🌸 دانلود فیلم Five Minutes of Heaven 2009 (پنج دقیقه از بهشت)

پنج دقیقه از بهشت 2009 (به انگلیسی: Five Minutes of Heaven) یک فیلم جنایی و محصول 2009 کشور ایرلند, بریتانیا, بلژیک, فرانسه, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم پنج دقیقه از بهشت 2009 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که سال ۱۹۷۵ در دهکده ای کوچک پسری هفده ساله به نام الیستر بر اثر اختلافات مذهبی یکی از همسایه های خودشان که پسری نوزده ساله به نام جو گریفین بود را به قتل می رساند. جیم که آن موقع یازده ساله داشته است شاهد قتل بوده و اکنون پس از سال ها نتوانسته ضربه ی روحی آن ماجرا را فراموش کند. الیستر به اعدام محکوم شد، اما پس از دوازده سال آزاد می شود و اکنون الیستر سعی می کند تا به جبران این اشتباهش که او را سال ها آزار داده است بپردازد. اکنون می خواهد به ملاقات جیم برادر کوچکتر کسی که کشته است برود و ....

این فیلم به کارگردانی Oliver Hirschbiegel, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم پنج دقیقه از بهشت 2009 یا دانلود دوبله فارسی فیلم Five Minutes of Heaven 2009 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Liam Neeson, James Nesbitt, Anamaria Marinca, Mark Ryder, Niamh Cusack, Paul Garrett, Gerard Jordan, Conor MacNeill, Diarmuid Noyes, Mathew McElhinney, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود پنج دقیقه از بهشت 2009 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Liam Neeson, James Nesbitt, Anamaria Marinca, Mark Ryder, Niamh Cusack, Paul Garrett, Gerard Jordan, Conor MacNeill, Diarmuid Noyes, Mathew McElhinney, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی پنج دقیقه از بهشت 2009 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم پنج دقیقه از بهشت 2009 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود Five Minutes of Heaven 2009 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم پنج دقیقه از بهشت 2009 R بوده و قبل از دانلود فیلم پنج دقیقه از بهشت 2009 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر R سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای جنایی, درام, هیجان انگیز, بوده و محصول کشور ایرلند, بریتانیا, بلژیک, فرانسه, هست. زبان اصلی فیلم پنج دقیقه از بهشت 2009 انگلیسی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم پنج دقیقه از بهشت 2009 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم Five Minutes of Heaven 2009 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم پنج دقیقه از بهشت 2009 6.6/10 از 10 می باشد.

سال ۱۹۷۵ در دهکده ای کوچک پسری هفده ساله به نام الیستر بر اثر اختلافات مذهبی یکی از همسایه های خودشان که پسری نوزده ساله به نام جو گریفین بود را به قتل می رساند. جیم که آن موقع یازده ساله داشته است شاهد قتل بوده و اکنون پس از سال ها نتوانسته ضربه ی روحی آن ماجرا را فراموش کند. الیستر به اعدام محکوم شد، اما پس از دوازده سال آزاد می شود و اکنون الیستر سعی می کند تا به جبران این اشتباهش که او را سال ها آزار داده است بپردازد. اکنون می خواهد به ملاقات جیم برادر کوچکتر کسی که کشته است برود و ...
سال ۱۹۷۵ در دهکده ای کوچک پسری هفده ساله به نام الیستر بر اثر اختلافات مذهبی یکی از همسایه های خودشان که پسری نوزده ساله به نام جو گریفین بود را به قتل می رساند. جیم که آن موقع یازده ساله داشته است شاهد قتل بوده و اکنون پس از سال ها نتوانسته ضربه ی روحی آن ماجرا را فراموش کند.اما پس از دوازده سال...
در ماه فوریه سال 1975، در ایرلند شمالی، Alistair Little، عضو هفتاد و هفت ساله عضو سازمان UVF، جیمی گریفین، کاتولیک را در خانه خود در لورگان در مقابل برادر کوچکترش جو گریفین، کشته است.
پنج دقیقه بهشت داستان عضو سابق UVF، آلیستر لیتل. بیست و پنج سال پس از اینکه لیتل برادر جو گریفن را به قتل رساند، رسانه ها ملاقات مبارکی را بین این دو ترتیب می دهند...
در فوریه سال 1965، "آلیستر لیتل" 17 ساله که یکی از اعضای گروه UVF بود، "جیمی گریفین" کاتولیک را در مقابل چشمان برادر کوچکترش "جو گریفین" به قتل می رساند.او دستگیر شده و به 12 سال زندان محکوم می شود در حالیکه "جو" از طرف مادرش مقصر شناخته می شود.32 سال بعد یک برنامه تلویزیونی ملاقاتی بین آنها ترتیب می دهد و...

جهت دانلود فیلم Five Minutes of Heaven 2009 (پنج دقیقه از بهشت) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

پنج دقیقه از بهشت پتانسیل باورنکردنی داشت و به طور کلی کوتاه آمد. بیش از حد گفتمان زائد، چنین تعداد زیادی 2×4 که ظرافت را از بین برد.

این به یک داستان واقعی بستگی دارد: در سال 1975 آلیستر مینیمال جیمی گریفین را با ناظری جوان به نام جو، جوانتر جیمی، کشت. خواهر و برادر. آلیستر به همین ترتیب جو را می کشت با فرض اینکه او از این رابطه مطلع بود.

فیلمنامه حدس می زند مصالحه ای بین دو شخصیت اصلی آلیستر (لیام نیسون) و جو (جیمز نسبیت) بر سر فیلم وجود داشته باشد.

ناخوشایندهای جزیره شمالی بسیار حکایت دارند: سردی یک قتل برای به انجام رساندن مردانگی و جوانمردی، با تضاد در مذهب تنها بهانه است.

این نقطه ای است که فیلم در آن وجود دارد. حرکاتی تا اکنون که در آن ناهنجاری ایجاد می‌شود، جایی که نیاز به لمس ملایم است. جیمز نسبیت، یک سرگرم‌کننده باشکوه، صحنه‌هایی را اغراق می‌کند که می‌بایست به‌طور غیرقابل انکاری بی‌تفاوت‌تر می‌بودند، نمونه‌ای معتبر، شیویی است که او همچنان بیرون می‌آورد و نوازش می‌کند. بدون شک، ما واقعا آن را دریافت می کنیم. علاوه بر این، به اندازه کافی درخشان هستند تا ارتباط را با نوازش آلیستر قبل از اولین بار در اسلحه ایجاد کنند.

یک صحنه نبرد (به طور جدی) کاملاً در سطح زمین قرار می گیرد. همانطور که "آیا آنها مرده اند؟" نبرد در کورال خوب. اینجاست که تضاد ذهنی کلمات واقعاً خوب بازی می کرد. خلاصه بهش اعتماد نکردم علاوه بر این، کار کلیدی نسبتاً محدود یک «دونده» از فشار بین دو مرد ناشی شد. ثانیاً غیرقابل انکار «نشان نگو» در اینجا عملکرد قابل تحسینی داشت. در عوض به ما پیشنهاد می‌شود که یک دونده سرعت در مورد همکاری‌هایش با این دو رهبر صحبت کند.

فینینگ برای من بیش از حد بالا بود. لیام نیسون در حالی که در یک سلول است در مرکز لندن زانو زده است. نه! ارائه نادرست بسیار بهتر عمل می کرد.

6 از 10 برای سرنخ ها و یک F برای محتوا. لیام و جیمز عالی بودند.

امروز عصر شاید بهترین فیلمی را که در چند سال اخیر پیدا کردم دیدم. با توجه به این واقعیت که احتمالاً در مالتی پلکس نزدیک شما ظاهر نمی شود، می توانید به دنبال این بگردید تا آن را ردیابی کنید، اما اگر بتوانید آن را ردیابی کنید، تجربه متحرکی خواهید داشت.

«پنج دقیقه از بهشت» در آخرین جشن فیلم ساندنس جایزه هماهنگی را برای الیور هیرشبیگل و جایزه فیلم جهانی آهنگسازی فیلم سینمایی را برای همکار هیبرت در آخرین جشن فیلم ساندنس به دست آورد و برای جایزه فوق العاده هیئت داوران تعیین شد. این، و نحوه حضور لیام نیسون در آن، دلایلی بود که من آن را تماشا کردم. من حتی نفهمیدم درباره چیست.

این در مورد بی رحمی است، و اینکه چگونه وحشیگری زندگی ها را می شکند، و در مورد اینکه چگونه شکستن وقتی که شرارت متوقف می شود، متوقف نمی شود. اتفاقی که در ایرلند شمالی می گذرد، نه چیزی بیشتر و نه کمتر از گردهمایی مردی (نیسون) که در کودکی اش یک کاتولیک را بدون هیچ دلیل موجهی بیشتر از کاتولیک بودن کشته بود، پس از 25 سال، و خواهر و برادر مرد کشته شده است. (تصویر شده چنان توانا که باعث اشک جمعیتی شود که من آن را حداقل چند بار توسط جیمز نسبیت دیدم). در کودکی، کشته شدن خواهر و برادرش را تماشا کرد و پس از آن توسط مادرش به خاطر کشتن او مورد سرزنش قرار گرفت، زیرا او واقعاً هرگز آن را متوقف نکرد. او نه ساله بود.

هر دو مرد بعد از 25 سال شکسته اند. یکی با ملاقات با خواهر و برادر مردی که کشته است به دنبال اصلاح و هدف است و دیگری به دنبال انتقام عادلانه است. من نمی توانم با گفتن بیشتر فیلم را برای کسی ناامید کنم. خوب، بدون شک پنج دقیقه از بهشت اشک دالایی لاما یا یاسر عرفات را در می آورد. این بسیار قوی است و به خوبی انجام شده است.

این فیلمی است که جوانانی که فرهنگشان آنها را به سمت سرکوب روانی سوق می دهد، باید نمایش داده شود، قبل از اینکه از نقطه بی بازگشتی برای آنها گذشته باشد. همچنین، این فیلمی است که مردمی که هیچ احساس همدلی با ترس آفرینان ندارند، باید نمایش داده شود، قبل از اینکه از نقطه بی بازگشتی برای آنها گذشته باشد.

"پنج دقیقه بهشت" (2009) فیلمی از اهداف قابل احترام است که به طور مشابه با نرمی آهنگ ماستودون انجام می شود. آیا جایزه جشن ساندنس خود را به خاطر پتانسیل اخلاقی اش دریافت کرد یا به خاطر چیزی که واقعاً در پنج دقیقه از بهشت به رسمیت شناخته شد؟ بیشتر به محل فیلم واقعی: چه اتفاقی برای آقای لیام نیسون صنعتگر افتاد؟ چه اتفاقی برای ژرف و ظریف بودن او به عنوان یک سرگرم کننده افتاد؟ در اینجا مردی است که به عنوان یک مجری معتبر و پرورش یافته در خانه شروع کرد و به یک ستاره جهانی تبدیل شد، و در این روند به نظر می رسد (به هر حال برای این مفسر) از عمق و رعد آرامی که زمانی داشت و برانگیخته بود چشم پوشی کرده است. در یک صحنه (نمی‌گویم چه زمانی) شخصی که نیسون نقش او را بازی می‌کند، در جاده‌ای شلوغ شهری به زانو در می‌آید و به بهشت می‌نگرد - در صحنه‌ای از ژرفای دلخراش فوری و چرخش عاطفی آشکار - اما نیسون با همه چیز دور می‌شود. ظرافت یک تماشاگر پرنده در جستجوی یک کبوتر که در شهر غر می‌زند.

آیا نیسون به سادگی تبدیل به یکی دیگر از ایرلندی‌های خوب فیلم شده است - آنقدر ظریف است که حتی نمی‌توان زندگی را در نظر گرفت، زمینه‌های اصلی قدرت برای بیش از حد یکنواخت به مردن فکر کن؟ همچنین، آه او چگونه باید صنعت فیلم زن را به دست آورد! (اکنون که هریسون پرتیج هم سن پدربزرگش است که به طرز غم انگیزی در مشاغل پیش ساخته دچار افت می شود). در حالی که شریک او، جیمز نسبیت، موفق است. اگر، همانطور که می‌توانست، فرض کنیم که بخش خوبی از ایرلندی‌های فوق‌العاده مشابه، زمان از دست رفته را در «مشکلات» جبران کنند.

به طور خلاصه، «پنج دقیقه» برای اتاق خانه تافل، برای گردهمایی‌های سازش و سازش عالی است. برای کلاس های مطالعات ایرلندی آموزشی است. نقاط قوت و ضعف پنج دقیقه از بهشت در همین راستا نهفته است. همه چیز بسیار "نقطه دار" است (اگر در زمان اولیه به نکته توجه نکنید، فیلم چندین بار آن را دوباره تکرار می کند). بدبخت است که فیلمی با چنین اهداف شرافتمندانه‌ای باید در نهایت این‌قدر رایج و پیش پا افتاده باشد. یا از طرفی جای «پنج دقیقه بهشت» همین است؟

من واقعاً احساس می کنم که مقاله نویس این داستان را خراب کرده است. به طور مشابه، به عنوان پایه، باید این را درک کنم که این داستان تا حدی بر اساس حقیقت است. در سال 1975، آلیستر مینیمال، جیمی گریفین را قبل از برادر کوچکتر جیمی، جو، کشت. محققان این را به عنوان مرحله آغازین خود می‌پذیرند و پس از آن حدس می‌زنند که یک ملاقات روزانه بین دو شخصیت، آلیستر و جو، با بازی نسون و نسبیت، انجام شود. برای کسی مثل من که دوران کودکی را در دهه 80 در بریتانیا تجربه کرد، واقعاً نفرت آنچه در ایرلند شمالی در طول دوران سختی اتفاق افتاد را به من بازگرداند. هموطنان جوان مجبور شدند همدیگر را با شدتی کاملاً سرد بکشند، زیرا آنها یک دین جایگزین بودند.

سپس فیلم به روز کنونی می رسد و مسائل شروع می شود.

اول، هر دوی این افراد احتمالاً دوره‌های طولانی عذابی را پشت سر گذاشته‌اند که با آن مواجه شده‌اند. ما به عنوان ناظران عملاً هیچ بخشی از آن عذاب را نمی بینیم جز آنچه در ظواهر می یابیم و از زبان شخصیت ها در روزگار کنونی می شنویم. این یک فیلم است، نه یک نمایشنامه، مقاله‌نویس باید درد آنها را به ما نشان دهد.

همچنین، ما عملاً هیچ صحنه‌ای در زندگی جاری آنها نمی‌بینیم. هیچ چیز در مورد نحوه گذراندن روزهای خود، جایی که کار می کنند، با چه کسانی وقت می گذرانند، چگونه به تفریح کمک می کنند، نیست. این تعداد زیاد ظرافت های کوچک در فیلم Five Minutes of Heavenی مانند این بسیار قابل توجه است. آنها برای درک و ارتباط با شخصیت ها بسیار مهم هستند.

بزرگترین تحلیل من این است که این داستان شدید در نهایت به یک نبرد معمولی برای فیلم کاهش یافته است. ارزان است. موضوعی را که به آن می پردازد کوچک می کند. با فرض اینکه جو گریفین واقعاً به نویسنده اجازه می‌دهد بداند که این پاسخ او بوده است، پس باید شخص دیگری را به نسبیت ارائه می‌دادند. بدون در نظر گرفتن نقص هایش بسیار تاثیرگذار است.

در این دوره، در اواسط بیست و یکصد سال، اندکی پس از اینکه بلر و کلینتون تصور می‌شد روند هماهنگی ایرلند شمالی را دوباره به مسیر خود می‌کشانند، بلر تعدادی بازداشتی را به عنوان جزئی از توافق جمعه بزرگ تحویل داد.
مردانی که له و علیه طرفداران معترض و محافظه کار کاتولیک تقسیم NI را کشته بودند تحویل داده شدند و طعمی متناقض در دهان متحدان برای هماهنگی باقی گذاشتند.

در سالهای حاصل، الگویی برای برنامه های ویژه تلویزیونی مشاهده شد، که گروه هایی از قربانیان را با کسانی که دوستان و خانواده خود را کشته بودند، قرار می دادند - یک مدل قابل توجه، ماموریت محکوم به شکست مایکل رایان برای بخشش تلویزیونی.
در «پنج دقیقه بهشت»، جیمز نسبیت نقش خواهر و برادر جوان مردی را بازی می‌کند که توسط حامی نیسون، «الیستر لیتل» کشته شده است. نکته قابل توجه فیلم، آمادگی یک گردهمایی نزدیک و شخصی است، اولین گردهمایی، بین بستگان قربانی و قاتل، که توسط یک ایستگاه تلویزیونی در خلوتگاه ملی سازماندهی شده است.

فوراً خیانت ها فاش می شود. مردانی مانند شخصی که نیسون به تصویر می کشد، ممکن است هرگز عفو واقعی دریافت نکنند، با این حال به آنها آموزش داده شده و در زندان تا حدی فکر کرده اند که این امر می تواند یک آپوتئوز باشد. جالب اینجاست که شخصیت نسبیت مدت‌هاست که خشم خود را با شیر مادر تغذیه می‌کند، مردی کارآمد و بدون پذیرش مغز که در حال گسترش ابزارهای زندان است. او آنجاست که صدمه بزند، حتی "کوچولو" را بکشد، در پایان روز از گروه تلویزیونی دور می شود و از آن طفره می رود.

نیسون، در نهایت، جلسه ای نزدیک به سبک "High Noon" ترتیب می دهد. در زمین چمن خانه نسبیت، در یک مبارزه آرام بخش و بدبینانه دردناک در خانه ای بمباران شده به اوج خود می رسد.

"حرکت در ادامه" از همه نظر اخلاقی اصلی است، به همان اندازه که ساده و هر چند مشکل به نظر می رسد، در حالی که تفاوت میان بازداشتگاه‌های فیزیکی و عمیق و پایان مشخصی که همه شامل مجازات‌های ناشی از اعمال خلاف می‌شود، درست است.

تحقیق هوشیارانه و قوی از ذهن‌های زخمی.

دو مرد، یکی از افراد قبلی UVF (قدرت عمدی اولستر) که به طور قانع کننده ای توسط لیام نیسون به تصویر کشیده شده است، کسی که ترسناک است و از اشتباه هولناکی که در جوانی مرتکب شده است، عذاب می دهد. یکی دیگر، توسط جیمز نسبیت متقاعد کننده (بازیگر با قضاوت نادرست جنایتکارانه)، که نقش خواهر و برادر جوان مردی کاتولیک را بر عهده می گیرد. او دید که چگونه بستگانش بدون تردید توسط شخصیت لیام نیسون کشته شد و با عصبانیت از سوی مادرش مورد سرزنش قرار گرفت که، همانطور که او نشان می دهد، تلاش موفقیت آمیزی برای متوقف کردن او نداشته است.

از دیدگاه من، شگفت انگیزترین است. جنبه فیلم بدون شک نمایشگاه های شگفت انگیزی است که دو سرگرمی اصلی می توانند به تماشاگران ارائه دهند. از یک طرف، جیمز نسبیت می‌فهمد که چگونه می‌تواند به طور مؤثر احساسات بدبختی، انتقام و خشم آشکاری را که او را درگیر می‌کند، منتقل کند. لیام نیسون، سپس دوباره، بخشی را فرض می کند که احساساتش تا حدودی محدودتر است، اما به طور مشابه بسیار قدرتمند و جدی است. به طور خلاصه، می توان تشدید و بدبختی عظیمی را که هر دو متحمل می شوند، احساس کرد.

در نهایت، پیام اصلی فیلم این است: تا آنجا که می توانم بگویم تعداد مفسرانی که هستند را درک کرده ام. ، به نتیجه ای غیرقابل قبول می رسد.

پنج دقیقه از بهشت درباره سازش و حقیقت نیست، با این حال در مورد نبرد دو مرد بسیار شکنجه شده برای فتح وزنی نزدیک به وزن خانه است که برای مدت طولانی بیان می کردند.

بنابراین، آنچه ناظر فیلم می‌خواهد به شیوه‌ای بی‌تکلف به ما اطلاع دهد این است که با توجه به این واقعیت که جراحات وارده شده است، احتمالاً خیلی زود است که با دشمن قبلی اتش را دفن کنیم. هنوز بیش از حد جدید هستند به هر حال، هنوز از مرحله ای که ممکن است در زندگی شما اتفاق بیفتد، گذشته است، صرف نظر از اینکه چقدر تحمل کرده اید با این فرض که روش صحیح رویارویی با گذشته خود را ردیابی کرده اید.

در مجموع، این یک فیلم بی‌رحمانه معقول و فوق‌العاده متقاعدکننده است که حول داستانی می‌چرخد که فکر می‌کنم بسیاری از افراد ایرلندی شمالی تعداد زیادی مشکل برای تشخیص خود ندارند. معقول برای افرادی که کمی ارزش را دوست دارند.

من هیچ سرنخی در مورد برنامه ریزی فیلم واقعی از چه چیزی نداشتم، حدس می زنم که توسط دو مجری ایرلندی، از رئیس اولیور هیرشبیگل (تخریب) جذب شدم. اساساً فیلم در سال 1975 اکران می شود، جایی که جیم گریفن نوزده ساله (جرارد جردن) توسط آلیستر لیتل هفده ساله (ایمپرینت دیویسون) کشته می شود. جو خواهر و برادر یازده ساله جیم ناظر قتل بود، و علیرغم این واقعیت که آلیستر برای مدت طولانی به زندان رفت، به نظر می رسید که مادر جو (پائولا مک فتریج) جو را به خاطر اینکه او را متوقف نکرده است مقصر می داند. مدت‌هاست که از این موقعیت‌ها می‌گذرد، در روز جاری، یک تیم روایت تلویزیونی گردهمایی بین آلیستر لیتل (لیام نیسون) و جو گریفن (جیمز نسبیت) ترتیب داده است. آلیستر متوجه نمی شود که یک جو ناپایدار قصد دارد مرگ برادرش را تأیید کند، در حالی که به نظر می رسد آلیستر ساکت است و نیاز به احیا و بخشش دارد. در زمانی که جو خیلی زود قبل از گردهمایی عمیق می شود، دیدگاه خود را تنظیم می کند و از نزدیک و شخصی با آلیستر ضبط نمی شود و هر دو در مکان های خود گذشته خود را بررسی می کنند. سپس، در آن نقطه، آنها برای ملاقات در یک خانه قدیمی هماهنگ می‌شوند، جایی که جو تلاش می‌کند آلیستر را زخمی کند، و در یک تکل هر دو از پنجره به هم می‌خورند و با هم روی آسفالت دراز می‌کشند. آلیستر که آسیب دیده، ضربات جو را چک می کند، هر دو سقوط را تحمل کرده اند، آلیستر به جو می گوید که به بلفاست بازمی گردد، اما در آن لحظه او به جو توصیه می کند که او را از دست بدهد و نزد دخترانش برگردد. واضح است که او قصد دارد او را نادیده بگیرد، و پس از اینکه با لرزش سیگاری را روشن کرد و خود را برداشت، از دور لنگان لنگان دور می شود. روز بعد، جو به یک گردهمایی می‌رود و در مورد اینکه باید یک پدر شایسته باشد گریه می‌کند، و در پایان به آلیستر ضربه می‌زند و می‌گوید: "کارمان تمام شد. به همین ترتیب، آناماریا مارینکا در نقش ویکا، جولیت کرافورد در نقش کتی حضور دارند. ، نیام کیوزاک در نقش مادر آلیستر، گری دوهرتی در نقش پدر جو و پل گرت در نقش پدر آلیستر. هم نیسون و هم نسبیت در این نمایش موفق شدند که از نظر نحوه اجرای آن کمی منحصر به فرد است، جای تعجب نیست که موفقیت آمیز بود. در جشن فیلم ساندنس.به طور کلی عالی!

من یک اعتراف دارم - وقتی فیلم شروع شد، فکر کردم، خوب، یک فیلم دیگر برای IRA با دل. علاوه بر این، اینطور نیست-- این یک فیلم با تنظیم فوق‌العاده درباره نفرت فردی کشتار ایرلند شمالی و عواقب طولانی مدتی است که اعضا برای ادامه دادن مبارزه می‌کنند.

این دو سرگرمی اصلی هر دو اهل ایرلند شمالی هستند. لیام نیسون نقش پروتستانی را بازی می‌کند که در دوران دبیرستان یک متخصص کاتولیک را به‌عنوان یکی از ویژگی‌های ضربه‌ای برای شرارت آن زمان کشت. جیمز نسبیت، یک کاتولیک رومی، نقش خواهر یا برادر کشته شده را بازی می‌کند و به عنوان ناظر این عمل نادرست، از این قتل رنجش عمیقی دارد. علاوه بر این، در یک نمایش حیاتی از دانش سیاسی، سرگرم کننده ها از طرف مقابل به جهان آورده شدند - نیسون کاتولیک بزرگ شد و نسبیت پروتستان بزرگ شد.

موضوع فیلم سازش در قالب نلسون ماندلا پیشگام آفریقای جنوبی است. مرکز فیلم در یک قصر عجیب و غریب ایرلندی فیلمبرداری شده است که در آن گروه‌های تلویزیونی مانند دو مرد، دشمنان فانی مدت‌ها قبل، واقعاً تلاش می‌کنند تا به نحوی آشکارا در تلویزیون ادامه دهند.

چطور پیش می‌رود تا شاید ببینی. قتل در دهه 1970 واقعیت دارد و پذیرفتن آن به اندازه کافی ساده است و گردهمایی مردان تخیلی است. Nesbitt کاملاً شگفت انگیز است. شما می توانید فکر کنید که او اغراق می کند (بدیهی است که اغراق می کند) اما درست است و به پنج دقیقه از بهشت غیرفعالی نیرو می دهد. نیسون در محدودیت های خود محکم است و در یک صحنه اصلی که در آن گفتمانی زیبا درباره نحوه درک این نفرت ها ارائه می دهد، به همین ترتیب فوق العاده است.

ضبط بسیار ابتدایی است و در واقع کل وضعیت تا حدودی مستقیم است، حتی با هر یک از فلاش بک ها. در نیم ساعت گذشته چند مورد به مناسبت ها وجود دارد، و به نوعی این اوج احساسی و ناامیدکننده فیلم است (تا حدی احمقانه است و توالی های ضبط شده دقیقاً زیرکانه نیست که توضیح نمی دهم) . در هر صورت، به طور کلی، نکته اصلی در زمینه‌های قدرت است، زیرا به طور ضمنی، سخت است که در مورد اینکه آیا این یک نمایشگر است یا خیر، تاکید کرد.

اینطور نیست. بعضی اوقات سرعت آن کند است، چیزهایی را می گوید که احتمالاً در این مرحله به خوبی خورده ایم، و به طور استثنایی گیج کننده نیست. با این حال، نحوه انجام آن، همدردی و اعتقاد را مدیریت می کند.