریک به عنوان مردی که شرایط «بسته» را تحمل می‌کند فوق‌العاده است، کروز نیز به‌عنوان معلم زبان که در ایستادن به او کمک می‌کند فوق‌العاده است. فلاش بک ها از تکراری شدن آن جلوگیری می کند، یک نمایش شخصی فوق العاده ساخته شده و فوق العاده باشکوه. لباس غواصی و پروانه برنده جایزه اسکار بهترین فیلمبرداری، بهترین نقش‌آفرینی برای جولیان اشنابل، بهترین تغییر و بهترین ترکیب، فیلمنامه با توجه به موادی که اخیراً ساخته یا توزیع شده است، برنده جایزه بفتا برای بهترین فیلم‌نامه تنظیم‌شده و بهترین فیلم غیرمجاز شد. به زبان انگلیسی، برلیانت گلوب برای بهترین کارگردان و بهترین فیلم با گویش ناشناخته را از آن خود کرد و بهترین فیلمنامه را به خود اختصاص داد. عالی!

من شروع به تماشای لباس غواصی و پروانه کردم بدون اینکه فکر کنم واقعاً چه اتفاقی برای آن می افتد. عنوان غیر عادی است و نه قافیه داشت و نه دلیل. در هر صورت، لباس غواصی و پروانه در پست جدید بهترین فیلم‌های با گویش ناشناخته ده سال بسیار بالا قرار گرفت، بنابراین من آن را انتخاب کردم.

طرح داستان از همان ابتدا به عنوان شخصیت اصلی مجله Elle آشکار می‌شود. ژان دو بابی، توزیع کننده سوپراستار، پس از یک اتفاق جدی عروقی مغزی، از بی حالی شدید چند روزه بیدار می شود. او "سندرم قفل شده" داشت، یک بیماری غیر معمول که در آن مغزش آماده است، اما بقیه بدنش مرده است، چیزی را برای یک چشم بزرگ کنار بگذاریم.

معلم متعهد زبان او هنریت ترتیبی از مکاتبات را ایجاد می کند. جایی که او موافق بود که شناخته‌شده‌ترین حروف حروف مجموعه است و او برای نشان دادن حرفی که باید از کلمات روشن‌کننده استفاده کند، سوسو می‌زد. بابی از یک شروع بسیار آهسته، این گزینه را داشت که کل کتاب را به این روش یکنواخت توضیح دهد، و ملاحظات خود را در طول دشواری ترسناک خود (با کمک بسیار آرام کلود، تایپوگرافش) بیان کند. عنوان اشاره به احساس بابی از بدنش گرفتار شده در یک زنگ پرش در حال غرق شدن دارد، اما ذهن خلاق و حافظه او مانند یک پروانه آزاد است.

شما می توانید در اینجا تصور کنید که واقعاً فعالیت زیادی وجود ندارد. در این طرح اساسی پیروزی لباس غواصی و پروانه به وضوح با دید تخیلی رئیس، جولیان اشنابل، جایگاهی دارد. در ترجمه اشنابل، ما جهان را از یک چشم بزرگ بابی می بینیم. در یکی از خاص‌ترین موارد، زمانی که چشم فلج او باید بخیه می‌شد تا از آلودگی جلوگیری شود، می‌بینیم که سوزن پوشش‌ها را سوراخ می‌کند تا صفحه تاریک شود. صحنه حیرت‌انگیز.

دوست‌داشتنی‌ترین صحنه‌های من آن‌هایی بودند که بابی ارشد، پدر ژان‌دو را به تفصیل شرح می‌دادند، که در اطراف با حالتی مناسب توسط مکس فون سیدو باورنکردنی به تصویر کشیده شده بود. به همین ترتیب، صحنه بسیار تماسی در جبهه اقیانوس رخ داد، زمانی که ژان دو پس از سکته مغزی به طرز جالبی با جوانانش ملاقات می کند. تمام صحنه فوق العاده در اطراف ضبط و گلزنی شد. سلین سابق بخشنده ژان دو به طرز خارق العاده ای توسط امانوئل سیگنر بازی شد. ویژگی هیجان انگیز او به پایان رسید، زمانی که اینس، نجیب زاده ژان دو تماس می گرفت، و سلین در باطن وظیفه دشوار تفسیر را داشت! همانطور که می توانید استدلال کنید لباس غواصی و پروانه بسیار کند و آرام است. انبوهی از افکار مورد نیاز برای برقراری ارتباط از طریق صدا توسط مغز سالم و ذهن خلاق غنی ژان دو. این احتمالاً برای همه آسان نخواهد بود که تمام دو ساعت یا جایی در مجاورت آن را تحمل کنند. با این حال، برای افرادی که این کار را انجام می دهند، تحمل و زمان صرف شده قطعا توجیه خواهد شد.