🌸 دانلود فیلم The Beat That My Heart Skipped 2005 (ضربانی که قلبم از دست داد)

ضربانی که قلبم از دست داد 2005 (به انگلیسی: The Beat That My Heart Skipped) یک فیلم موسیقی و محصول 2005 کشور فرانسه, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم ضربانی که قلبم از دست داد 2005 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که زندگی "تام" بیست و هشت ساله به سمتی می رود که شاید بشود او را جنایتکار در نظر گرفت.او راه پدر خود را دنبال می کند.کسی که از معملات املاک کثیف و گاهی بی رحم پول در می آورد.اما زندگی به او راه جدیدی را نشان می دهد وقتی فرصتی به دست می آورد تا در کنسرتی مانند مادر خود پیانو بنوازد....

این فیلم به کارگردانی Jacques Audiard, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم ضربانی که قلبم از دست داد 2005 یا دانلود دوبله فارسی فیلم The Beat That My Heart Skipped 2005 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Romain Duris, Niels Arestrup, Jonathan Zaccaï, Gilles Cohen, Linh-Dan Pham, Aure Atika, Emmanuelle Devos, Anton Yakovlev, Mélanie Laurent, Agnès Aubé, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود ضربانی که قلبم از دست داد 2005 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Romain Duris, Niels Arestrup, Jonathan Zaccaï, Gilles Cohen, Linh-Dan Pham, Aure Atika, Emmanuelle Devos, Anton Yakovlev, Mélanie Laurent, Agnès Aubé, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی ضربانی که قلبم از دست داد 2005 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم ضربانی که قلبم از دست داد 2005 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود The Beat That My Heart Skipped 2005 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم ضربانی که قلبم از دست داد 2005 Not Rated بوده و قبل از دانلود فیلم ضربانی که قلبم از دست داد 2005 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر Not Rated سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای موسیقی, درام, جنایی, بوده و محصول کشور فرانسه, هست. زبان اصلی فیلم ضربانی که قلبم از دست داد 2005 چینی ها, فرانسوی, انگلیسی, روسی, ویتنامی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم ضربانی که قلبم از دست داد 2005 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم The Beat That My Heart Skipped 2005 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم ضربانی که قلبم از دست داد 2005 7.2/10 از 10 می باشد.

زندگی "تام" بیست و هشت ساله به سمتی می رود که شاید بشود او را جنایتکار در نظر گرفت.او راه پدر خود را دنبال می کند.کسی که از معملات املاک کثیف و گاهی بی رحم پول در می آورد.اما زندگی به او راه جدیدی را نشان می دهد وقتی فرصتی به دست می آورد تا در کنسرتی مانند مادر خود پیانو بنوازد...
داستان درباره ی شخصی به نام "توماس سِیر" است که زندگی اش را در جُرم میگذراند. حال وقت این است که بین زندگی مجرمانه و علاقه اش به پیانیست شدن یکی را انتخاب کند...
آیا توماس مثل پدرش به زندگی پر از جرم و جنایت خود ادامه خواهد داد یا به سراغ علاقه اش پیانو خواهد رفت…
آیا توماس همچنان مانند پدر شرور خود زندگی جنایتکارانه و بیرحمانه ای را سپری خواهد کرد یا آرزوی پیانیست شدن را دنبال خواهد کرد؟

جهت دانلود فیلم The Beat That My Heart Skipped 2005 (ضربانی که قلبم از دست داد) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

توماس یک هود فروتن است، فرزند یک هود متواضع دیگر، که از قرار دادن جوندگان در خانه ها، ضربه زدن به افراد و بیرون راندن ولگردها به عنوان یکی از ویژگی های تجارت غیرقانونی زمین خود دور می زند. با این حال توماس فانتزی دیگری دارد که در جایی در داخل پوشیده شده است تا اینکه یک تجربه فرصت در جاده شلوغ پاریس اشتیاق او را روشن کند: او باید یک موسیقیدان سنتی باشد. ضربانی که قلبم از دست داد به بررسی اختلافات بین کار روزمره او، نگرانی‌هایش با پدرش که در نهایت خود را با افراد بدسرپرست بسیار بزرگ‌تر و بی‌رحم‌تر می‌کند، همکارانش، و بانوی جوان چینی را که در نهایت می‌بیند تا او را تربیت کند، بررسی می‌کند. برای نواختن پیانو در سطحی که بتواند او را برای مدیر قبلی مادر مرده‌اش امتحان کند.

این با توجه به فیلم آمریکایی ۲۷ ساله جیمز تابک به نام «انگشت‌ها» است که هاروی کایتل و که کاملا قابل احترام است؛ من اولین مورد را ندیده‌ام، اما قبول این موضوع دشوار است که کایتل در کار کانونی نسبت به رومن دوریس ترجیح داده می‌شود (نسخه کربنی برای دانیل دی لوئیس جوان برای همه شما بریتانیایی‌های طرفدار آنجا)، که درنده‌بودن و بی‌حوصلگی را ارائه می‌دهد. و خودپرستی در بخش بزرگی از زندگی روزمره اش، با این حال با تمایل به ناامیدی و پرسش از خود که او را شاید به یکی از اصیل ترین افرادی تبدیل می کند که در چند وقت اخیر روی پرده سینما دیده ام. من حال و هوای فیلم را گرامی داشتم. در پاریس فیلمبرداری شده است، اما شما هرگز نمی دانید، همه اینها در نزدیکی، فضاهای آپارتمانی فشرده و جاده های غروب غروب است، هیچ منظره ای به جز احساسات در ماده بیانگر دوریس و چند شخصیت دیگر وجود ندارد.

فیلم با اهانت به جمعیت صحبت نمی‌کند، چیزی که من می‌بینم بعد از یک سال پرفروش فیلم بسیار احیاکننده است... چند لحظه ابتدایی قطعه‌ای آشفته و گیج‌کننده هستند و قهرمان رنج‌دیده را منعکس می‌کنند. این چیزی است که من دوستش دارم، با این حال او هر چند وقت یک بار ظاهر می شود تا از حضور وحشتناک و وحشیانه اش به دست بیاورد، شما هرگز کاملا مطمئن نیستید... تا زمانی که همه چیز به زیبایی تمام می شود... یا درست است؟ با چشم خودت ببین بهترین فیلم جدیدی که برای امسال دیدم.

تعداد کمی از ما بخش عظیمی از DNA خود را از سمت پدر و برخی دیگر از مادر می گیریم. با توماس سیر 28 ساله (رومن دوریس)، این یک تعهد 50/50 است. او اساساً به همان اندازه (شاید بیشتر) یک هولیگان است که پدرش در تمرینات مبهم خود به عنوان دلال زمین، و در عین حال مطالب تشویقی برای نوازنده حرفه ای پیانو که گام های مادرش را دنبال می کند. پدر او که از آن نقطه گذشته گذشته است و در عین حال حاضر به توقف نیست، ما به طور قابل توجهی در فیلم The Beat That My Heart Skipped می بینیم. ما هرگز مادر او را نمی بینیم، همانطور که او در جوانی از دنیا رفت، رویاهای ملودیک خود را شکست.

طرح داستان چندان هم یک داستان مستقیم نیست، اما حتی بیشتر یک برش مقطعی است. از بخش های مختلف زندگی توماس از جنبه‌های روزمره‌تر، تمرین‌های کاری او که تقریباً همیشه مجرمانه هستند، تعهد او با همسر اخراجی شریک زندگی‌اش و رابطه‌اش با پدرش که به نظر بسیار فداکار به نظر می‌رسد، هستند.

علائق ملودیک او جذاب‌تر است. با یک تجربه فرصت با سرپرست مادر مرحومش که توانایی او را به یاد می آورد و از او برای امتحان "وقتی آماده است" استقبال می کند. این امر باعث می‌شود که او به دنبال کمک از یک موسیقی‌دان حرفه‌ای میائو لین باشد، یک خانم جوان که در مرکز پکن متمرکز شده بود، به تازگی در پاریس حاضر شد و به هیچ وجه فرانسوی صحبت نمی‌کرد و «فقط کمی» انگلیسی صحبت می‌کرد. (در اینجا ما شاهد آشفتگی قابل انتظار در هنگام بررسی دیدگاه آسیایی در یک فیلم "وسترن" هستیم. هیچ توضیح مثبتی برای ارتباط یک خانم از چین به زبان ویتنامی وجود ندارد، به استثنای یکی - سرگرم کننده ویتنامی است) . در هر صورت، مکاتبات صرفاً از طریق موسیقی و سیگنال به خوبی انجام می شود.

سبک عکسبرداری بسیار امروزی است و به سمت استفاده از صحنه های مبهم تر تمایل دارد. توجه به این نکته جالب است که در دو سری صحنه‌های تمرین پیانو، وقتی او در خانه می‌نوازد، همیشه تاریک و تاریک است، اما وقتی او در محل مربی میائو لین است، بسیار عالی است. تصاویر متحرک غیر داستانی، تکمیل نامشخص است. با این حال، این هیچ تفاوتی ایجاد نمی کند زیرا مطالعه شخص مورد علاقه اصلی است.

با در نظر گرفتن اینکه هالیوود چند بار فیلم های فرانسوی را دوباره می سازد، گمان می کنم دور از ذهن نیست که یک تهیه کننده فرانسوی یک شماره قدیمی آمریکایی را دوباره بسازد. ژاک اودیار، که در سال 2001 فیلم بزرگ «لب‌هایم را بخوان» ساخته است، در اینجا یک نسخه فرانسوی از «انگشت‌ها» (1978) ساخته جیمز توبک ساخته است که در آن هاروی کایتل در نقش یک گردآورنده کوسه اعتباری بازی می‌کند. یک نوازنده حرفه ای پیانو در اینجا، رومن دوریس نسبتاً جذاب‌تر در نقش توماس، یک مهندس زمین (به نظر می‌رسد نوع زندگی پایین‌تری نسبت به یک وام‌دهنده درنده در فرانسه) بازی می‌کند که به همین ترتیب تلاش می‌کند تا به صحنه نمایش برسد و به گام‌های مادر مرحومش ادامه دهد. توماس به طور تصادفی با سرپرست قبلی مادرش ملاقات می کند که با یادآوری توانایی توماس در کودکی، به او پیشنهاد امتحان می دهد. توماس میائو لین، یک نوازنده چینی را که در کنسرواتواریوم پاریس درس می‌خواند، استخدام می‌کند تا به او نشان دهد چگونه، اما او فرانسوی صحبت نمی‌کند. در همین حال زندگی پرتلاطم او ادامه دارد. او به اخراج ساکنان و ولگردها ادامه می دهد، ترتیبات نامرتب را انجام می دهد، به راهنمای پدر بالغ و آشفته اش می آید، و به همکاری او برای فریب دادن همسر شریک زندگی کمک می کند. زنی با نیازهای فوق العاده بالا، بازی او را ستایش می کند، و او برای امتحان باخ توکاتا و فوگ در موریس مینور، یا هیچ تفاوتی در هر دو طرف جلو می رود. این غیرقابل توجیه است که بقیه را به شما اطلاع دهیم، با این حال کار را انجام دهید و بگویید که این یک داستان پیکسی نیست. بخشی از اجزای یک سواری هیجان انگیز، و همچنین پیشرفت یک چنگک، اساساً بررسی یک فرد واقعاً عجیب و غریب است. توماس رابطه‌ای کنجکاو با پدر بداخلاق و نه خیلی فریبنده‌اش دارد - شغل آنها عملاً عوض شده است. او نسبت به خانم ها بیزار است، اما تسلیم اقتدار میائو لین است. او مطمئناً فرد شایسته ای نیست، اما ناظر ممکن است بخواهد او را از منجلاب بیرون بیاورد.

خب، به احتمال زیاد تصویر اخلاق زمین در فرانسه به هر نحوی شبیه واقعیت است. من عمیقاً اطمینان دارم که هرگز با یک مشاور املاک فرانسوی معامله ندارم. من فیلم را جذاب دیدم، با این حال ارتباط توماس با آن دشوار بود. بدیهی است که متخصصان خارق‌العاده عموماً افراد خوشایندی نیستند، بلکه به دلیل موقعیت خود، او به وحشتناک بودن ضربه می‌زند.

The Thump That My Heart Skipped یک فیلم پرسرعت و هیجان‌انگیز است که صحنه‌های شرارت غریزی را با عکس‌های فوری آرام از اشتیاق خلاق مقایسه می‌کند. رومن دوریس فیلم را دست نخورده نگه می‌دارد، دلیل غیرممکنی که فقط اخلاقیات در ارائه پرخاش‌کننده و متنوع او در نقش تام رنگ‌گرفته غالب است.

به نظر می‌رسد تام فقط یک قلدری مسخره‌زن و سیگاری زنجیروار است تا زمانی که یک تجربه فرصت با مربی قبلی پیانو او خواسته های ملودیک قبلی خود را آشکار می کند. او با توجه به دور شدن از موسیقی، چنین استنباط می کند: «بعد از اینکه مامان به سطل لگد زد، همه چیز پیچیده شد». اقتصاد آن خط، آشکار کردن یک داستان اصلی بدبختی، ناآرامی و درهای باز هدر رفته یا گم شده، نمایانگر فیلم به طور کلی است - هیچ خط، صحنه یا پلان هدر رفته ای وجود ندارد.

روابط قطع شده تام او را مشخص می کند. یک شریک او را به عنوان یک تغییر جهت برای خیانت به نیمه بهترش درگیر می کند، سپس همسر به این ترتیب از تام (به تحریک او) برای گرفتن بازپرداخت او استفاده می کند. مربی موسیقی او به زبان فرانسوی ارتباط برقرار نمی کند، بنابراین آنها با یک دسته کوچک از کلمات انگلیسی مدیریت می کنند، یا وقتی فشارها زیاد می شود، به زبان فرانسوی و ویتنامی از کنار هم فریاد می زنند. این یک مثال ساده برای ناتوانی ما در دیدن یکدیگر و خودمان است.

پدر تام. بچه‌گانه، متورم، خودشیفته، چهره‌ای دوراندیش است که مردی را که تام می‌تواند در صورتی که موسیقی او را بمباران کند – یا موسیقی را بمباران کند، می‌یابد. هدف وحشتناک رابطه غمگین آنها، که ظاهراً آشکار شد، به دوریس اجازه می‌دهد حداکثر سرعت را اجرا کند و او به شدت به این مناسبت می‌پردازد.

دوربین از عکس‌های کارت پستال پاریس، که در نزدیکی شخصیت‌ها می‌چسبد، اغلب به شکلی ظالمانه دوری می‌کند. از نزدیک، و به شما اجازه می دهد تا احساس کنید که خاک زیر ناخن های شما جمع شده است، در حالی که در زندگی ناپاک آنها شرکت می کنید. من از جمع آزادانه در اینجا استفاده می‌کنم - اساساً همه چیز تام است، زیرا دوربین در تمام طول مدت با او می‌ماند.

دوربین دستی می‌تواند بارها و بارها باعث عصبانیت شود، اما هرگز بیش از حد برجسته نمی‌شود. تا آنجایی که ترکیب و تغییر ایجاد می شود، عکس های فوری آماده ای از آرامش و هیاهو وجود دارد. وقتی تام از یک شرایط نابسامان به شرایط دیگر می چرخد، سرعت هیچ گاه آسان نمی شود. با وجود این، فیلم جایگاهی با دورین در نقش تام دارد، که طبیعت وحشی خلاقانه‌اش به طرز قانع‌کننده‌ای به تصویر کشیده شده است - و در دشمن آشکار سبک هالیوود، هرگز واقعاً ثابت نشده است. این یک فیلم بازیگر است و چه بهتر.

من فکر می کنم توماس سیر (رومن دوریس) می تواند هر یک از ما در میان کارگران باشد. گرفتار دو جهان در مورد آنچه که واقعاً باید انجام دهد، در مقابل آنچه که باید انجام دهد. در گوشه مبهم تجارت زمین بسته به استراتژی های پنهانی، او هیچ سرخوشی را دنبال نمی کند. در دنیای دیگری که خود را به عنوان فرصتی برای شروع دوباره معرفی کرد، او باید به روز شود تا به رسمیت شناخته شود. هرگز ساده نیست، البته، زندگی هرگز با آن شروع نمی شود.

مرتب با گیج شدن در معضل او، شروع به تفکر می کنید که او به کدام ویژگی های افرادش تمایل دارد - پدری که قصد دارد دوباره ازدواج کنید، و به این وجود ادامه می دهد که توماس راز مخالف است، و می ترسد به طور ناخودآگاه تبدیل به فرزند پدرش، یا مادر درگذشته اش، یک موسیقیدان حرفه ای شود. او به این فرصت دست یافت تا عمیقاً در توانایی خود برای ادامه گام های مادرش غوطه ور شود، او تصور کرد که می تواند رضایت خود را در کپی کردن دستاوردهای مادرش ردیابی کند، اما موفقیت برای همیشه نتیجه کار دشوار و ناامیدی های زیادی در طول راه است.

با کمک یک نوازنده پیانو چینی (با نوازندگی لین دان فام)، او هدفی را برای خود تعریف می‌کند که برای آزمایشی آماده باشد تا آینده دیگری را برای خود رقم بزند، و شماره‌های موسیقی سنتی به طور قابل توجهی از توماس متمایز است. تصمیم موسیقی اروپایی تکنو که او روی هدفون های لذت بخشش پخش می کند، و من از قبل از تماشای فیلم، به خاطر یکی از دوستانی که من را با آهنگ Simply Inhale Telepopmusik آشنا کرده بود، قدردانی کردم.

در حین به هم زدن. بین کار واقعی و اشتیاق احتمالی او، همه چیز با محبت و همزیستی جنسی او بد می شود، زمانی که او عاشق یکی از همسران دوستش می شود، و زمانی که پدرش با جنایتکار روسی تحریک می شود و مورد فریب قرار می گیرد. inals من مخصوصاً صحنه ای را دوست داشتم که در آن مینسکوف روسی را جستجو می کرد، جایی که او بدون هیچ اشاره ای به اطراف می رود تا با اوباش تماس بگیرد و با او تماس بگیرد و در حضور غیرمنتظره یک رهگذر از طریق تلفن او را به خطر بیاندازد. . علاوه بر این، نحوه کمک او به قصاص، در زمینه نیز کاملاً هوشمندانه بود.

دقایقی در ضربانی که قلبم از دست داد وجود دارد که به طرز وحشتناکی موضوعاتی از نارضایتی، گم شدن در یک تقاطع و انتخاب برای خود را نشان می دهد. فراخوانی شما چیست اگر می خواهید در مورد تصمیماتی که در طول زندگی روزمره معرفی می شوند، و در مورد اعتماد خالصی که در تلاش برای دستیابی به بخشی از آن اهداف انجام می دهید، تصمیم جدی بگیرید، خودتان انتخاب کنید.

ضربه‌ای که قلبم از آن گذشت (ژاک اودیارد - فرانسه 2005).

این معمولاً راه دیگری است، اما این بار فرانسوی‌ها به دنبال بازسازی یک فیلم آمریکایی به نام «انگشتان جیمز توبک» (1978) رفتند. هاروی کایتل. علاوه بر این، نتیجه فوق العاده است. این نمایش انسانی شگفت‌انگیز توسط ژاک اودیار، نمایشگاه قابل‌توجهی از رومن دوریس در نقش تام، گانگستر 28 ساله‌ای را برجسته می‌کند که به نظر می‌رسد مجبور است به گام‌های پدرش به‌عنوان کوسه‌ای که در مکانی کهنه و غیرقانونی عجیب و غریب کار می‌کند ادامه دهد. دنیای سرزمین پاریس با این حال، یک تجربه فرصت با یک مربی قبلی موسیقی، او را متقاعد می کند که فکر کند می تواند مانند مادرش، یک نوازنده حرفه ای پیانو شود. او با کمک یک نوازنده خوش‌دوست جوان، که به تازگی از چین آمده است، شروع به برنامه‌ریزی برای یک امتحان ضروری می‌کند، اما به زودی تنش‌های دوستان قبلی‌اش بالا می‌رود و او بین دو جهان معکوس گیر می‌کند. با این حال، تام صرفاً یک جوان تخیلی منطقی نیست که دیوانه وار تلاش می کند از دنیایی که در آن زندگی می کند دور شود. او کاملاً مطمئن نیست که باید سبک زندگی قبلی خود را کنار بگذارد. او رگه‌های ضعیفی دارد و وقتی اساسی است، با چند موضوع حل‌نشده برخورد می‌کند و از هر چیزی که دلالت بر آن دارد که برای مقابله با همدستان بی‌میل، ولگرد یا هرکسی که مانع مسائل مالی او (یا پدرش می‌شود) مناسب باشد، برخورد می‌کند و واقعاً فشار را بر افراد بی‌میل افزایش می‌دهد. به شرکت.

رومن دوریس کار خود را با مقیاس عظیمی از کیفیت پویا و انرژی القا می کند. من هرگز دوریس را در شغل دیگری ندیده‌ام، با این حال شخصیت او گیج‌کننده، دائماً دلهره‌آور، استرس‌زا، خشمگین و در عین حال فوق‌العاده فریبنده است. یک ثانیه او با کت پوست گوساله است و خون صورتش را بعد از کمی کوبیدن برای برخی ولگردها تمیز می کند. در ادامه، او در لباس رسمی است و با عکس های بزرگ زمین چانه می زند. حال و هوای فیلم تاریک، بد و بی‌رحمانه است، با این حال انرژی پر جنب و جوش و خصومت تام توجه بیننده را کاملاً حفظ می‌کند. دوره ژاک اودیارد تضمین شده بسیار مهم است. به نظر می‌رسد که او دقیقاً چیزی را می‌داند که باید بر روی صفحه نمایش معرفی کند، هرگز مشخص نیست و یک چشم دوربین تیزبین است تا به نمایشگاه‌های درجه یک، شدیدترین اثر را بدهد. چیزی که بسیار احیاکننده است، این است که فیلم به پیوندهای انسانی اشاره نمی کند. هرگز معلوم نمی‌شود که بیش از حد نوستالژیک باشد، و با این حال این تعداد زیادی از شخصیت‌ها واقعی و کاملاً قابل اعتماد هستند، فقط تصاویری باورنکردنی خیره‌کننده. با اجبار ترکیب شده، شیک، ماهرانه گام، هماهنگ و اجرا می شود، مطمئناً این یکی از مواردی است که می توانید به دست آورید.

در مورد ضربانی که قلبم از دست داد بسیار توضیح داده شده است، بنابراین من به سادگی برداشت های خودم را از این اوج در فیلم The Beat That My Heart Skipped فرانسوی ارائه خواهم کرد. من فیلم دهه 1970 "انگشتان" را ندیده ام که بر اساس آن ساخته شده است و واقعاً می خواهم چنین کنم. اودیارد دیدگاه خاص خود را دارد و من روی آن تمرکز دارم. او بدون شک یک رئیس خوب است و همانطور که من به تازگی "زنگ و استخوان" را دیدم نمی توانم بیشتر قضاوت کنم. من از آن فیلم به اندازه «De Battre mon choeur s'est arrete» خیره نشدم. این یک فیلم گیرا و سرشار از انرژی است که اخیراً در فیلم The Beat That My Heart Skipped خارق‌العاده «Suvage» یافتم و رومن دوریس نمایشگاهی را در وحشیگری و لطافت به نمایش می‌گذارد، همانطور که فلیکس ماریتو در «Suvage» انجام داد. من نمی دانم که آیا هر یک از سرگرم کننده ها می توانند دو بار به سطوح مشابه صعود کنند، با توجه به این واقعیت که برای استفاده از تصویر من از یک کوه نمی توانید بالاتر بروید، و شاید آنها یک بار دیگر (با فرض اینکه خوش شانس باشند) پیدا کنند. یکی بالاتر من به همین ترتیب احساس می‌کنم که اودیارد مردی است که دوریس باید منظم‌تر با او کار می‌کرد، زیرا آنها دست به دست هم می‌دهند. پس من احساس می کنم ضربانی که قلبم از دست داد واقعاً درباره چیست؟ من آن را دو بار تماشا کردم تا به پایان خود (برای من بدیهی) برسد. ما به عنوان افراد ادعایی می‌توانیم راه پدر را که توسط جامعه طراحی شده است و افراطی نشان می‌دهیم دنبال کنیم یا از راه مادر پیروی کنیم که در اصطلاح عمومی ما را به سمت فرهنگ هدایت می‌کند (موسیقی در این فیلم) و تنظیم‌شده‌تر. دیدگاه نسبت به دیگران من این را در یک یا آن اصطلاحات دگرجنسگرا یا همجنسگرا به عنوان یک تعادل درونی زن و مرد در دو جهت تایید نمی کنم. من حتی مطمئن نیستم که آئودیارد یا دوریس موافق باشند یا خیر، اما برای من به عنوان یک ناظر دیدگاه او، از طریق طرح فرضی مشاهده کردم که این یک دیدگاه مشروع است. پدر کلاهبردار و مادر مرده نوازنده معروف پیانو. دوریس در دام مقصر بودن، در شخصیت خود نیاز به مبارزه وحشیانه بین این دو حد دارد تا راه مرکزی را ردیابی کند. در آخرین صحنه پس از نبرد بی‌رحمانه‌اش با دست‌های وحشتناک (آیا آنها آنقدر تحت تأثیر قرار گرفته‌اند که ممکن است یک بار دیگر پیانو ننوازد؟) در حال تماشای یک نوازنده پیانو با لذت تمام نگاه کنید. شما می‌دانید که او می‌تواند هم بی‌رحمی ناامیدکننده پدرش را انجام دهد و هم چشم‌انداز مادرش و سعادت او در موسیقی را به انجام برساند. این ممکن است ساده به نظر برسد، اما همانطور که هر روانشناس شناخته شده برای من متوجه می شود که این نقطه عطفی برای اکثریت ما مرد یا خانم است. با توجه به دوره و دیدگاه های بصری و دوربین آزمایشی، خشمگین و ظریف، ضربانی که قلبم از دست داد برای تماشای پیچ و خم است. من به احتمال زیاد هرگز در آینده فیلم دیگری از Audiard را تماشا نخواهم کرد، هر چند که اهمیت آشکاری در ضربانی که قلبم از دست داد نشان داده شود.

من از تعداد زیادی قسمت از ضربانی که قلبم از دست داد گیج شدم، با این حال مجبور شدم به شکلی جدی با آن برخورد کنم، زیرا باعث تمایز می شود. توماس سیر (رومن دوریس) متخصص مالی زمین در پاریس است. در واقع، او ممکن است بهتر به عنوان یک کسب و کار خانگی هولیگان به تصویر کشیده شود، زیرا این روش معمول اوست که املاک ارزان قیمت بالقوه را پیدا کند و حرکات مشمئز کننده ای مانند اخراج های ظالمانه و نابودی واقعی انجام دهد، بنابراین می توان املاک را در هزینه های بخش خراش و فرورفتگی توماس نیز برای پدر در حال رشد خود استاد است، که او مبادله خود را از او گرفته است.

به طور کلی زندگی توماس دلیلی برای نفرت بسیار از خود است، با این حال او تصور می کند که با تبدیل شدن به یک نوازنده حرفه ای پیانو، نقشه خروج را می بیند. او در جوانی روی مادرش که یک نوازنده حرفه‌ای پیانو سنتی بود تمرکز می‌کرد و به‌عنوان توانایی درک می‌شد. زمانی که مادرش پدرش را از دست داد، غالب شد و شیوه زندگی او غالب شد.

این جایی بود که من شروع به بیزاری از خط داستان کردم. توماس که حدوداً 30 سال داشت، بدون شک به این نکته توجه داشت که انتظار چندانی از او وجود نداشت که خیالات خود را به انجام برساند، به خصوص که او قادر نبود خود را از زندگی نادرست خود جدا کند و مهمتر از آن، پیوندهای خود را با پدرش قطع کرد. عمیق ترین موضوع فیلم مربوط به رابطه توماس با پدرش است و اینکه چگونه او نمی تواند از پیوندهای مطیع خود دور شود.

(اسپویلر) صحنه ای که توماس جسد پدر کشته شده خود را پیدا می کند یک بمب روانی واقعی است. من هرگز پاسخی به چنین موقعیت ناخوشایندی با اصالت وحشتناک تر ندیده بودم. دوریس غرامت خود را روزی که شلیک کرد دریافت کرد.

توماس به عنوان یک هولیگان معقول تر است تا یک نوازنده پیانو - او فقط شخصیت یک صنعتگر را ندارد. ای کاش هر دو محدودیت شخصیت او محدود می شد، شاید نیاز او به نواختن در یک گروه جاز همسایگی و داشتن روشی نسبتاً ضعیف برای برخورد با کارش که شامل بی رحمی واقعی نمی شد. پذیرفتن تقسیم فوق العاده در شخصیت توماس همانطور که معرفی شد دشوار است. علاوه بر این، آیا یک نوازنده درجه یک مانند معلم چینی‌اش می‌تواند توماس را به‌عنوان دانش‌آموز بپذیرد؟ چه ارتباطی بین نگهبانان توماس وجود داشت؟ آیا ممکن است یک هولیگان متواضع و یک نوازنده پیانو حرفه ای توانا در هر مقطعی واقعاً با آن موفق شده باشد؟

دوریس در برقراری ارتباط با مبارزات نادیده توماس فوق العاده است. او شبیه یک سیم پیانو است که برای شکستن آماده شده است. میائو لین به‌عنوان موسیقی‌دان چینی متقاعد می‌شود و نیلز آرستروپ به‌ویژه در نقش پدر پریشان توماس عالی است.