🌸 دانلود فیلم Pet Sematary 2019 (قبرستان حیوانات خانگی)

قبرستان حیوانات خانگی 2019 (به انگلیسی: Pet Sematary) یک فیلم ترسناک و محصول 2019 کشور آمریکا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم قبرستان حیوانات خانگی 2019 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که لوئیس کرید به همراه فرزندان و همسرش به روستایی رفته و توسط فردی به نام پت مورد استقبال قرار می‌گیرند. پس از .....

این فیلم به کارگردانی Kevin Kölsch, Dennis Widmyer, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم قبرستان حیوانات خانگی 2019 یا دانلود دوبله فارسی فیلم Pet Sematary 2019 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Jason Clarke, Amy Seimetz, John Lithgow, Sonia Maria Chirila, Jeté Laurence, Hugo Lavoie, Lucas Lavoie, Obssa Ahmed, Alyssa Brooke Levine, Maria Herrera, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود قبرستان حیوانات خانگی 2019 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Jason Clarke, Amy Seimetz, John Lithgow, Sonia Maria Chirila, Jeté Laurence, Hugo Lavoie, Lucas Lavoie, Obssa Ahmed, Alyssa Brooke Levine, Maria Herrera, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی قبرستان حیوانات خانگی 2019 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم قبرستان حیوانات خانگی 2019 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود Pet Sematary 2019 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم قبرستان حیوانات خانگی 2019 R بوده و قبل از دانلود فیلم قبرستان حیوانات خانگی 2019 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر R سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای ترسناک, هیجان انگیز, بوده و محصول کشور آمریکا, هست. زبان اصلی فیلم قبرستان حیوانات خانگی 2019 انگلیسی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم قبرستان حیوانات خانگی 2019 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم Pet Sematary 2019 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم قبرستان حیوانات خانگی 2019 5.7/10 از 10 می باشد.

لوئیس کرید به همراه فرزندان و همسرش به روستایی رفته و توسط فردی به نام پت مورد استقبال قرار می‌گیرند. پس از ....
دکتر لوییس کرید و همسرش ریچل به همراه دو فرزند خردسالشان به خانه‌ای روستایی نقل مکان می‌کنند اما به زودی متوجه می‌شوند که گورستانی اسرارآمیز در نزدیکی خانه‌شان در اعماق جنگل نهفته است…
لوئیس کرید همراه همسرش ریچل و دو فرزندش گیج و الی به خانه‌ای روستایی نقل مکان می‌کنند. جایی که نزدیک یک قبرستان حیوانات خانگی عجیب و غریب است. هنگامی که گربه‌شان توسط یک کامیون کشته می‌شود ، لویس تصمیم می‌گیرد تا وی را در این قبرستان دفن کند. اما در این بین اتفاقاتی رخ می‎دهد که از آن چیزی که فکر می‌کند ترسناک‌تر است و…
دکتر لوئیس به همراه همسر و دو فرزندش به خانه ای جدید در حومه شهر نقل مکان می کنند اما بزودی متوجه می شوند که قبرستان اسراسر آمیزی در آنجا قرار دارد که...
داستان درباره یک خانواده دکتر لوئیس کرید است او و همسرش راشل همراه با دو فرزند خردسال خود از بوستون به روستایی نقل مکان می کنند. آنها یک قبرستان مرموز را پیدا کردند که در اعماق جنگل وجود دارد و...
دکتر لوئیس کرید و همسرش ریچل با دو فرزند خردسال خود از بوستون به روستای مین نقل مکان می کنند. این زوج به زودی یک دفن مرموز را کشف می کنند که در اعماق جنگل در نزدیکی خانه جدیدشان پنهان شده است.

جهت دانلود فیلم Pet Sematary 2019 (قبرستان حیوانات خانگی) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

در واقع، حتی بسیار زیاد من تعداد قابل توجهی از کتاب‌های استفان رالر را مطالعه کرده‌ام، Pet Sematary یکی از آنها نیست. اساسا در حال حاضر. از این رو، با توجه به آنچه در فیلم Pet Sematary رخ می دهد، این نظرسنجی را با دقت انجام خواهم داد، زیرا در پرتو کتاب هایی که مطالعه کرده ام، اغلب نسبت به فیلم های سینمایی بی رحمانه رفتار می کنم. برخلاف نسخه 1989 فیلم با نام مشابه، این یکی بسیار منحصر به فرد است و چند مولفه ترسناک در داستان گنجانده شده است و من تقریباً مطمئن هستم که این مولفه ها به همان اندازه در کتاب وجود ندارند. از نظر داستانی، Pet Sematary بسیار قابل توجه و قوی است، اما چه به دلیل رئیس یا چیزی متفاوت، هیچ کس نمی داند چگونه بر این داستان دلخراش غیر معمول تسلط یابد. به طور کلی احساس می شود که دست کم گرفته شده و کم ارزش شده است. داستانی مانند این ممکن است به یک نمایش باورنکردنی با اجزای حیاتی تبدیل شود، اما سران کوین کولش و دنیس ویدمایر از متحد کردن این مؤلفه‌ها غفلت می‌کنند. مهمتر از همه، داستان واقعی بسیار وحشتناک است، به همین دلیل است که نباید هیچ صحنه ای وجود داشته باشد که در آن رئیس ها سعی کنند شما را با فریادها یا صدای احمقانه یا چیزهایی که بیش از حد ناگهانی در ابهام اتفاق می افتد، ترسانند. ترسناک با صدا یک جزء قابل توجه با فیلم های ترسناک بیمار با آن داستان است که چیزی برای ارائه برای جمعیت ندارد. Pet Sematary، از نظر داستانی، یکی از آنها نیست، اما به نظر می رسد که روسا به فیلم خود ایمان ندارند. محیط به اندازه کافی کم نور بود که شما را لرزاند و برای اعتبار فیلم کاملاً حیاتی بود. بازیگری خوب بود اما هیچ چیز برجسته ای نبود. چیزی که به نظرم خیلی عجیب بود، انتخاب آن شخصیت های فیلم بود. آنها به ما به عنوان افراد باهوشی معرفی شده‌اند، با این حال آنها هر انتخاب غیرمستقیم را انتخاب کردند. Pet Sematary علاوه بر این به ما نشان می دهد که گهگاه مرده مطمئناً بهتر است، خیلی بهتر است. بعد از اینکه از کانتینای فیلم فرار کردم، فایده تسلیم شدن را درک کردم. گاه و بیگاه شما به سادگی باید تسلیم شوید به این دلیل که وقتی می خواهید چیزی بسیار کم را نجات دهید ممکن است همه چیزهای دیگر اطراف خود را از بین ببرید. دیدن نابودی چنین خانواده ی شایسته ای واقعاً بدبخت بود. همانطور که در بالا نوشتم، با کمی لمس، این داستان ممکن است به یک نمایشگر تبدیل شود، اما همانطور که هست، Pet Sematary هنوز تماشایی و جذاب است.

وقتی داشتم قبرستان حیوانات خانگی رو می دیدم مغزم شروع به پیچیدن کرد. شروع به پرسیدن کردم که چرا وقتی این کتاب خیلی من را ترسانده بود، به چه دلیل قبرستان حیوانات خانگی اینقدر هولناک خسته کننده بود؟ این سوال را یک قدم جلوتر بردارید: به چه دلیل بسیاری از کتاب‌های باورنکردنی استیون کینگ چنین فیلم‌های متحرک منصفانه‌ای هستند؟ با نگاهی به صفحه IMDb کینگ، می توانم ببینم که از امروز (2019/4/7) او به عنوان مقاله نویس در مورد 288 تعهد مجزا شناخته می شود و از این 288، 36 مورد از آن وظایف در حال حاضر در حال توسعه است. می توان گفت که حاکم یکی از پربارترین نویسندگان افتضاح در تاریخ اخیر است، و او چند داستان کاملاً عالی دارد، با این حال ممکن است در نقطه ای بگوییم که چه تعداد از خون و تلنگرهای غمگین او حیرت آور هستند (تنفر استفن لرد شامل نمایشنامه نمی شود. مانند "رستگاری در شاوشنک" یا "مایل سبز")؟ چهار یا پنج؟ شاید کمتر... تبدیل کوبریک به «درخشش» یک فیلم افسانه‌ای است، با این حال لرد به طور گسترده آن فیلم را به خاطر غارت منبعش و تبدیل آن به چیزی که نیست، مورد سرزنش قرار داده است. احتمالاً تغییر دپالما از «کری» بسیار عالی و واقعی‌ترین دگرگونی کتاب وحشتناک استفان رولر است، با این حال هنوز با توجه به هنجارهای امروزی بسیار شگفت‌انگیز نیست. این معادل برای "منطقه مرده" کراننبرگ است. عالی است، اما در عین حال خسته کننده نیست. آخرین نسخه "It" نیز به همین ترتیب، انبوهی از حماقت بود، اما تجربه فقدان ترس را داشت.

من فکر می‌کنم کتاب‌ها و داستان‌های کینگ به سختی قابل تنظیم هستند، زیرا کاربر را مجبور می‌کنند تا کارهای زیادی انجام دهد. گنجاندن. توضیحی که پت سماتاری، رمان، بسیار شگفت‌انگیز بود، به این دلیل بود که ترسی پنهانی وجود داشت که خود لویی به کتاب وارد می‌کرد. زمانی که گیج در کتاب می گذرد، قطعاً متوجه می شویم که لویی فرزندش را در محل دفن می پوشاند. به خاطر جهنم، لویی خودش می‌داند که می‌خواهد گیج را دوباره در قبرستان دفن کند (نوعی قطعه قبر را بدون مهر و موم بتنی انتخاب می‌کند، و بنابراین کشف آن ساده‌تر است). تماشای لویی در داخل دفاع از خود، در هر صورت، با درک اینکه محصول نهایی چیزی شبیه به آن خواهد بود، در نهایت نگران‌کننده‌ترین قطعه کتاب است، و قبرستان حیوانات خانگی هرگز واقعاً آن را جلب نمی‌کند. قبرستان حیوانات خانگی را نبینید.

قبرستان حیوانات خانگی طاقت فرسا و احمقانه است، و این اساساً تمام چیزی است که در این رابطه باید بگویم.

پس از تماشای اولین فیلم 1989 و پس از آن نسخه 2019، می توانم با اطمینان بگویم که نیازی به این اصلاح نبود.

اجازه دهید ابتدا چیزهای منفی را جابه جا کنیم.

یک مورد وجود دارد عدم بهبود شخصیت در این اجرا و نمایشگاه های بازیگری به طور استثنایی برای تک تک افراد از بین رفت. شاید آنها باید سرگرم کننده های بهتری می ساختند؟ شاید روزنامه‌نگاران باید محتوای برتری را ارائه می‌دادند که شخصیت‌ها را بهتر تشخیص دهد؟

جیسون کلارک اساساً در کل فیلم شبیه به نظر می‌رسد و عمل می‌کند و شخصیت جان لیتگو باید چوبی‌ترین شخصیت باشد. همه. در نقطه ای که شما این تصویر 2019 از شخصیت ها را با فیلم 1989 مقایسه می کنید، هیچ رقابتی وجود ندارد - بازی، ظاهر، سرعت و به طور کلی ذهنیت فیلم از قبل بهبود یافته است. آنها یک مقدار روحیه داشتند. نمایشگاه آنها پس از درگذشت یک جوان به راحتی مستقیماً از طریق صفحه نمایش پخش شد. اگرچه بازی در فیلم Pet Sematary اول درجه یک نبود، اما مطمئناً در مقایسه با این حد متوسط 2019 بهتر بود.

قبرستان حیوانات خانگی نیز به‌طور بیش از حد به وحشت‌های هاپ وابسته است، در حالی که اولی اینطور نبود. امروزه، هراس هاپ باید در همه جا خوب باشد و قطعات نامنظم فیلم را برای هشدار دادن به جمعیت بگذارد، با این حال احساس می‌کردم تقریباً پیش‌بینی می‌کردم که هر کدام مسیر من را طی کنند. Tisk، tisk.

حالا، در مورد چیزهای مثبتی که در مورد بازسازی 2019 از آن لذت بردم این است که یک کودک کوچک تا کنون آخرین پسر بد نیست - که نکته عجیبی در فیلم Pet Sematary 1989 بود. به هر حال برای من بازسازی 2019 کمی این مشکل را برطرف کرده است.

گربه انتخاب شده برای فیلم عالی به نظر می رسد و کاملاً خوب ضبط شده است. فیلمبرداری با توجه به دیدگاه بصری کاملاً مشخص است. این بازیگری و محتوا است که ممکن است از پیشرفت‌هایی استفاده کرده باشد.

برخی یادداشت‌های جذاب - صدای Dolby ATMOS به‌علاوه حرفه‌ای بود و باعث شد در دنیای Pet Sematary احساس غرق شدن و غرق شدن در دنیای حیوانات خانگی کنم. حرکت زیاد صدا در اطراف اتاق، تبادل واضح و محکم، و توالی فعالیت های قوی یا گزاف گویی، اساساً جامد فوق العاده ای را می ترساند. من این را در بلو-پروی 4K تماشا کردم و از فیلمبرداری، کیفیت فیلم و کیفیت ترکیب صدا کاملاً خیره شدم.

بسیاری از تحلیل گران تصمیم می گیرند که از آن متنفر باشند، زیرا به نوعی احساس می کنند که اولین مورد را نادیده می گیرد. در مواقعی که معتبر است، برای مثال، هالووین، The Haze یا The Wicker Man. در هر صورت، به صورت دوره‌ای یک تکرار از اولی بهتر عمل می‌کند، و من مطمئناً می‌پذیرم که این یکی از آنهاست.

ابتدا، اجازه دهید آن را در آنجا مطرح کنیم. هر چقدر هم که من فیلم اول را دوست دارم، گاهی اوقات یک قطعه کثیف و احمقانه است. من فکر نمی‌کنم که به خصوص ترسناک باشد، اما جایی برای من دارد زیرا مدتی پیش آن را در تئاتر دیدم و از آن زمان معمولاً آن را دیده‌ام. بخشی از بازیگری واقعاً مشکل ساز است و به نظر می رسد قطعات طنز در جای خود نیستند. شدید است و هیچ ابراز پشیمانی نمی کند و این چیزی است که من دوست دارم. خیلی از فیلم‌ها دوره‌های محافظت‌شده را می‌گذرانند و آن‌ها هیچ تأثیر پایدار (مثبت) روی من نمی‌گذارند. دیگران رفتاری بسیار سختگیرانه دارند و دوست دارند چیزها را به طرز آزاردهنده ای مبهم بگذارند، و اغلب ناظران را با یک ? بالای سرشان Pet Sematary 2019 وارد یک منطقه کسل کننده می شود که به شما چسبیده است.

من با این تفاوت که بچه مرده دختری استوارتر است، مشکلی ندارم، به این دلیل که، همانطور که تهیه کنندگان فیلم می دانند، معقول تر است که یک بچه کارکشته تر کاری را انجام دهد که شما واقعاً می خواهید بدون اینکه به آدمک بازگردید. جان لیثگو در نقش جاد تصمیم وحشتناکی نبود که همه چیز در نظر گرفته شود. هر چقدر هم که فرد گوین در این کار دلربا به نظر می‌رسید، او یک قطعه همی بود. هر یک از هنرپیشه‌ها در این اجرای کار خود را به خوبی انجام می‌دهند، و حتی یک نفر از آنها من را در انتخاب‌ها زیر سوال نمی‌برد.

در حالی که مطمئن هستم که این کار برای افرادی که ممکن است نیاز داشته باشند ناامیدکننده بوده است. یک پایان رنگین کمان هالیوود، واقعاً آن را برای خودم تضمین کرد و آن را کاملاً در کلاس نمونه کسل کننده قرار داد. وقتی برای بار دوم فیلم را تماشا می‌کنید، متوجه می‌شوید که گروه‌بندی اولیه نشان می‌دهد که چه اتفاقی برای جوان‌ترین بچه پس از پخش تیتراژ پایانی افتاده است. شگفت انگیز است، آیا آنها واقعاً به آنجا رفتند؟ من آنها را به خاطر جسور بودنشان دوست دارم.

بنابراین، در حالی که آنهایی که به فیلم اول اختصاص داده شده بودند، مدام از این توجه اندک به نحوه ترکیب بندی اشیاء متنفر بودند، برای من بدون شک این یک پیروز است. من قبلاً آن را چندین بار دیده بودم و فکر می کنم که فوق العاده رضایت بخش است. از تقابل آن با فرم قدیمی خودداری کنید، که واقعاً تا حد زیادی در مقایسه با هر چیزی یک اردوگاه نمونه است، و صرفاً برای چشم اندازهای ضعیفی که یک فیلم عصبی را به یک اثر هنری تبدیل می کند، ارزش قائل شوید.

این «تصور مجدد» جدید چیزی که در بسیاری از موارد در مورد غم‌انگیزترین و غم‌انگیزترین رمان لرد تصور می‌شود، که آشکارا در مقطعی فوق‌العاده وحشتناک از زندگی او سروده شده و نتیجه آن را به وضوح نشان می‌دهد، کوتاه می‌آید. در حالی که از زمانی که اولین تحول را از سال 1989 دیده‌ام، مدت زیادی می‌گذرد، و بسیار آگاه هستم که احتمالاً ارائه‌ای ایده‌آل برای اولین داستان نیست، واقعاً به یاد می‌آورم که احساس ترس و اضطراب بیشتری از آن داشتم. آن فیلم نسبت به من با قبرستان حیوانات خانگی در حال انجام، به ویژه در سومین نمایش فیلم پس از بازگشت «الی» انجام دادم.

در حالی که به طور کلی فیلم را تحقیر نکردم، و به ویژه نسبت به آن اعتراف خواهم کرد. شروع زمانی که داستان در تمام مدت خلقت بود، من تعدادی از صحنه‌ها را دنبال کردم، به‌ویژه از جمله ظاهر ویکتور پاسکو که تلاش می‌کرد چیزی را در محل «ترش» گذشته از Pet Sematary پوشش ندهد، بسیار نامناسب و عجیب. من واقعاً صحنه‌هایی را که «کلیسا» در آن بازمی‌گردد ترسناک‌تر از زمانی که الی انجام می‌دهد، یافتم، که فکر می‌کنم مطمئناً توسط تهیه‌کنندگانی که این اجرای جدید را ساخته‌اند، برنامه‌ریزی نشده بود.

همچنین، داستان فرعی مربوط به خواهر ریچل است. زلدا کاملاً زائد بود و اساساً مجبور بود صحنه‌های آزاردهنده‌تری را به یک فیلم بدجنس اضافه کند، من متوجه شدم که آنها در رمان اول و همچنین فیلم 1989 بودند، اما در دو مورد به وضوح از آنها مراقبت می‌شد. تا اینجاست.

جان لیثگو با بازی جاد کراندال حتی نتوانست قبرستان حیوانات خانگی را از غیرقابل توجه بودن نجات دهد، که مایه شرمساری با توجه به این واقعیت است که او به طور کلی یک سرگرم کننده بسیار شایسته است، اما من حدس می زنم که او اینطور نبود. در اینجا راهنمایی کافی برای سودمند کردن هر چیزی ارائه کنید، و اغلب بیش از هر چیز دیگری یک سنت نیک کلاوس ضعیف قدیمی بودن را به نمایش بگذارید. من اصلا با بازیگران مختلف در قبرستان حیوانات خانگی که نقش خانواده دکترین، جیسون کلارک یا امی سیمتز، و همچنین دو بازیگر جوان را بازی می کنند، راحت نیستم، بنابراین نمی توانم واقعاً آنها را با هر شغل دیگری که ممکن است بهبود یافته باشد مقایسه کنم. در هر صورت من واقعاً احساس می کنم که بسیاری از آنچه که اولین رمان و فیلم "Pet Sematary" را ساخته است، به طور کلی از قبرستان حیوانات خانگی خالی بوده است، که با توجه به اینکه فیلمبرداری و بصری قابل احترامی داشت، در مجموع مایه شرمساری است، هرچند در نهایت، شاید به یک به دلیل اکثر سوالاتی که در نقش بازیگران اصلی وجود دارد، و ترس های جهشی خسته و سایر تأثیرات «ترسناک» باعث می شود که بیشتر شبیه فیلم های ساده ای باشد که برای فیلم های تلویزیونی ساخته شده اند که امیدوارند به سرعت درآمد داشته باشند.

(بنابراین عذرخواهی می‌کنم که به ظرافت‌های کوچکی که به احتمال زیاد واقعاً اهمیتی ندارند، عذرخواهی می‌کنم، با این حال باید هواگیری کنم)

کتاب‌ها و فیلم‌ها در مجموع رسانه‌های مختلفی هستند. کتاب‌ها دائماً به فیلم تبدیل می‌شوند و چند تغییر تا حدودی عالی هستند. علاوه بر این، بیشتر اوقات، نگاه کردن به کتاب و فیلم به طور جداگانه بسیار ساده است... من نمی توانم با Pet Sematary - کتابی از استفان رولر که دوستش دارم و برای مدت طولانی من را ترسناک کرده است سازگار شوم. بعد از اینکه قبلاً آن را خواندم - در بخشی از دیدگاه های اصلی آن به روشی که قبرستان حیوانات خانگی تغییر داد. من سؤالات متعددی دارم:

اول و مهم: به چه دلیل تهیه کنندگان تصمیم گرفتند جود را به گونه ای به تصویر بکشند؟ با ارائه شخصیت او به خود لرزیدم. کتاب تمام تلاش خود را می کند تا باعث شود که ما یک سالمند صمیمی را دوست داشته باشیم، با این حال فیلم تضمین می کند که هر بار که وارد قاب می شود نسبت به او مشکوک هستیم. علاوه بر این: چرا او آن طرف خیابان زندگی نمی کند؟ به نظر می رسد برای من یک تغییر بیهوده است. علاوه بر این، نورما کجا می تواند باشد؟ بدون او ما حتی کمتر به جود اهمیت می دهیم. من متنفر بودم که سازندگان چگونه مرد بزرگ را جلوه می دهند.

چرا استفاده از این همه وحشت جهشی متوسط؟ کتاب منتظر می ماند، زیر پوست شما می خزد و شکم شما را صفحه به صفحه آشفته می کند، هرچند که فیلم حدود بیست ثانیه فشار می آورد، فقط برای اینکه فوراً آن فشار را ارائه کند.

چرا توالی های فانتزی اینقدر واضح رویاهایی دارند. ? این کتاب باعث می‌شود که وضعیت ذهنی لویی را زیر سوال ببریم، اما فیلم تضمین می‌کند که این کار را نمی‌کنیم، "چون... آنها رویا هستند، درست است؟" لحظه تعیین کننده داستان؟ آیا این فقط برای شوکه کردن طرفداران استیون لرد و همچنین علاقه مندان به فیلم معمولی است؟ از آنجایی که، در چنین شرایطی، این یک انتخاب احمقانه است (هواداران نیازی به شوکه شدن ندارند، آنها معتقدند که باید عدالت را به کتابی که دوست دارند تمام کنند).

علاوه بر تعداد زیاد من. پرسش‌ها، موسیقی متن کریستوفر یوثفول یک تنفر آشکار است. بدون موضوعات قابل توجه، بدون ویژگی ملودیک مهم و به طرز وحشتناکی استفاده شده است (منظورم این است: استفاده در زمانی که نباید قوی باشد، و ایجاد برخی خلق و خوی غیر قابل قبول برای برخی صحنه های غیرقابل قبول (مثل جود!)).

بازیگری متوسط، فیلمبرداری غیر استثنایی و پیشرفت‌ها «مه» هستند. اما پس از آن به اندازه کافی متخصص به نظر می رسد که بتوان به طور جدی به آن نگاه کرد. با این حال، فیلم بیش از حد کوتاه است. در صورتی که سازندگان واقعاً بر روی اولین متریالی که تنظیم می‌کردند تمرکز کنند، فیلمی با مدت زمان حدوداً دو ساعت و نیم یا بسیار بیشتر می‌ساختند. تا ما را وادار کند که دوباره به آن فکر کنیم و داستان را با هر یک از احساسات ناآرام، غم و وحشت، واقعاً در بین جمعیت بمانند. آن‌ها می‌توانستند از آن فیلمی واقعاً شورش‌انگیز با بدن‌های درهم ریخته و فشار ساختار آهسته، صحنه‌های ده دقیقه‌ای یا بیشتر و هدفی که عمیقاً غافلگیرکننده است، بسازند. با این حال، آنها این کار را نکردند. قبرستان حیوانات خانگی مشخصا توسط افرادی ساخته شده است که نه جرات و نه مهارت ساختن یک فیلم ناراحت کننده و ترسناک در مورد پریشانی و ترس را دارند.

مکانی برای پوشاندن حیوانات خانگی و یادآوری آنها. ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما اینطور نیست. این بی عیب و نقص طبیعی است.

در گذشته های دور، من یک مطالعه کننده مشتاق بودم و مدام کتاب می خوردم. که در درازمدت به شدت کاهش یافته است. با این حال، هر چند وقت یکبار یک کتاب درک کننده دریافت می کنم. به طور کلی، این فقط در طول یک سفر تابستانی شایسته در برخی از سمت اقیانوس رخ می دهد. آثار استیون کینگ همواره مرا مجذوب خود کرده است. در این اواخر بهاری، کتاب "ارتفاع" او را یکجا خواندم. نه اینکه نوشتن عالی بود، با این حال لرد یک راوی فوق‌العاده است که روایت‌هایش شما را می‌فهمد و رها نمی‌کنید. این واقعاً در مورد بیشتر کتاب های او صدق می کند. بدیهی است که انواع دیگری از کتاب‌های او نیز وجود دارد که ارزش دیدن را دارند. با این حال، "کریستین" و "کری" فیلم های متحرکی هستند (مربوط به ترس) که من بیشتر از همه در آنها شرکت کردم (اما بدون شک می توانم چند مورد دیگر را نام ببرم). علاوه بر این، فیلم "Pet Sematary" محصول 1989 را نیز می توان در میان فیلم هایی به حساب آورد که بسیار بر من تأثیر گذاشت. سوال اصلی که من در ابتدا از خودم (و همچنین بسیاری دیگر، گمان می‌کنم) پرسیدم این بود: "آیا واقعاً مهم است که تغییری در قبرستان حیوانات خانگی ارائه شود؟".

کسانی که کمی مرا درک می‌کنند، این موضوع را دارند. در حال حاضر چند بار مورد مطالعه قرار گرفته‌ام که از بازسازی، راه‌اندازی مجدد، و غیره بیزارم. من قبول دارم که از نظر سینمایی و زمانی که در مورد بازیگری است، احتمالاً پیشرفتی در مقایسه با اولی خواهد بود. به هر حال، داستان، جوهر، روح فیلم، به اصطلاح، مثل قبل ادامه خواهد داشت. علاوه بر این، آیا این در کل خیلی ساده نیست؟ اما در آن مرحله یک بار دیگر، آنها می توانند به طور کامل ماهیت یا خط داستان را تغییر دهند. در هر صورت، فکر نمی کنید که این می تواند در کل چیز دیگری ایجاد کند؟ علاوه بر این، آیا واقعاً کسی وجود دارد که جرات تغییر کامل یک فیلم را داشته باشد؟ در واقع، کلوین کولش و دنیس ویدمایر با وجود تغییرات غیرمعمول داستان، به اندازه کافی شجاع بودند و در حفظ روح داستان پیروز بودند. فقط، به اندازه اولی خیره ام نکرد.

برخی از اجزای فیلم قدیمی از حافظه من دور شد. به عنوان مثال، Zelda (Alyssa Brooke Levine) وجود دارد. یا نقش او به طور واضح در فیلم Pet Sematary اصلی تاکید نشده بود. یا از طرفی تعداد سالها روی من تأثیر منفی گذاشته است. به هر حال، این واقعاً ناخوشایندترین تصویری بود که در این دوباره استفاده شد. فوری ترین تغییری که آنها دنبال کرده اند، تصمیم شخص مورد نظر است. در اولی، جوان ترین کودک گیج (هوگو/لوکاس لاووی) نمی تواند از کامیونی که عجله می کند دور بماند. من این واقعیت را به‌عنوان شگفت‌انگیز برایم به یاد می‌آورم. آن مرد کوچولوی شیرین، بادبادک در حال غلتیدن و کفش بچه گانه در حال غلتیدن. من می توانم آن را در زمان حاضر تصویر کنم. نه اینکه تصمیم در این تغییر کمتر افتضاح باشد. با این حال، آنقدر که در فیلم Pet Sematary اول انجام داد، من را شوکه نکرد.

این تصمیم نه تنها به کل ماجرا یک چرخش دیگر داد، بلکه ترسناک بودن فیلم نیز ضربه مهمی را تجربه کرد. من کاری که گیج در فیلم Pet Sematary اصلی بازی کرد، ناخوشایندتر از الی (جته لارنس) در اینجا یافتم. پس از آن، کلیسای گربه سانان نسبت به تصویر تغییر خود در فیلم Pet Sematary اول، بی‌ارزش‌تر و شیطانی‌تر به نظر می‌رسد. علاوه بر این، ویکتور پاسکو (اوبسا احمد) دانش‌آموز مرده نیز به وضوح وارد تصویر شد. به طور کلی، فیلم با فکر اول سازگار است. ایده ستایش گسترده پدر برای فرزندش. همچنین، اراده برای عبور از خطوط برای چرخاندن همه چیز. هیچ توپ منحنی در اطراف وجود ندارد. که به این ترتیب این پرسش اساسی را تحریک می کند: "چرا بازسازی؟". آ

من بالاخره زمانی را برای تماشای Pet Sematary پیدا کردم و به طور کلی این یک برخورد جذاب بود، با این حال بیشتر شبیه به یک قسمت از یک برنامه شبکه بود تا یک فیلم. فکر نمی‌کردم شگفت‌انگیز باشد، اما از آنجایی که به نظر نمی‌رسد هنوز هیچ فیلم هیجان‌انگیزی پیدا نکرده‌ام که واقعاً بفهمد چگونه من را بترساند، در مورد آن قضاوت نمی‌کنم. بخشی از شخصیت ها بسیار عالی بودند در حالی که برخی دیگر شکست خوردند. به نظر می رسد الی یک بانوی جوان 8 ساله واقعی است و راشل توجیهی نسبتاً تکامل یافته در پشت سر این دارد که چرا او در بحث مرگ ناخوشایند است، اما لوئیس به طور استثنایی قابل توجه نبود و گیج زمان کافی برای صفحه نمایش نداشت تا من واقعاً اغلب درباره او فکر کنم. .

کلیسا در بی زحمتی فوق العاده بود. تمایلات و توطئه های بدخواهانه او آشکار نبودند و با شیطانی جلوه دادن یا رفتار کردن او از او فراتر نمی رفتند و این امر باعث می شد که خانواده بتوانند رفتار غیرعادی متناوب او را به دلیل "تصادف" و نحوه رفتار الی توجیه کنند. ممکن است حتی پس از اینکه او او را خراشید هنوز به او ملحق شده باشد.

من واقعاً تغییری را دوست دارم که در آن الی را به جای گیج کشتند. با توجه به اینکه الی اخیراً 9 ساله شده بود، او هنوز خیلی بچه بود و به طور غیرقابل تصوری جوان بود، هر چند به اندازه کافی بالغ بود که شاید انتظارات و رویاهایی داشت و ما واقعاً می توانستیم او را به عنوان یک شخص بشناسیم. بازگرداندن او به عنوان یک موجود مرده متاثر از یک روح زیر دست، تأثیر بیشتری نسبت به اینکه او را به یک جوان حضور شیطانی تبدیل کند، می گذارد. شما متوجه می شوید که الی هنوز در جایی است، اما چیزی مبهم او را خراب می کند و او را به انجام کارهای وحشتناک سوق می دهد. از آنجایی که الی به اندازه کافی بالغ است که واقعا حرف بزند، می‌تواند به آنچه برای او اتفاق می‌افتد و احساسش نسبت به شرایطش اشاره کند، برای مثال، وقتی به لویی می‌گوید که می‌تواند «جنگ‌ها» را در ذهنش بشنود. با نگاه منطقی به این موضوع، کل شرایط ناامیدکننده و افسرده کننده است.

اگر طولانی تر می شد، ممکن بود فیلم باورنکردنی بود. بخشی از صحنه‌های پاک‌شده واقعاً باید برای کمک به مرتب‌سازی بهتر شخصیت‌ها و ارتباطات گنجانده می‌شد و فیلم می‌توانست واقعاً از سرمایه‌گذاری انرژی بیشتر در زندگی Creed در خانه جدیدشان که راه را برای مرگ چپل و الی هموار می‌کرد، سود ببرد. وقتی تیتراژ پخش شد، متحیر شدم که تقریباً دو ساعت از زمانی که پت سماتاری احساس نمی‌کرد که واقعاً با اندکی پوششش طولانی بود، متعجب شدم. من برنامه‌های تلویزیونی را تجربه کرده‌ام که چگونگی پوشش غیرقابل انکار بیشتر را در تک قسمت 45 لحظه‌ای تجربه کرده‌ام.

یکی دیگر از مشکلاتی که در مورد فیلم دارم، تکمیلی است که برای محصول نهایی انتخاب شده است. بعد از دیدن بسته دیگر احساس می‌کنم که واقعاً مبهم‌تر از این دو بود و با موضوع بدبختی و ناامیدی مطابقت داشت. در محصول نهایی، الی ارواح راشل را پوشش می دهد و در سماتاری حیوانات خانگی با لویی برخورد می کند. این دو نبرد می کنند و به نظر می رسد لوئیس پیروز می شود، زیرا الی را گیر کرده است. او یک ابزار حفاری در نزدیکی خود دارد که آماده شده است تا جمجمه او را در آن ببندد و عزادار است که معتقد است آنها باید یک خانواده باشند، که الی فریبی برای زنده بودن الی راه انداخت و به او اجازه می دهد بداند که می توانند. همانطور که او برای بار دوم او را می کشد، ریچل ظاهر می شود و لویی را می کشد که همه چیز در نظر گرفته شود و آن دو او را پوشش می دهند. هر یک از سه بازدید مجدد از خانه، در حال حاضر مرده، با خانه جود مصرف کننده Gage در واقع در وسیله نقلیه امن. در پایان دیگر، لویی به الی می رسد در حالی که او راشل را به محل دفن و نبرد دو نفر در Pet Sematary بسیار شبیه به بسته شدن واقعی می کند، اما در این نمایش لوئیس تسلیم کنترل الی می شود و در فکر دوم برای کشتن او به او کمک می کند. او را با پوشاندن راشل، که به سادگی در آخرین مرحله زندگی است، زیرا آنها او را پوشش می دهند. لویی و الی برمی گردند، خانه جود مصرف می کند و ریچل مرده قبل از غروب آفتاب ظاهر می شود. ظرف دوربین روی عکس‌های خانوادگی که دیوار را محکم گرفته است و آخرین چیزی که می‌بینیم لویی است که هنوز زنده است که گیج گریان را در دست دارد و الی، ریچل و چرچ مرده‌ای نزدیک به آن‌ها باقی مانده‌اند و به نظر می‌رسد یک عکس خانوادگی تبدیل شده در کنار پنجره است. در جلسه ای گفته شد که آخرین برش پایانی انتخاب شده است تا جمعیت بتوانند با خوشحالی آنجا را ترک کنند، با این حال Pet Sematary داستانی نیست که قصد داشته باشد کسی را پوزخند بزند و پایان جایگزین، هر چند غیرقابل انکار جدی دلسرد کننده، قابل توجه تر و قابل توجه تر است. این دو